Tło strzałki Strzałka
0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Świadczenia w ramach programu lojalnościowego na gruncie PIT

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Otrzymane świadczenia w ramach programu lojalnościowego stanowi przychód podatkowy, natomiast organizacja takiego programu mieści się w kategorii wydatków stanowiących koszt podatkowy. Przyjrzymy się dzisiaj bliżej tej tematyce ze szczególnym uwzględnieniem rozliczenia podatku dochodowego PIT.

Przychód otrzymywany w ramach programu lojalnościowego

W ogólnym założeniu program lojalnościowy polega na przyznawaniu określonych benefitów uczestnikom programu, którzy poprzez dokonywanie sprzedaży towarów organizatora promują jego produkty lub usługi.

W sytuacji, gdy uczestnik programu lojalnościowego otrzymuje z tytułu uczestniczenia w programie określone świadczenie, mamy do czynienia z przychodem podatkowym.

W tym miejscu należy wskazać, że nie ma znaczenia, czy jest to świadczenie rzeczowe, czy pieniężne. Jak bowiem podaje art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. 

Pojawia się w związku z tym pytanie o sposób kwalifikacji danych świadczeń otrzymywanych w ramach programu lojalnościowego.

Jeżeli program kierowany jest do osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które nie pozostają z podatnikiem w żadnych relacjach pracowniczych (czy to na podstawie umowy o pracę, czy to umowy cywilnoprawnej), to w takiej sytuacji należy mówić o przychodzie z innych źródeł określonym w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT.

W tym miejscu konieczne jest także wskazanie na treść zwolnienia podatkowego uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT, gdzie czytamy, że wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności. 

W zakresie powyższego zwolnienia nie wymieniono programu lojalnościowego, lecz sprzedaż premiową. W związku z tym pojawia się pytanie, czy pojęcia te można na gruncie ww. przepisu utożsamiać.

Stosując wykładnię językową wyrażenia „sprzedaż premiowa”, należy zauważyć, że składa się ono z 2 elementów wymagających zdefiniowania, mianowicie terminu „sprzedaż” oraz „premiowa”.

Sama sprzedaż jest umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia prawa własności rzeczy na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest równoznaczne ze świadczeniem drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny oraz odpłatny.

Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Natomiast za premię należy uznać nagrodę za coś, dodatkowe wynagrodzenie za wykonanie czegoś.

W konsekwencji „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu jej, jak również wydania premii.

Organy podatkowe zdają się akceptować stanowisko, zgodnie z którym w zakresie pojęciowym sprzedaży premiowej mieści się również program lojalnościowy.

W interpretacji Dyrektora IS w Łodzi z 6 listopada 2013 roku (nr IPTPB1/415-538/13-4/MAP) czytamy, że świadczenia dokonywane przez wnioskodawcę na rzecz klientów – osób fizycznych, w ramach prowadzonego przez niego programu lojalnościowego stanowią nagrody uzyskane w sprzedaży premiowej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, jeżeli jednorazowa wartość tych nagród nie przekroczy kwoty 760 zł (aktualnie jest to kwota 2000 zł), wówczas będą one zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a na wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika tego podatku.

Co istotne, bez znaczenia dla możliwości skorzystania z powyższego zwolnienia pozostaje liczba otrzymanych w ciągu roku nagród oraz ich łączna wartość.

Natomiast w sytuacji, gdy wartość pojedynczej nagrody przekroczy kwotę 2000 zł, to na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o PIT płatnik (wypłacający świadczenie) pobierze zryczałtowany podatek w wysokości 10% wartości nagrody/świadczenia.

Taki zryczałtowany podatek pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. Jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Przykład 1.

Organizator programu lojalnościowego przekazał uczestnikowi będącemu osobą fizyczną nagrodę rzeczową o wartości 1500 zł. W takim przypadku przychód jest zwolniony od podatku, a wypłacający nagrodę nie ma obowiązku pobierania podatku.

Przykład 2.

Organizator programu lojalnościowego przekazał uczestnikowi będącemu osobą fizyczną nagrodę rzeczową o wartości 2500 zł. W takim przypadku zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT nie znajdzie zastosowania. Jeżeli wartość świadczenia przekracza 2000 zł, to cała kwota, a nie jedynie nadwyżka, podlega opodatkowaniu. Z uwagi na fakt, że przedmiotem jest świadczenie rzeczowe, to płatnik powinien pobrać od podatnika kwotę 250 zł i następnie wpłacić ją do US.

Dla uczestnika programu lojalnościowego otrzymane świadczenie stanowi przychód z innych źródeł, który w określonych przypadkach może korzystać ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o PIT.

Świadczenia w ramach programu lojalnościowego jako koszty podatkowe

W zakresie kosztów podatkowych możemy w sposób wyraźny wskazać, że wydatki poniesione na organizację programu lojalnościowego oraz zakup nagród wykazują związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Nie ulega wątpliwości, że na skutek promocji produktów przedsiębiorcy zwiększa się jego zysk. Zachowane są zatem elementarne warunki do potraktowania poniesionego wydatku za koszt podatkowy.

Jednolicie potwierdzają to również organy podatkowe, czego przykładem może być treść interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z 24 czerwca 2016 roku (nr IPPB3/4510-437/16-5/PS), gdzie możemy przeczytać, że koszty związane z organizacją i funkcjonowaniem opisanego we wniosku programu lojalnościowego, tj. wydatki wnioskodawcy poniesione w celu finansowania nagród dla uczestników oraz inne wydatki związane z programem lojalnościowym będą stanowić koszty uzyskania przychodów.

 

Zakup świadczeń w ramach programu lojalnościowego jest wydatkiem, który przedsiębiorca może uznać za koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.
 

Z przedstawionych informacji wynika, że program lojalnościowy wywołuje określone skutki podatkowe zarówno dla uczestników, jak i dla organizatora. O ile w przypadku organizatora wydatki związane z programem lojalnościowym stanowią koszt uzyskania przychodów, o tyle dla otrzymującego świadczenie nie zawsze powstanie przychód podlegający opodatkowaniu.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów