Czy po nowelizacji obowiązkowe jest składanie pozwu na urzędowym formularzu? Czy posłużenie się po tej dacie formularzem spowoduje negatywne skutki dla pracownika?
Zgodnie z art. 300 kodeksu pracy, w sprawach nieunormowanych przepisami prawa pracy do stosunku pracy stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli nie są one sprzeczne z zasadami prawa pracy. Oznacza to, że nowelizacja przepisów prawa cywilnego i procedury cywilnej w odpowiednim zakresie będzie miała zastosowanie także do spraw pracowniczych.
Dochodzenie roszczeń pracowniczych - nowelizacja przepisów
Tytułem przypomnienia od 2017 r. sprawy przed sądami pracy o roszczenia wynikające z umów, w których wartość przedmiotu sporu nie przewyższała 20 000 zł (wcześniej było to 10 000 zł), były wnoszone na urzędowym formularzu zgodnie z rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 kwietnia 2012 r. w sprawie określenia wzorów i sposobu udostępniania urzędowych formularzy pism procesowych w postępowaniu cywilnym.
Wraz z nowelizacją przepisów procedury cywilnej od 7 listopada 2019 r., zniknął obowiązek składania pism procesowych na formularzach. Jest to też ważna informacja nie tylko dla pracowników, ale i dla pracodawców, albowiem dotyczy to nie tylko pozwu, ale też odpowiedzi na pozew, sprzeciwu od wyroku zaocznego, sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i innych pism, które dotychczas były składane na urzędowym formularzu.
Dla wielu z pracowników rodzi się pytanie, co, jeśli po dniu 07.11.2019 r. złożyli pozew na formularzu? Czy poniosą jakieś negatywne skutki z tego tytułu?
Otóż brak jest podstaw do wyciągania jakichkolwiek konsekwencji z tego tytuły, tym bardziej, że urzędowy formularz w swej treści wymaga wpisania od wypełniającego takich samych danych/ informacji jakie są obligatoryjne do złożenia pozwu bez formularza.
Ustawodawca nakreślił pewne wymogi formalne dla pozwu, które zostały określone w art. 187 kpc w którym mowa o tym, że pozew powinien zachować wymogi pisma procesowego a nadto spełniać dodatkowe wymagania. Dlatego pierwszy na komentarz zasługuje art. 126 kpc, który wskazuje na ogólne warunki pism procesowych składnych do sądu.
Pismo procesowe
Każde pismo procesowe powinno zawierać:
-
oznaczenie sądu, do którego jest skierowane;
-
imiona i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
-
oznaczenie rodzaju pisma;
-
osnowę wniosku lub oświadczenia;
-
w przypadku, gdy jest to konieczne do rozstrzygnięcia co do wniosku lub oświadczenia - wskazanie faktów, na których strona opiera swój wniosek lub oświadczenie, oraz wskazanie dowodu na wykazanie każdego z tych faktów;
-
podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
-
wymienienie załączników.
Konieczne w tym miejscu jest doprecyzowanie, iż w sytuacji, w której, pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie przedmiotu sporu oraz:
1) oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, albo w przypadku, gdy strona jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej - adres do korespondencji wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,
11) oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy przedstawicieli ustawowych i pełnomocników stron,
2) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub
3) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku - numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania.
Z kolei regulacje związane bezpośrednio z pozwem, czyli art. 187 kpc. nakazuje, aby pozew zawierał:
1) dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;
11) oznaczenie daty wymagalności roszczenia w sprawach o zasądzenie roszczenia;
2) wskazanie faktów, na których powód opiera swoje żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu;
3) informację czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku, gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia.
Ponadto pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:
-
wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych;
-
dokonanie oględzin;
-
polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu lub przedmiotu oględzin;
-
zażądanie dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich, wraz z uprawdopodobnieniem, że strona sama nie może ich uzyskać.
Powyższe wskazuje, że złożenie pozwu do sądu pracy w celu dochodzenia roszczeń pracowniczych poniżej kwoty 20 tys. po 07.11.2020 r. przy użyciu urzędowego formularza nie powinno skutkować dla strony nieaktywnymi skutkami, a sąd powinien rozpoznać sprawę na podstawie posiadanych dokumentów. Co więcej, druga strona składając odpowiedź na pozew do tej sprawy, pomimo, że wszczynający sprawę użył formularza, to pozwany nie ma obowiązku składania odpowiedzi na urzędowym formularzu.
Przykład:
Pracownik sporządził samodzielnie pozew o zapłatę zaległej pensji przeciwko pracodawcy w kwocie 6 tys. na formularzu urzędowym i taki złożył do Sądu w dniu 15 listopada 2019 r. Po kilku dniach przeczytał informację o zmianach w przepisach i braku konieczność składania pozwów na formularzu od dnia 07.11.2019r. Pracownik obawia się, że Sąd odrzuci mu pozew jako niedopuszczalny, bo złożony na formularzu, które już nie obowiązywał w dniu złożenia pozwu.
Pracownik niepotrzebnie obawia się, że sąd odrzuci mu pozew z uwagi na złożenie go na formularzu.
Zgodnie z art. 199 kpc Sąd odrzuci pozew:
1) jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna;
2) jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona;
3) jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo jeżeli powód nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy albo jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej powodem zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie;
Analiza powyższego przepisu wskazuje, że sąd nie może odrzucić pozwu, gdyż brak ku temu podstawy prawnej. Jeśli urzędowy formularz został poprawnie wypełniony i wnoszący powództwo wpisał wszystkie dane jakie wymaga się dla pisma procesowego i pozwu, sąd powinien sprawę rozpoznać na podstawie złożonego pozwu.
Podstawa prawna:
-
art. 300 ustawy Kodeks Pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz.U.2019.1040 t.j.)
-
art. 126, art. 189, art. 199 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.2019.1460 t.j.).
-
Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 kwietnia 2012 r. w sprawie określenia wzorów i sposobu udostępniania urzędowych formularzy pism procesowych w postępowaniu cywilnym.
