Tło strzałki Strzałka
0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Przekazanie prezentu na cele działalności gospodarczej a rozliczenie w kosztach podatkowych

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Dostałem ostatnio prezent składkowy (w postaci smartfonu, wartość około 4100 zł). Chciałbym przekazać go na cele prowadzonej działalności, jednak nie posiadam żadnego dowodu zakupu i nie wiem, jak takie zdarzenie należy rozliczyć pod względem księgowym. Czy mógłbym prosić o wskazówki?

Karol, Zamość

W sytuacji, gdy przekazanie prezentu na cele działalności gospodarczej dotyczy telefonu, który będzie wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością, sprzęt należy zakwalifikować do środków trwałych firmy i poddać amortyzacji. Co więcej, odpisy amortyzacyjne od takiego sprzętu będą stanowiły dla Pana koszt uzyskania przychodu.

Składniki majątkowe stanowiące środki trwałe

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy PIT środki trwałe to stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością;
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu;
  3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.

W konsekwencji, jeżeli telefon będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to w tym zakresie spełnia kryterium do uznania go za środek trwały. Co do zasady wartość środka trwałego podlega rozliczeniu w kosztach podatkowych poprzez systematycznie dokonywane podatkowe odpisy amortyzacyjne.

Możliwość zaliczenia danej rzeczy do kategorii środków trwałych nie jest uzależniona od ich ceny nabycia czy też wartości.

Przekazanie prezentu na cele działalności gospodarczej a amortyzacja

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy PIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od ustalonej wartości początkowej środka trwałego. Poprawne określenie wartości początkowej środka trwałego uzależnione jest od sposobu jego nabycia.

W przedstawionych przykładzie środek trwały stanowił otrzymany prezent, co oznacza, że został nabyty nieodpłatnie. W tym celu należy zatem wskazać na treść art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Przepis ten podaje, że w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W tym miejscu warto zwrócić uwagę na wyłączenie w zakresie odpisów amortyzacyjnych określone w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że nie uważa się za koszt podatkowy odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku, jeżeli:

  • nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  • dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  • nabycie to korzysta ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, lub
  • nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.

Przykład 1.

Pan Karol otrzymał na święta od członków najbliższej rodziny prezent w postaci smartfona. Otrzymany prezent korzystał ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn. Czy może rozliczyć w kosztach podatkowych swojej działalności gospodarczej otrzymany nieodpłatnie smartfon?

W opisanym przypadku znajdzie zastosowanie wyłączenie od amortyzacji określone w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy PIT. To powoduje, że pan Karol może wykorzystywać smartfon na potrzebny prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże wykluczona jest możliwość podatkowej amortyzacji.

Wartość początkową środka trwałego otrzymanego nieodpłatnie ustala się na podstawie ceny rynkowej.

Rozliczenie w kosztach środka trwałego nabytego nieodpłatnie

Zakładając jednak, że w tym przypadku nie znajduje zastosowania art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy PIT, warto zastanowić się, w jaki sposób przeprowadzić rozliczenie smartfona nabytego nieodpłatnie w kosztach podatkowych.

W tym zakresie należy zwrócić uwagę na treść art. 22d ust. 1 ustawy PIT, który podaje, że podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 22g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

W myśl natomiast art. 22d ust. 2 ustawy PIT składniki majątku, o których mowa w art. 22–22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. 

Ponadto zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy PIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h–22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku, gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h–22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym. 

Przykład 2.

Pan Karol otrzymał w ramach prezentu smartfon o wartości poniżej 10 000 zł i zamierza go wykorzystywać w ramach działalności gospodarczej. Jakie opcje podatkowe ma w tym przypadku?

W przypadku nabycia składników majątku, których wartość nie przekracza 10 000 zł, pan Karol ma do wyboru 3 rozwiązania:

  1. może nie zaliczać danego składnika majątkowego do środków trwałych, natomiast wydatki związane z nabyciem tego środka trwałego zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów na podstawie cytowanego wyżej art. 22d ust. 1 ustawy PIT;
  2. może zaliczyć dany składnik majątku do środków trwałych, a następnie jednorazowo go zamortyzować;
  3. może amortyzować dany składnik majątkowy na analogicznych zasadach jak wszystkie inne środki trwałe.

W przypadku rozwiązań przewidzianych w pkt 2 i pkt 3 podatnik jest zobowiązany do ujęcia środka trwałego w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Wprowadzenie prywatnego składnika majątku do ewidencji środka trwałego odbywa się na podstawie oświadczenia czy też protokołu przekazania. W tym zakresie rzecz prywatna cały czas pozostaje własnością tej samej osoby fizycznej (zarówno w ramach majątku prywatnego, jak i firmowego), w związku z czym nie jest wymagana żadna umowa.

Wprowadzenie prywatnego składnika majątku do ewidencji środków trwałych odbywa się na podstawie oświadczenia czy też w formie protokołu przekazania. Dokumenty te mogą zostać sporządzone przez podatnika w dowolnej formie.

Podsumowując, podatnik może otrzymany prezent wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej, jednakże trzeba mieć na uwadze przepisy ograniczające możliwości jego amortyzacji. Gdy ustawowe wyłączenia nie znajdują zastosowania, podstawą amortyzacji będzie wartość rynkowa prezentu z dnia jego otrzymania.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów