Osoby, które objęte są ubezpieczeniem chorobowym, mają prawo do świadczeń chorobowych za okres pobytu w szpitalu. Jest to tak zwane chorobowe szpitalne. Wysokość tych świadczeń jest uzależniona była jeszcze w poprzednim roku od tego, na jaki moment okresu zasiłkowego przypada leczenie szpitalne. Przepisy te jednak uległy zmianie od 1 stycznia 2022 roku, wyjaśniamy to poniżej.
Ogólne zasady
Niezdolność do pracy z powodu choroby, macierzyństwa lub konieczności sprawowania opieki nad dzieckiem albo innym chorym członkiem rodziny uprawnia ubezpieczonego do skorzystania z odpowiedniego w danej okoliczności świadczenia chorobowego, także wówczas, gdy niezdolność do pracy związana jest z pobytem w szpitalu. W pewnych sytuacjach jednak fakt hospitalizacji przekłada się odpowiednio na wysokość należnego zasiłku. Za czas pobyty w szpitalu przysługuje chorobowe szpitalne.
Chorobowe szpitalne - wynagrodzenie
W praktyce oznacza to, że za okres leczenia szpitalnego możemy uzyskać świadczenie w wysokości 80 lub 100% podstawy zasiłkowej. Podstawę świadczenia stanowi średnie wynagrodzenie z ostatnich 12 miesięcy, pomniejszone o 13,71% (składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez osobę ubezpieczoną).
100% podstawy świadczenia za okres leczenia szpitalnego przysługuje zawsze, kiedy staniemy się niezdolni do pracy:
- w okresie ciąży,
- na skutek wypadku przy pracy,
- na skutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy,
- z powodu choroby zawodowej,
- z powodu poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów albo zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów.
Zasiłek chorobowy do końca 2021r.
Pracownicy, którzy nie ukończyli 50. roku życia i leczą się w szpitalu przez 33 dni choroby w roku oraz osoby, które ukończyły 50. rok życia i leczą się przez 14 dni, mogą liczyć na 80% wynagrodzenia chorobowego finansowanego przez pracodawcę.
Po tym okresie przysługuje zasiłek chorobowy w wysokości już tylko 70% (chorobowe szpitalne) podstawy ustalonej z osiąganych zarobków. W takiej wysokości otrzymają więc zasiłek chorobowy pracownicy od 34. dnia choroby w danym roku. Dla pracowników, którzy ukończyli 50. rok życia, miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym wynosi nadal 80% podstawy wymiaru zasiłku. Dopiero od 34 dnia choroby przysługiwać będzie zasiłek w wysokości 70%.
Przykład 1.
Pani Monika jest zatrudniona na podstawie umowy o pracę. 17 sierpnia 2021 r. stała się niezdolna do pracy i przedłożyła w zakładzie pracy zwolnienie lekarskie na okres 15 dni, czyli do 31 sierpnia 2021 r. Była to pierwsza choroba pani Moniki w bieżącym roku. Następnie otrzymała ona jeszcze jedno zwolnienie lekarskie: od 1 września 2021 r. do 31 października 2021 r. Cały ten okres przebywała w szpitalu.
W okresie od 17 sierpnia do 18 września pani Monika miała prawo do 80% wynagrodzenia chorobowego finansowanego przez pracodawcę (łącznie 33 dni). Od 19 września do 31 października został jej wypłacony zasiłek chorobowy w wysokości 70% jego podstawy wymiaru, ponieważ niezdolność do pracy przypadała już na czas leczenia szpitalnego.
Zasiłek chorobowy od 2022 r.
Wspomniana rozbieżność zmienił się jednak od 1 stycznia 2022 roku - od tego czasu nie będzie już zasiłku w wysokości 70%. Za pobyt w szpitalu będzie przysługiwało albo 80% albo 100% podstawy zasiłku.
Przykład 2.
Pan Adam ukończył 50 lat i jest zatrudniony na etacie. 15 stycznia 2022 roku otrzymał zwolnienie lekarskie na okres 17 dni, czyli do 31 stycznia 2022 r. Jest to pierwsza choroba pracownika w 2022 roku. Następnie otrzymał jeszcze jedno zwolnienie lekarskie: od 1 lutego do 28 lutego 2022r. Cały ten okres przebywał w szpitalu.
W okresie od 15 stycznia do 16 lutego Pan Adam miał prawo do 80% wynagrodzenia chorobowego finansowanego przez pracodawcę (łącznie 33 dni). Od 17 lutego do 28 lutego zostanie wypłacony mu zasiłek chorobowy również w wysokości 80% jego podstawy wymiaru.
Podsumowując, zasiłek chorobowy za czas zwolnienia lekarskiego z powodu pobytu w szpitalu wypłacany jest w takiej samej wysokości jak w przypadku zwykłej choroby osoby ubezpieczonej, czyli w wysokości 80% lub 100% podstawy wymiaru tego świadczenia.
