0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Jak zatrudnić cudzoziemca w Polsce?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

W polskich firmach pojawia się coraz więcej obcokrajowców. Przedsiębiorcy, którzy chcą ich zatrudniać, powinni pamiętać o konieczności dopełnienie wszelkich istotnych formalności - inaczej mogą sprowadzić na siebie i pracownika poważne kłopoty. Kluczową kwestią jest wystąpienie z wnioskiem o zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemca - ale nie zawsze, gdyż istnieją tu pewne wyjątki. Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się jak zatrudnić cudzoziemca w Polsce!

Zatrudnienie obcokrajowca - podstawowe pojęcia

Przed decyzją o zatrudnieniu cudzoziemca trzeba zapoznać się z podstawowymi pojęciami znajdującymi  się w Ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy:

  • Cudzoziemiec - każda osoba nie posiada polskiego obywatelstwa.
  • Wykonywanie pracy przez cudzoziemca - zatrudnienie, wykonywanie innej pracy zarobkowej lub pełnienie funkcji w zarządach osób prawnych, które uzyskały wpis do rejestru przedsiębiorców na podstawie przepisów o Krajowym Rejestrze Sądowym lub są spółkami kapitałowymi w organizacji.
  • Zatrudnienie - wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego oraz umowy o pracę nakładczą.
  • Inna praca zarobkowa - wykonywanie pracy lub świadczenie usług na mocy umów cywilnoprawnych (w tym umowy agencyjnej, zlecenia, o dzieło albo w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych).

Uzyskanie zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca

Jeśli przedsiębiorca chce zatrudnić obcokrajowca, ma obowiązek złożenia wniosku o wydanie zezwolenia do odpowiedniego terytorialnie wojewody.

Ważne!

Za każdym razem podczas postępowania o wydanie, uchylenie bądź przedłużenie rzeczonego zezwolenia stronę stanowi jedynie podmiot, który powierza wykonywanie określonej pracy obcokrajowcowi.

Warunki konieczne do uzyskania zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca:

  • wysokość wynagrodzenia określona w umowie z cudzoziemcem nie jest niższa od wynagrodzenia pracowników wykonujących pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku;
  • wojewoda uzyska od starosty, właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, informację o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu na rejestrach bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy.

Jeśli wymienione warunki zostaną zrealizowane, otrzymuje się zezwolenie na czas określony, nie dłuższy niż 3 lata z opcją przedłużenia. Ale można tu wyróżnić pewne odstępstwa:

  • delegowanie obcokrajowca do wykonywania usługu eksportowej - zezwolenie na okres delagacji;
  • obcokrajowiec ma funkcję w zarządzie osoby prawnej zatrudniającej (w dniu składania wniosku) więcej niż 25 osób - można wydłużyć do 5 lat.

Uzyskanie zezwolenia na zatrudnienie obcokrajowca - tryb uproszczony

Przy wydawaniu zezwolenia na zatrudnienie takiej osoby może być zastosowany tak zwany tryb uproszczony, w którym nie ma konieczności uzyskiwania informacji od starosty. Aby tak się stało, zawód, który będzie wykonywał obcokrajowiec, musi zostać ujęty w wykazie zawodów i rodzajów pracy, przy których nie ma obowiązku zwracania się o informacje do starosty. To ostatnie nie jest też konieczne przy przedłużania zezwolenia tej samej osoby na tym samym stanowisku.

Uzyskanie zezwolenia na zatrudnienie obcokrajowca - opłaty

Przy składaniu wniosku o wydanie lub przedłużenie zezwolenia należy uiścić opłatę będącą dochodem budżetu państwa. Opłaty te wynoszą:

  • 50 złotych - za pozwolenie na pracę poniżej 3 miesięcy,
  • 100 złotych - za pozwolenie powyżej 3 miesięcy,
  • 200 złotych - w przypadku realizacji usługi eksportowej (delegowanie na terytorium RP).

 

Ważne!

Umowa zawarta z obcokrajowcem powinna mieć formę pisemną oraz zostać przetłumaczona na język zrozumiały dla tej osoby, by mogła się ona bez problemu zapoznać z zapisami.

Uzyskanie zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca - rodzaje zezwoleń

Regulacje prawne wyróżniają kilka rodzajów zezwoleń na zatrudnienie cudzoziemców:

 

  • A - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę na terytorium RP na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium RP.
  • B - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji przez okres przekraczający 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy.
  • C - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium RP na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego, jego podmiotu zależnego lub podmiotu powiązanego długoterminową umową o współpracy z pracodawcą zagranicznym.
  • D - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium RP, delegowanego na terytorium RP w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa),
  • E - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium RP na okres przekraczający trzy miesiące w ciągu kolejnych sześciu miesięcy w innym celu niż wskazany w typach B-D.

Praca cudzoziemca bez zezwolenia

W pewnych przypadkach obcokrajowiec nie musi starać się o zezwolenie na pracę. Zatrudnienie jest tutaj dopuszczone ze względu na status osoby bądź państwo jej pochodzenia.

Cudzoziemiec nie musi uzyskiwać zezwolenia na pracę, jeśli:

  • ma status uchodźcy nadany w Polsce,
  • udzielono mu w Polsce ochrony uzupełniającej,
  • ma zezwolenie na osiedlenie się w Polsce,
  • ma zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich w Polsce,
  • ma u nas zgodę na pobyt tolerowany,
  • korzysta z ochrony czasowej w Polsce,
  • jest obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
  • jest obywatelem państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, nienależącego do Unii Europejskiej (Islandia, Lichtenstein, Norwegia),
  • jest obywatelem państwa niebędącego stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który może korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umowy zawartej przez to państwo ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi (Szwajcaria),
  • jest członkiem rodziny cudzoziemca będącego obywatelem UE, kraju EOG, Szwajcarii lub jest zstępnym małżonka tego cudzoziemca, w wieku do 21 lat lub pozostającym na utrzymaniu tego cudzoziemca lub jego małżonka lub jest wstępnym tego cudzoziemca lub jego małżonka, pozostającym na utrzymaniu tego cudzoziemca lub jego małżonka,
  • jest osobą, o której mowa w art. 19 ust. 2-3 ustawy z 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin. Dotyczy to cudzoziemców z krajów trzecich w razie zaistnienia szczególnych okoliczności, np. śmierci obywatela UE, rozwodu lub unieważnienia małżeństwa z obywatelem UE.

Zezwolenie na pracę zbędne jest także w przypadku obcokrajowców:

  • będących nauczycielami języków obcych, którzy wykonują pracę w przedszkolach, szkołach, placówkach, ośrodkach, zakładach kształcenia nauczycieli lub kolegiach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, lub w Ochotniczych Hufcach Pracy (OHP),

  • będących studentami studiów stacjonarnych odbywanych w RP - w miesiącach: lipiec, sierpień i wrzesień,

  • będących studentami, którzy wykonują pracę w ramach odbywania staży zawodowych, do których kierują organizacje będące członkami międzynarodowych zrzeszeń studentów,

  • delegowanych na terytorium RP przez pracodawcę zagranicznego, jeżeli zachowują oni miejsce stałego pobytu za granicą, na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, m.in. w celu:

    • wykonywania prac montażowych, konserwacyjnych lub napraw, dostarczonych kompletnych technologicznie urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu, jeżeli pracodawca zagraniczny jest ich producentem,

    • dokonania odbioru zamówionych urządzeń, maszyn lub części, wykonanych przez przedsiębiorcę polskiego,

    • montażu i demontażu stoisk targowych, jak i opieki nad nimi, jeżeli wystawcą jest pracodawca zagraniczny, który deleguje ich w tym celu.

Praca cudzoziemca bez zezwolenia - kraje

Brak konieczności zdobycia zezwolenia występuje również w przypadku obywateli

  • Federacji Rosyjskiej,
  • Gruzji,
  • Republiki Mołdowy,
  • Białorusi,
  • Armenii oraz
  • Ukrainy

- jeśli mają oni jeden z tytułów prawnych wymienionych w art. 87 ust. 1 pkt 12 wspomnianej ustawy i wykonują pracę przez czas poniżej 6 miesięcy w przeciągu kolejnych 12 miesięcy, niezależnie od liczby jednostek zlecających im pracę. W takim przypadku podmiot (firma, instytucja, organizacja) zatrudniający ma obowiązek złożenia oświadczenia o zamiarze zatrudnienia w powiatowym urzędzie pracy odpowiednim ze względu na miejsce pobytu stałego lub siedzibę podmiotu, który powierza pracę.

W przypadku zatrudnienia obcokrajowca:

  • bez ważnej wizy lub dokumentów uprawniających do pobytu na terenie Polski,
  • bez zezwolenia, gdy jest ono wymagane

istnieje groźba nałożenia kary grzywny w wysokości co najmniej 3 tysiące złotych. Kara dotyczy także obcokrajowca - grzywna w wysokości tysiąca złotych.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów