Z dniem 25 lipca 2014 r. w życie weszła Ustawa o informowaniu o cenach towarów i usług. W przepisach tych ustawodawca zdefiniował cenę towaru lub usługi, określił sposoby informowania o jej wysokości oraz przedstawił wartości kary za nieustosunkowanie się do obowiązujących norm. Przeczytaj artykuł i dowiedz się, jak powinna wyglądać rzetelna informacja o cenach!
Informacja o cenach - nowe brzmienie definicji ceny
Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 9 maja 2014 r. użyte w ustawie określenia ceny należy rozumieć w następujący sposób:
-
cena jest to wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest zobowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę. Cena jednostkowa wyrażona jest w jednostkach miar i odnosi się do towaru (usługi), którego ilość lub liczba jest wyrażona również w jednostkach miar w rozumieniu przepisów o miarach,
-
w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,
-
przez cenę należy rozumieć się również stawkę taryfową.
Informacja o cenach musi być uwidoczniona
Przepisy dopuszczają uwidocznienie cen na: wywieszce, cenniku, przywieszce trwale złączonej z towarem lub katalogu. Cena musi być podana w sposób czytelny. Co ważne, w przypadku większej liczby towaru nie trzeba uwidaczniać ceny na każdym produkcie osobno. Informacja o cenie musi być ogólnodostępna i podana do wiadomości klienta w taki sposób, by nie mógł jej pomylić z ceną innego towaru (usługi).
Co grozi za nie wywiązanie się z obowiązku informacji o cenach?
Wszelkie błędy w podanych cenach są rozpatrywane na korzyść kupującego. Załóżmy sytuację, w której cena na paragonie jest różna od ceny na wywieszce - w takim wypadku klient ma prawo nabyć towar lub usługę za cenę najkorzystniejszą dla niego. Prawo wyboru gwarantuje mu zapis w art. 5 Ustawy z dnia 9 lipca 2014 r. o informowaniu o cenach towarów i usług:
“W przypadku rozbieżności lub wątpliwości co do ceny za oferowany towar lub usługę konsument ma prawo do żądania sprzedaży towaru lub usługi po cenie dla niego najkorzystniejszej.” |
Informacja o cenach, o której traktuje ustawa musi być bezwzględnie przestrzegana przez sprzedającego. Inaczej grozi mu kara pieniężna za niedopełnienie obowiązku informacyjnego. Limit sankcji pieniężnej wynosi 20 tys. zł. W sytuacji gdy przedsiębiorca nie wywiąże się z obowiązku informowania o cenach co najmniej trzykrotnie w ciągu 12 miesięcy licząc od dnia, w którym stwierdzono naruszenie tych obowiązków po raz pierwszy, grozi mu kara do wysokości 40 tys. zł. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej brane są pod uwagę czynniki:
-
stopień naruszenia obowiązków przez przedsiębiorcę,
-
dotychczasowa działalność przedsiębiorcy,
-
wielkość obrotów przedsiębiorcy.
Dyrektywy w sprawie informowania o cenach zostały zawarte w Ustawie z dnia 9 lipca 2014 r o informowaniu o cenach towarów i usług. Obowiązek informowania o cenach oraz sposoby, w jaki należy to robić mają zapewnić ochronę konsumenta. Za wszelkie odstępstwa od określonych reguł przedsiębiorca może zostać ukarany.