Karta podatkowa jest jedną z najprostszych form opodatkowania. Charakteryzuje się głównie tym, że nie wymaga prowadzenia ksiąg rachunkowych, a podatnicy opłacają stałą kwotę podatku, która nie uwzględnia osiągniętych przychodów, a jedynie rodzaj i wielkość prowadzonej działalności. Jednak o tym czy dany podmiot może rozliczać się przy użyciu karty podatkowej decydują ściśle określone warunki.
Karta podatkowa - dla kogo?
Z karty podatkowej zgodnie z art 23. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym mogą skorzystać osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą. Podatnik, który rozlicza się na podstawie karty podatkowej nie może:
-
prowadzić równocześnie innej pozarolniczej działalności gospodarczej
-
korzystać z usług osób, których nie zatrudnia na podstawie umowy o pracę (nie dotyczy usług specjalistycznych).
oraz jego małżonek nie może prowadzić działalności w tym samym zakresie.
Podkreślić należy karta podatkowa dotyczyć może tylko wyłącznie określonych rodzajów działalności m.in. : działalności usługowej lub wytwórczo-usługowej, w zakresie handlu detalicznego żywnością i artykułami nieżywnościowymi, usług transportowych, rozrywkowych, edukacyjnych itd. Wymienione są one w wyżej wymienionym akcie prawnym.
Karta podatkowa - zgłoszenie i rezygnacja
Przedsiębiorca decydujący się na korzystanie z karty podatkowej ma obowiązek złożyć wniosek we właściwym według miejsca zamieszkania (w przypadku osób fizycznych) urzędzie do 20 stycznia danego roku. W tym celu należy wypełnić druk PIT-16. Natomiast jeśli przedsiębiorca rozpoczyna prowadzenie działalności w trakcie roku podatkowego musi zgłosić wybór tej formy opodatkowania jeszcze przed rozpoczęciem działalności. Wniosek o zastosowanie karty podatkowej można dołączyć do wniosku o wpis do CEiDG. Decyzji należy spodziewać się w ciągu miesiąca.
W przypadku gdy podatnik jednak zdecyduje się na rezygnację z karty podatkowej może:
-
dokonać zmiany formy opodatkowania poprzez złożenie oświadczenia do 20 stycznia roku następnego, we właściwym urzędzie (według miejsca zamieszkania w przypadku osób fizycznych) oraz aktualizując CEIDG-1,
-
po otrzymaniu decyzji ustalającej wysokość stawki zrzec się stosowania karty podatkowej, składając w tym celu stosowne oświadczenie naczelnikowi urzędu skarbowego. Podatnik ma na to 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
Po rezygnacji z karty podatkowej będzie się on rozliczał na zasadach ogólnych chyba, że wybierze inną formę opodatkowania.
Karta podatkowa - stawka i rozliczanie
Przy korzystaniu z tej formy opodatkowania kwota podatku jest stała i niezależna od osiąganych dochodów. Podatnik nie może sam ustalić tej kwoty. Wysokość podatku określana jest przez naczelnika urzędu skarbowego na podstawie rozporządzenia i zależy ona od:
-
rodzaju i wielkości prowadzonej działalności
-
ilości zatrudnionych pracowników (pod warunkiem, że nie przekracza stanu zatrudnienia określonego dla zakresu działalności)
-
liczby ludzi zamieszkujących w miejscowości, w której prowadzona jest działalność
Przykład 1.
Pani Alina prowadzi zakład fryzjerski, w którym świadczy usługi fryzjerskie dla kobiet i dziewcząt. Zatrudnia dwóch pracowników, a liczba ludności w miejscowości, w której prowadzona jest działalność nie przekracza 5 000. Zgodnie z tabelą (poz.86, kolumna 4, wiersz 3 załącznika nr 3), stawka w tym przypadku wynosić będzie 491,00 zł
Istnieje też możliwość obniżenia stawki karty podatkowej (w tym celu należy złożyć stosowny wniosek do naczelnika urzędu), jeżeli rozmiar działalności podatnika, przy zatrudnieniu nieprzekraczającym jednego pracownika, wskazuje na to, że określona stawka byłaby zbyt wysoka oraz w innych ściśle określonych przypadkach wskazanych w art. 27 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.
Karta podatkowa - obowiązki
Przy rozliczaniu na podstawie karty podatkowej podatnik nie jest zobowiązany do prowadzenia księgowości - prowadzenia ewidencji przychodów i kosztów. Nie musi też wpłacać zaliczek na podatek dochodowy ani składać zeznań podatkowych. Ma on jednak obowiązek wydać na żądanie klienta rachunki i faktury, na podstawie których stwierdza się sprzedaż towaru lub wykonanie usługi oraz przechowywać je przez okres pięciu lat.
Dodatkowo należy uiścić podatek z tytułu karty podatkowej co miesiąc nie później niż do 7 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni. Natomiast w grudniu do 28 grudnia danego roku podatkowego.
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma obowiązek złożyć deklarację PIT-16A, która wykazuje wysokość zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach składki na ubezpieczenie zdrowotne, do właściwego urzędu skarbowego do dnia 31 stycznia.
Reasumując, stała kwota podatku może być zaletą, ale i też wadą, ponieważ w związku z tym, że wielkość przychodów nie jest brana pod uwagę, podatnik zobowiązany jest do zapłacenia podatku nawet jeśli prowadzona przez niego działalność gospodarcza przynosi stratę.