Złożyłemwniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Przy przedstawieniu własnego stanowiska we wniosku przywołałem korzystne dla mnie orzeczenia sądów dotyczące kwestii będącej przedmiotem interpretacji. Organ podatkowy wydał negatywną dla mnie interpretację, dodatkowo wskazując, że nie wziął pod uwagę przywołanych wyroków. Czy odnoszenie się do wyroków przywołanych przez podatników jest obowiązkiem organów podatkowych?
Jan, Gdańsk
Organ podatkowy, wydając interpretację, powinien wziąć pod uwagę wskazane przez Pana wyroki.
Przepisy ordynacji podatkowej nakazują Ministrowi Finansów dążyć do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej.
Wniosek o interpretację indywidualną może dotyczyć zarówno zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzeń przyszłych. Składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz zaprezentowania własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Ocena prawna może być, i często jest, wsparta korzystnym dla zainteresowanego orzecznictwem sądów administracyjnych.
Wyroki sądów administracyjnych wiążą tylko w danej sprawie. Jednak zarówno wyroki wspierające stanowisko fiskusa, jak i te wspierające poglądy podatników, są często przywoływane w sporach.
Przepisy Ordynacji podatkowej nie mówią wprost, że wydając interpretację indywidualną, fiskus musi uwzględniać orzecznictwo sądów. Przywołanie wyroku we wniosku powinno być traktowane przez organ podatkowy jako element przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Orzecznictwo sądów kształtuje poglądy na wykładnię i stosowanie prawa. Dlatego wskazanie przez podatnika, że istnieje wyrok w danej kwestii, mimo że nie załatwia sprawy, powinien być brany pod uwagę przy wydawaniu interpretacji przez organy podatkowe
Kwestie pomijania przez organy podatkowe orzeczeń było wielokrotnie przedmiotem zainteresowania sądów. Niejednokrotnie składy orzekające wskazywały, że ograniczenie się w uzasadnieniu interpretacji do stwierdzenia, iż powołany przez stronę wyrok sądu wydany w innej sprawie nie wiąże organu podatkowego w postępowaniu, jest niedopuszczalne.
Takie stanowisko możemy odnaleźć w wyroku WSA w Krakowie z 15 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 309/11. Sąd stwierdził, że błędne jest stanowisko organu, iż powołane przez stronę wyroki sądów administracyjnych wiążący charakter mają w konkretnej sprawie i ściśle określonym stanie faktycznym. WSA wskazał, że stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną lub ogólną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Tym samym orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych. Skoro więc organ wydający interpretacje indywidualne może zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywania analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji. Zwłaszcza w przypadku, gdy na takie orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o jej wydanie.
Podobny pogląd wyraził WSA w Poznaniu w wyroku z 19 sierpnia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 932/10 (orzeczenie nieprawomocne). WSA przyznał, że orzeczenia sądowe rzeczywiście wiążą wyłącznie organ podatkowy w konkretnej sprawie, w której zostały wydane, jednak powołanie ich w innej sprawie powoduje, że argumentacja sądu na temat wykładni konkretnego przepisu staje się argumentacją podatnika w jego sprawie. W swoim orzeczeniu poznański Sąd odwołał się także do prawomocnego wyroku WSA w Warszawie z 26 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 1655/09, z którego wynika, że brak wyjaśnienia, dlaczego zdaniem organu poglądy wyrażone w orzeczeniach sądów administracyjnych wskazanych we wniosku o interpretację nie mogą być zaakceptowane w konkretnej sprawie, stanowi naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.
Dlatego też jednoznacznie należy stwierdzić, że odnoszenie się do wyroków przywołanych przez podatników jest obowiązkiem organów podatkowych.
