Procedura celna 42 a nowe oznaczenie w pliku JPK_V7 przykłady, cz. I

Transakcje zakupu objęte konkretnymi procedurami celnymi wymagają od podatników schematycznego podejścia do niektórych elementów transakcji. Nowa procedura celna 42 i jej oznaczanie w pliku JPK_V7 - zagadnienie to omówimy w artykule. Istnieje bowiem wiele wymogów, które muszą spełnić firmy, aby móc skorzystać z którejkolwiek procedury celnej.

Od 1 października niektóre procedury celne, a konkretnie ich część, mają być obligatoryjnie wskazywane w nowym pliku JPK_V7. Co to za procedury? Na czym ona konkretnie polegają? Kiedy i w jakich przypadkach należy je ująć w nowym pliku JPK_V7, a kiedy nie? Tę i wiele innych kwestii poruszono w niniejszej publikacji.

Procedura celna 42 - słowo o imporcie towarów

Import towarów w świetle ustawy o VAT oznacza przywóz towarów z terytorium jednego z państwa spoza Unii Europejskiej na jej terytorium. Towary będą natomiast stanowić rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podatnikami zobowiązanymi do rozliczenia podatku VAT z tytułu importu mogą być podmioty dokonujące importu, ale też przedstawiciele podatkowi. 

Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Jeżeli przy wprowadzeniu towarów z kraju trzeciego na terytorium UE będą one objęte jedną z poniższych procedur:

1. uszlachetniania czynnego;

2. odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych;

3. składowania celnego;

4. tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych;

5. wolnego obszaru celnego

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

Rozliczenie importu towarów w świetle ustawy o VAT może przybrać postać ogólnej zasady albo metody uproszczonej.

Metoda ogólna rozliczania VAT w imporcie towarów nie wymaga ujęcia w ewidencji VAT zapłaconego (w terminie 10 dni od dnia otrzymania wezwania) podatku VAT należnego od dokonanego importu towarów, ale pozwala na jego odliczenie i wykazanie tego w ewidencji VAT (zakładając, że importowany towar będzie przeznaczony na sprzedaż opodatkowaną, a nie zwolnioną).

Uproszczona metoda rozliczenia VAT w imporcie towarów wymaga, aby ująć dokonany import towarów w ewidencji VAT:

1. w rejestrze sprzedaży VAT,

2. w rejestrze zakupu VAT (z możliwością odliczenia podatku VAT przy dalszym przeznaczeniu towarów na sprzedaż opodatkowaną).

Obowiązek opodatkowania importu towarów wystąpi:

1. w miesiącu powstania długu celnego (dokonanie odprawy przez urząd celny);

2. z chwilą zamknięcia procedury uszlachetniania w przypadku objęcia towarów procedurą uszlachetniania czynnego;

3. z chwilą powstania wymagalności poniższych opłat w sytuacji objęcia towarów procedurą: składowania celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego, tranzytu, wolnego obszaru celnego, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze.

Polska spółka z o.o. będąca czynnym podatnikiem VAT i prowadząca działalność gospodarczą na terytorium Polski sprowadziła części do maszyn rolniczych z Rosji. Odprawa celna została dokonana w Polsce według ogólnych zasad rozliczania importu. Części będą sprzedawane w Polsce, czasem za granicą.

W takiej konfiguracji nie ma miejsca tzw. procedura 42, a więc polska spółka nie oznacza tego typu sprzedaży po imporcie oznaczeniami „I_42”. Oczywiście może zdarzyć się sytuacja, że zafakturowaną transakcję sprzedaży sprowadzonego towaru podatnik będzie zobligowany oznaczyć innymi obowiązkowymi symbolami („GTU, FP, MPP” czy innymi w zależności od rodzaju zbywanego towaru i rodzaju użytej procedury sprzedaży).

Przykład 2.

Polska spółka cywilna będąca czynnym podatnikiem VAT i prowadząca działalność gospodarczą na terytorium Polski sprowadziła akcesoria budowlane z Rosji. Odprawa celna została dokonana w Polsce według uproszczonych zasad rozliczania importu. Części będą sprzedawane w czasie późniejszym w Polsce oraz za granicą.

W takiej konfiguracji również nie ma miejsca tzw. procedura 42, a więc polska spółka nie oznacza tego typu sprzedaży po imporcie oznaczeniami „I_42”. Oczywiście może zdarzyć się sytuacja, że zafakturowaną transakcję sprzedaży sprowadzonego towaru podatnik będzie zobligowany oznaczyć innymi obowiązkowymi symbolami („GTU, FP, MPP” czy innymi w zależności od rodzaju zbywanego towaru i rodzaju użytej procedury sprzedaży). Z pewnością podatek naliczony VAT z tytułu dokonanego importu powyższych towarów będzie musiał posiadać oznaczenie „IMP”.

Na czym więc polega procedura oznaczana w nowym JPK_V7 jako „I_42”?

Na czym polega procedura celna 42?

Import towarów, a zatem zakup towarów z kraju spoza UE może zakończyć się odprawą danych towarów w Polsce. Jednak, gdy towary miałyby być od razu odsprzedane dalej do podmiotu z innego kraju UE niż Polska, wówczas zamiast dokonywać standardowej procedury odprawy celnej w Polsce, podatnik ma możliwość dokonania odprawy poprzez procedurę celną 42.

Oznaczenie procedury celnej numerem 42 zainicjowało to, że podmioty dokonujące przywozu towaru mają obowiązek uzupełnić w polu 37 (dokument SAD) kod o początku liczby 42. 

Procedura celna 42 stanowi procedurę oznaczającą przywóz towarów z kraju trzeciego (spoza UE) do jednego z państw członkowskich UE, po czym następuje ich przewóz do innego kraju UE.

Zaletą tej metody jest to, że podatek VAT należny do zapłaty powstanie dopiero na samym końcu, a więc w państwie UE, do którego ostatecznie trafią towary (faktyczny, ostateczny odbiorca tych towarów) z przeznaczeniem na sprzedaż.

W procedurze 42 należy rozróżnić podmioty uczestniczące w całej transakcji. Uwzględniając polskiego podatnika w łańcuchu transakcji zrealizowanej przy pomocy procedury 42, będą to:

1. importer, czyli podmiot z jednego z państw członkowskich UE (kraj UE przeznaczenia dla importowanych towarów);

2. dostawca (sprzedawca) towarów z jednego z krajów spoza wspólnoty UE;

3. polski podatnik prowadzący działalność gospodarczą na terytorium RP (Polska jako kraj przywozu), który dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na rzecz importera (przedstawiciela fiskalnego importera);

4. przedstawiciel fiskalny realizujący odprawę celną w imieniu importera.

Procedura celna 42 - przebieg transakcji przy jej zastosowaniu

W jaki sposób odbywa się transakcja sprzedaży z zastosowaniem procedury celnej 42? Zostanie to zaprezentowane na przykładzie:

1. kontrahent z Niemiec zamawia towar u polskiego sprzedawcy;

2. kontrahent z Niemiec podpisuje umowę z agencją celną celem załatwienia formalności celnych w Polsce;

3. oboje są czynnymi podatnikami VAT i VAT-UE ;

4. polski podatnik nie posiada na stanie danego towaru i zamawia go z Rosji;

5. towar zostaje zaimportowany z Rosji do portu w Gdańsku – rozpoznany zostaje import towaru;

6. w dokumentach celnych zostaje oznaczona procedura celna 42;

7. towar w tym momencie może:

• zostać od razu przetransportowany do odbiorcy z Niemiec,

• trafić do polskiego podatnika, a następnie zostać przetransportowany do odbiorcy z Niemiec (wszystko zależy od ustaleń pomiędzy kontrahentem polskim a niemieckim);

8. polski podatnik rozpoznaje WDT, a niemiecki kontrahent rozpoznaje WNT.

Kto, w jakim charakterze wystąpi w procedurze celnej 42, zależy od tego, kto będzie dokonywał importu towarów i WDT, jakie kwestie będą powierzone agencji celnej (przedstawicieli fiskalnemu) i czy w ogóle, a jakie polskiemu podatnikowi. W tym przykładzie to już zależy od uzgodnień pomiędzy kontrahentem polskim a niemieckim.

Istota procedury celnej polega na tym, że przeznaczeniem z góry towaru, który przybył w ramach importu z kraju spoza UE, jest nie jego sprzedaż w państwie UE przywozu, a WDT do kraju UE przeznaczenia. Jest to najważniejsza cecha procedury celnej 42, a więc gdy podatnik lub przedstawiciel fiskalny oznacza w dokumencie SAD kod procedury celnej 42, wówczas organy celne od razu wiedzą, z jakim typem transakcji mają do czynienia. Zatem zgodnie z deklaracją SAD wymaga ona dalszego przetransportowania zaimportowanych towarów do innego niż kraj UE przywozu państwa UE. Ta część stanowi WDT i dokładnie ta część wymaga od polskiego podatnika dokonania oznaczenia w nowym pliku JPK_V7.

Wszystko to sprawia, że nie zawsze polski podatnik będzie zobowiązany do oznaczenia symbolem „I_42” w nowym pliku JPK_V7 transakcji, w której uczestniczył w ramach procedury celnej 42.

Niezwykle istotne jest zrozumienie istoty funkcjonowania procedury celnej 42 dla prawidłowego zrozumienia, kto i w jakich sytuacjach ma obowiązek oznaczenia transakcji zrealizowanej poprzez tę właśnie procedurę. O tym i o wielu innych przydatnych aspektach w drugiej części publikacji.