Prowadzone wobec dłużnika postępowanie egzekucyjne może zostać z różnych przyczyn umorzone. Biorąc pod uwagę fakt, że wcześniej podatnik ujął wartość wierzytelności w przychodach, pojawia się pytanie, jaki wpływ na kwestie podatku PIT oraz VAT wywiera umorzenie postępowania egzekucyjnego?
Umorzenie postępowania egzekucyjnego na gruncie podatku PIT
W przypadku gdy wierzytelność jest niemożliwa do uzyskania i dochodzi do umorzenia prowadzonego postępowania egzekucyjnego, pojawia się pytanie o opcję ujęcia wartości wierzytelności w kosztach.
W tym zakresie wskażmy, że stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 17 ustawy PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako przedawnione.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności lub ich części, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w ust. 2.
Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy PIT za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 20, uważa się te, których nieściągalność została udokumentowana:
- postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
- postanowieniem sądu o:
- oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów, lub
- umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a, lub
- zakończeniu postępowania upadłościowego, albo
- protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
Mając na uwadze powyższe, zaliczenie nieściągalnej wierzytelności w ciężar kosztów uzyskania przychodów możliwe jest tylko wtedy, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:
- wierzytelność była uprzednio zaliczona do przychodów należnych w prowadzonej działalności gospodarczej;
- wierzytelność nie jest przedawniona w świetle postanowień Kodeksu cywilnego;
- nieściągalność wierzytelności została udokumentowana w sposób przewidziany w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przy czym nieściągalność wierzytelności jest uprawdopodobniona w chwili udokumentowania jej za pomocą najwcześniej wydanego bądź sporządzonego dokumentu.
Czy każde umorzenie postępowania daje prawo do ujęcia w kosztach wierzytelności nieściągalnej?
W praktyce do umorzenia postępowania egzekucyjnego może dochodzić z różnych względów. Okazuje się, że nie każda przyczyna uzasadnia możliwość zaliczenia w kosztach podatkowych nieściągalnej wierzytelności.
Jak czytamy w art. 824 kpc, postępowanie egzekucyjne umarza się w całości lub części z urzędu:
- jeżeli okaże się, że egzekucja nie należy do organów sądowych;
- jeżeli wierzyciel lub dłużnik nie ma zdolności sądowej albo gdy egzekucja ze względu na jej przedmiot lub na osobę dłużnika jest niedopuszczalna;
- jeżeli jest oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych;
- jeżeli wierzyciel w ciągu sześciu miesięcy nie dokonał czynności potrzebnej do dalszego prowadzenia postępowania lub nie zażądał podjęcia zawieszonego postępowania;
- jeżeli prawomocnym orzeczeniem tytuł wykonawczy został pozbawiony wykonalności albo orzeczenie, na którym oparto klauzulę wykonalności, zostało uchylone lub utraciło moc;
- jeżeli egzekucję skierowano przeciwko osobie, która według klauzuli wykonalności nie jest dłużnikiem, i która sprzeciwiła się prowadzeniu egzekucji, albo jeżeli prowadzenie egzekucji pozostaje z innych powodów w oczywistej sprzeczności z treścią tytułu wykonawczego.
Należy podkreślić, że Kodeks postępowania cywilnego nie zna kategorii „postanowienie o nieściągalności”, a zatem dla celów podatkowych musi być to postanowienie, z którego treści jednoznacznie wynika, że dłużnik nie ma majątku, z którego mogłaby być egzekwowana wierzytelność.
Posłużenie się przez ustawodawcę terminem „postanowienie o nieściągalności” nie może być też co do zasady utożsamiane z postanowieniem o umorzeniu egzekucji. Aby wierzytelność mogła być uznana za koszty uzyskania przychodów, z treści wydawanych w ramach postępowania egzekucyjnego postanowień organów egzekucyjnych powinien wynikać fakt braku majątku dłużnika na zaspokojenie choćby części określonej wierzytelności i uznanie jej za nieściągalną, a w konsekwencji zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów.
W interpretacji Dyrektora KIS z 11 października 2019 roku, nr 0113-KDIPT2-1.4011.413.2019.1.AP, możemy przeczytać, że podstawą do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wierzytelności nieściągalnej nie może być postanowienie o umorzeniu postępowania, jak i inne postanowienia organów egzekucyjnych, z treści których nie wynika jednoznacznie, że podstawą nieściągalności wierzytelności był brak majątku dłużnika.
W konsekwencji, jeżeli postępowanie egzekucyjne zostało umorzone z przyczyn formalnych – np. egzekucję skierowano przeciwko osobie, która nie jest dłużnikiem – umorzenie takie nie uzasadnia możliwości ujęcia nieściągalnej wierzytelności w kosztach podatkowych.
Umorzenie postępowania egzekucyjnego a podatek VAT
Rozpatrując problematykę umorzenia postępowania egzekucyjnego na gruncie podatku VAT, trzeba sięgnąć do treści art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten podaje, że podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona.
Z uwagi na użycie słowa „może” w ww. przepisie należy stwierdzić, że jest to prawo podatnika, a nie jego obowiązek.
Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną, w przypadku gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.
Zauważyć zatem należy, że w tej sytuacji dla uprawdopodobnienia nieściągalności nie jest wymagane posiadanie odpowiedniego dokumentu.
Jedynie w myśl art. 89a ust. 2a ustawy VAT w przypadku dostawy towaru lub świadczenia usług dokonanych na rzecz podmiotu innego niż podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 (np. w przypadku sprzedaży na rzecz konsumenta), zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korekta może zostać dokonana, jeżeli:
- wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego lub
- wierzytelność została wpisana do rejestru długów prowadzonego na poziomie krajowym, lub
- wobec dłużnika ogłoszono upadłość konsumencką na podstawie odrębnych przepisów.
Reasumując, możemy więc wskazać, że przy założeniu spełnienia warunków ustawowych umorzenie postępowania egzekucyjnego skutkować będzie możliwością ujęcia wartości netto wierzytelności w kosztach podatkowych oraz prawie do skorygowania odprowadzonego podatku należnego VAT od dokonanej sprzedaży.