Kto może skorzystać z opodatkowania kartą podatkową?
Karta podatkowa jest dość specyficzną formą opodatkowania, z której może skorzystać niewielkie grono podatników. Art. 23 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym wskazuje, że zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą płacić podatnicy prowadzący działalność:
- usługową lub wytwórczo-usługową,
- usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, z wyjątkiem napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%
- usługową w zakresie handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi, z wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem,
- gastronomiczną - jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%,
- w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu,
- w zakresie usług rozrywkowych,
- w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%,
- w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego,
- w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu przez lekarzy weterynarii usług weterynaryjnych, w tym również sprzedaż preparatów weterynaryjnych (PKWiU ex 21.10.51.0, ex 21.20.13.0, ex 21.20.21.0 oraz ex 21.20.23.0), w związku ze świadczonymi usługami,
- w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi,
- w zakresie usług edukacyjnych, polegającą na udzielaniu lekcji na godziny.
Dodatkowo, podatnik musi spełniać określone warunki w zakresie liczby zatrudnionych pracowników oraz wielkości miejscowości, w której prowadzona jest działalność. Od tych parametrów - rodzaju działalności, liczby zatrudnionych pracowników, ilości mieszkańców miejscowości - zależy wysokość podatku, jaką podatnik będzie zobligowany zapłacić.
Podatnicy prowadzący powyższe rodzaje działalności podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:
- złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,
- we wniosku, o którym mowa wyżej, zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli stanowiącej załącznik numer 3 do ustawy,
- przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne,
- nie prowadzą, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,
- małżonek podatnika nie prowadzi działalności w tym samym zakresie,
- nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych na podstawie odrębnych przepisów podatkiem akcyzowym,
- pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W przypadku wyboru karty podatkowej podatnik musi złożyć formularz PIT-16. Może go dołączyć do wniosku CEIDG-1 albo złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
Wniosek ten składa się do naczelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca położenia zorganizowanego zakładu, wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji działalności gospodarczej, a w razie niedopełnienia obowiązku zgłoszenia działalności do ewidencji lub gdy działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu - naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika lub siedziby spółki, a jeżeli nie można ustalić siedziby spółki - naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania jednego ze wspólników. Jeżeli działalność jest prowadzona w kilku zorganizowanych zakładach na terenie objętym właściwością miejscową kilku naczelników urzędów skarbowych, właściwość ustala się według miejsca wskazanego przez podatnika jako siedzibę działalności.
Zasady opodatkowania kartą podatkową
Naczelnik urzędu skarbowego, po uwzględnieniu wniosku podatnika wydaje decyzję, w której określa wysokość podatku dochodowego w stałej wysokości na dany rok podatkowy.
Przedsiębiorca musi pamiętać o tym, że w sytuacji, gdy w trakcie roku podatkowego ulegną zmianie warunki prowadzenia działalności gospodarczej, musi zawiadomić o tym naczelnika urzędu skarbowego.
Podatek w formie karty podatkowej w wysokości wynikającej z decyzji podatnik obniża o kwotę opłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne, jeżeli kwota ta nie została odliczona od podatku dochodowego. Wysokość odliczenia nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej 7,75% podstawy wymiaru składki.
Wpłaty podatku należy dokonywać co miesiąc w terminie do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień - do 28 grudnia danego roku podatkowego.
W terminie do 31 stycznia roku następującego po roku podatkowym, podatnik ma obowiązek złożyć w urzędzie skarbowym zeznanie roczne PIT-16A, w którym wykazuje kwoty składek na ubezpieczenie zdrowotne zapłacone i odliczone od podatku w poszczególnych miesiącach.
Wady i zalety karty podatkowej
Do plusów karty podatkowej można zaliczyć:
- brak obowiązku prowadzenia księgowości,
- zazwyczaj niska stawka podatku niezależna od faktycznych zarobków.
Natomiast mówiąc o minusach takiej formy opodatkowania można wspomnieć o tym, że:
- stała stawka podatku nie jest korzystna dla podatników, którzy w danym okresie rozliczeniowym nie osiągnęli przychodów, albo gdy ponieśli stratę,
- nie występuje to prawo do wszelkich odliczeń i ulg podatkowych (poza możliwością odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne).
