Osoby, które zdecydowały się na założenie własnego biznesu doskonale zdają sobie sprawę z tego, jak wiele pieniędzy zmuszone są co miesiąc oddawać fiskusowi. Podatek dochodowy i VAT to główne daniny, które pochłaniają znaczną część przychodów firmy. Dla wielu przedsiębiorców zaskakująca może wydawać się informacja, że istnieją legalne sposoby na płacenie niższych podatków. Co więcej, oszczędzanie na nich nie musi wiązać się z magicznymi i skomplikowanymi działaniami - wystarczy tylko ogólne rozeznanie w możliwościach, jakie dają przepisy podatkowe i wybranie idealnego rozwiązania dla własnej firmy. Zatem przedsiębiorca może zrobić, żeby płacić niskie podatki?
Wysokość zaliczki na podatek dochodowy nie zawsze zależy od dochodów
O konieczności opłacania co pewien okres (miesiąc lub kwartał) zaliczki na podatek dochodowy nie trzeba chyba nikogo informować. Jest to podstawowy obowiązek wszystkich podatników, którzy osiągają dochody, bez względu na ich wysokość.
Od wysokości osiąganych dochodów zależeć będzie natomiast wysokość opłacanych podatków - im więcej przedsiębiorca zarabia, tym więcej daniny musi wpłacić na konto urzędu skarbowego. Jednak nie jest tak zawsze - jeżeli właściciel firmy zdecyduje się na opłacanie zaliczki na podatek dochodowy w formie uproszczonej, wówczas przez cały rok podatkowy będzie on wpłacał zaliczkę w jednej, z góry określonej wysokości.
Skąd wiadomo, jak wysoka będzie zaliczka? Jej kwotę oblicza się na podstawie podatku wykazanego w zeznaniu rocznym, składanym w poprzednim roku podatkowym. Tak więc, jeżeli podatnik w 2017 roku zdecyduje się na uproszczoną metodę rozliczania się, pod uwagę będzie brane zeznanie za rok 2015, składane w 2016. Kwotę podatku z zeznania należy w takim przypadku podzielić na 12 miesięcy, a otrzymany wynik stanowić będzie wysokość zaliczki.
Co ważne, aby możliwe było płacenie uproszczonej zaliczki na podatek dochodowy trzeba wykazać dochód w ubiegłych latach. Jeżeli w deklaracji z roku bezpośrednio poprzedzającego chęć wybrania zaliczki uproszczonej podatnik nie wykazał dochodu, pod uwagę brany jest rok poprzedni. W sytuacji, gdy również wtedy nie było dochodu, a co za tym idzie - podatku, skorzystanie z formy uproszczonej staje się niemożliwe. Z tego też powodu wyboru zaliczki uproszczonej nie może dokonać przedsiębiorca, który swoją firmę otworzył w bieżącym lub poprzednim roku podatkowym.
Jak rozpocząć korzystanie z zaliczki w formie uproszczonej? Podatnik powinien przede wszystkim o swoim wyborze powiadomić naczelnika właściwego urzędu skarbowego w terminie do 20 lutego nowego roku podatkowego. Przekroczenie tego terminu wiąże się z koniecznością pozostania przy dotychczasowej metodzie rozliczania podatku dochodowego.
Zaliczkę w formie uproszczonej podatnik opłaca do momentu, w którym nie zdecyduje się na ponowną zmianę. Oznacza to, że kończąc rok podatkowy przedsiębiorca nadal ma prawo korzystać ze stałej formy, nie musi ponownie składać wniosku.
Poza metodą wyliczania, zaliczka uproszczona nie różni się od tej obliczanej klasycznie, co miesiąc lub co kwartał. Podatnik ma obowiązek odprowadzać należność do urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
Co daje płacenie zaliczki na podatek dochodowy w formie uproszczonej? Przede wszystkim pozwala to na przesunięcie największego obciążenia podatkowego na koniec kwietnia następnego roku. Pieniądze, które zostają “w kieszeni” firmy mogą zostać wykorzystane na różnego rodzaju inwestycje oraz zwiększenie kapitału obrotowego firmy.
Nie musisz płacić podatku co miesiąc
Zarówno w przypadku podatku dochodowego, jak i VAT istnieje możliwość płacenia w okresach miesięcznych i kwartalnych.
Podstawowymi okresami rozliczeniowymi są miesiące. Jednak mali podatnicy oraz przedsiębiorcy, którzy rozpoczynają działalność gospodarczą i nie prowadzili działalności gospodarczej w ciągu dwóch lat poprzedzających założenie firmy mogą skorzystać z kwartalnego rozliczania podatków. Należy zauważyć, iż wybór ten nie zmienia sposobu wyliczania podatku, ale termin jego zapłaty. Oznacza to, że przedsiębiorcy wybierający kwartalne odprowadzanie danin zobowiązani są do uregulowania swoich zobowiązań wobec urzędu skarbowego do 20 dnia miesiąca (przy podatku dochodowym) i do 25 dnia miesiąca (w przypadku VAT-u) po danym kwartale.
Jak rozpocząć płacenie podatków w trybie kwartalnym? Jeżeli chodzi o podatek dochodowy, osoby, które zakładają firmę zaznaczają odpowiednie pola wypełniając wniosek CEIDG-1 (punkt 19). Również przedsiębiorcy, którzy mają prawo do skorzystania z tego rozwiązania, a rozliczali się miesięcznie lub w sposób uproszczony, zmiany formy opłacania podatku dochodowego dokonują we wniosku CEIDG-1 do 20 lutego roku, w którym ma obowiązywać rozliczanie kwartalne.
W przypadku VAT-u sprawa jest nieco bardziej skomplikowana. Osoby, które zakładając działalność gospodarczą rejestrują się jako płatnicy podatku od towarów i usług muszą zdecydować, czy chcą go odprowadzać co miesiąc czy co kwartał. Jeżeli przedsiębiorca jest zdecydowany na kwartalny system rozliczeń, powinien wypełnić druk VAT-R i zaznaczyć pozycję 44 punkt 1 oraz pozycję 51. Złożenie tak wypełnionego VAT-R automatycznie daje nowemu przedsiębiorcy prawo do rozliczania VAT-u co kwartał.
Co w przypadku, gdy przedsiębiorca zdecydował się na miesięczne rozliczanie z VAT i chce teraz zmienić swoją decyzję? Przejście na VAT kwartalny jest możliwe 4 razy w ciągu roku. W tym celu należy złożyć wniosek VAT-R z aktualizacją danych do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który po raz pierwszy dokonane będzie rozliczenie kwartalne. Przedsiębiorca powinien dobrze przemyśleć tę decyzję, ponieważ powrót do miesięcznego rozliczania VAT-u jest możliwy dopiero po roku rozliczeń w systemie kwartalnym.
Co daje takie rozwiązanie? Rozliczanie kwartalne powoduje, że przedsiębiorca ma do dyspozycji gotówkę, którą przy rozliczaniu miesięcznym musiałby wpłacić na konto urzędu skarbowego. Możliwości jej wykorzystania jest wiele. Ponadto, wybierając za okresy rozliczeniowe kwartały zamiast miesięcy, przedsiębiorca łatwiej może utrzymać płynność finansową swojej firmy.
Jest to również doskonałe rozwiązanie dla firm, u których koszty i przychody rozkładają się nierównomiernie w poszczególnych miesiącach. Dzięki opłacaniu danin co kwartał przedsiębiorca ma więcej czasu na zgromadzenie faktur kosztowych, dzięki czemu łatwiej mu będzie utrzymać równowagę finansową.
Niskie podatki a ulgi podatkowe
Osoby rozpoczynające działalność gospodarczą mają prawo do skorzystania z ulg dla nowo powstałych firm. Pierwszą z nich jest ulga podatkowa dla małych podatników w ramach pomocy de minimis. Druga to opłacanie składek ubezpieczeniowych na preferencyjnych warunkach.
Mali podatnicy, a więc przedsiębiorcy, których przychody ze sprzedaży brutto nie przekraczają 1 200 000 euro oraz podatnicy, którzy w danym roku podatkowym rozpoczynają prowadzenie działalności, mają prawo do skorzystania z jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis. Kwotą graniczną w tym wypadku jest 50 000 euro rocznie. Co więcej, w ciągu 3 lat kwota pomocy de minimis (również z innych tytułów) nie może przekroczyć kwoty 200 000 euro.
Należy zaznaczyć również, iż jednorazowym odpisom amortyzacyjnym w ramach pomocy de minimis podlegają środki trwałe zaliczane do 3-8 grupy Klasyfikacji Środków Trwałych z wyłączeniem samochodów osobowych.
O skorzystaniu z ulgi, jaką jest jednorazowa amortyzacja w ramach pomocy de minimis należy powiadomić urząd skarbowy (do tego celu stworzony został odpowiedni wniosek). Na tej podstawie zostanie wydane zaświadczenie o pomocy de minimis. Co ważne - brak takiego zaświadczenia nie pozbawia przedsiębiorcy prawa do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, jednak może uniemożliwić uzyskanie innej pomocy (dofinansowania na zakup środków trwałych, czy też szkoleń pracowników).
Przeliczenia na złote kwoty limitu dokonujemy według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
Ulgą, z której może skorzystać startujący przedsiębiorca jest, jak już zostało wcześniej wspomniane, możliwość płacenia preferencyjnych składek ubezpieczeniowych. Jest to znacząca pomoc dla młodych firm, bowiem wydatki na ZUS również pochłaniają sporą część zysków.
Na czym polega ta ulga? W pierwszych 24 miesiącach kalendarzowych od rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca może opłacać niższe składki ZUS. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia.
Ulga ta nie dotyczy przedsiębiorców, którzy:
- w ramach swojej działalności świadczą te same usługi na rzecz byłego pracodawcy, które świadczyli przez dwa lata przed dniem rozpoczęcia tej działalności,
- prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność.
Warto zaznaczyć, iż skorzystanie z preferencyjnych składek ZUS wiąże się z oszczędnością na poziomie ok. 600 zł w skali miesiąca. Jak skorzystać z ulgi? W terminie 7 dni od rozpoczęcia działalności gospodarczej, przedsiębiorca powinien dokonać w swoim oddziale ZUS zgłoszenia do odpowiednich składek. Jeżeli prowadzenie firmy jest jego jedynym zajęciem, wówczas składa formularz ZUS ZUA (zgłoszenie do ubezpieczenia osoby ubezpieczonej). Wybór składek preferencyjnych określa się wybierając jako kod tytułu ubezpieczenia: 05 70.
Co zyskuje przedsiębiorca korzystając z opisanych ulg? Przede wszystkim zwiększa się płynność finansowa firmy. Jednorazowa amortyzacja to również zmniejszenie podstawy opodatkowania, a przez to także niższy podatek dochodowy. Płacenie preferencyjnych składek ZUS to spora oszczędność. Dzięki tym rozwiązaniom do dyspozycji przedsiębiorcy zostają dodatkowe środki, które może on wykorzystać na wiele różnych sposobów.
Niższe podatki - kreatywne wrzucanie w koszty
Przy opłacaniu podatku dochodowego na zasadach ogólnych, wysokość zaliczek obliczana jest jako procent podstawy opodatkowania. Im jest ona niższa, tym niższy jest podatek. Podstawa opodatkowania obliczana jest natomiast m.in. jako różnica między osiągniętymi przychodami i kosztami.
Zgodnie z definicją, koszt uzyskania przychodu to wydatek służący do osiągnięcia przychodu lub utrzymania (zabezpieczenia) jego źródła. Taka konstrukcja definicji sprawia, że rozliczanie kosztów wielokrotnie zależy od indywidualnej interpretacji urzędników. Dlatego warto dobrze przemyśleć, czy dany zakup jest niezbędny oraz czy warto zaliczyć go do kosztów uzyskania przychodu.
Co przedsiębiorca może “wrzucić w koszty”? Istnieje grupa wydatków, które stanowią typowe koszty osób prowadzących firmę. Zaliczyć do nich można z pewnością: wydatki na transport (takie jak zakup pojazdu, paliwa do samochodu, części zamiennych, usług serwisowych, biletów okresowych na komunikację miejską, bilety jednorazowe), wydatki na sprzęt i wyposażenie biura (jak np. telefon, komputer, materiały biurowe), wynajem, czynsz, media, abonamenty telefoniczne, zakup domen internetowych, odsetki od kredytu firmowego.
Istnieje również wiele wydatków, które mogą zostać uznane za związane z uzyskiwanym przychodem, jednak przy przytoczeniu odpowiedniej argumentacji. Przez wzgląd na fakt, iż to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia poniesionego wydatku z osiąganym przychodem, przed zaliczeniem takiego “wątpliwego” zakupu do kosztów uzyskania przychodu, warto dobrze się zastanowić. Niemniej jednak przedsiębiorca może uznać za firmowy koszt np. zakup roweru, amortyzację własnego mieszkania w części, w jakiej jest wykorzystywane do celów prowadzonej działalności, odbywane podróże zagraniczne, środki czystości, opłaty z serwisów typu PayPal, różnice kursowe, ubezpieczenia, edukacja itp.
Bardzo ważne jest, aby przedsiębiorca, który samodzielnie prowadzi księgowość swojej firmy znał podstawowe zasady prowadzenia KPiR, dotyczące prawidłowego dokumentowania poniesionych wydatków oraz terminów zaliczania w koszty poszczególnych kosztów. Również właściciel firmy, korzystający z usług biura rachunkowego, powinien zwrócić uwagę na poziom usług przez nie świadczonych. Niestety dość często można spotkać się z “bezrefleksyjnym” zaliczaniem do kosztów uzyskania przychodów wszystkich faktur kosztowych dostarczonych przez klienta, bez dochodzenia, czy wydatki te rzeczywiście mają związek z prowadzoną działalnością.
Warto również wspomnieć o możliwości zaliczenia w koszty wydatków poniesionych jeszcze przed rozpoczęciem działalności gospodarczej. Dotyczy to zarówno wydatków związanych z zakupem towarów, wyposażenia, uiszczaniem opłat rejestracyjnych, czy też wynajmem mieszkania. Również środki trwałe, które zostały nabyte przed założeniem działalności mogą zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych, a odpisy amortyzacyjne od ich wartości mogą w kolejnych okresach stanowić koszt uzyskania przychodu.
Mądre planowanie wydatków firmowych oraz wiedza na temat tego, co i jak można “wrzucić w koszty”, może poprzez obniżenie podstawy opodatkowania, znacząco wpłynąć na wysokość opłacanych podatków.
Jak widać, legalnych sposobów na płacenie niskich podatków jest wiele. Co prawda nie wszystkie są dostępne dla wszystkich, jednak warto rozejrzeć się za rozwiązaniem idealnym dla własnej firmy. W końcu zwiększenie płynności finansowej przedsiębiorstwa oraz środki na dodatkowe inwestycje to kwestie, o których wadze nikogo przekonywać nie trzeba.
