Prośby i wezwania do zapłaty nie przyniosły efektu? Czas na inne działania windykacyjne względem dłużnika. Nie obawiaj się kosztów postępowania, ponieważ koszty windykacji pokryte przez dłużnika to rozwiązanie, które nie wymaga skomplikowanych zabiegów, co więcej od 1 stycznia 2020 roku wierzycielowi przysługuje rekompensata za opóźnienie w płatnościach. Nie odpuszczaj swoim dłużnikom w obawie przed kosztami. Przeczytaj, co możesz zrobić, by odzyskać dług i nie płacić na windykację.
Koszty windykacji pokryte przez dłużnika – windykacja polubowna
Zgodnie z ustawą o terminach zapłaty w transakcjach handlowych wierzyciele mają prawo do egzekwowania od dłużników należności, prowadząc postępowanie windykacyjne. Jak informuje art. 10 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, wierzyciel ma prawo do otrzymania rekompensaty kosztów poniesionych z tytułu odzyskiwania należności. Koszty windykacji pokryte przez dłużnika w tym wypadku to zryczałtowana kwota, która do końca 2019 roku wynosiła 40 euro. Zgodnie z nowelizacją ustawy, która weszła w życie 1 stycznia 2020 roku, rekompensata kosztów windykacji zależy od wartości świadczenia pieniężnego, które podlega egzekucji:
- w przypadku długu do 5 000 zł rekompensata to 40 euro,
- jeśli dług wynosi między 5 000 zł a 50 000 zł, to rekompensata wynosi 70 euro,
- gdy dług ma wartość 50 000 zł albo więcej to rekompensata wynosi 100 euro.
Zgodnie z prawem, równowartości ustalane są zgodnie ze średnim kursem ogłoszonym przez NBP oraz są doliczane do długu bez wezwania. Jeżeli koszty postępowania egzekucyjnego przewyższają powyższe kwoty, to wierzyciel może uzyskać zwrot rzeczywistych wydatków w uzasadnionej wysokości. Koszty windykacji pokryte przez dłużnika podczas windykacji polubownej i sądowej to rozwiązanie, które jest coraz częściej egzekwowane przez wierzycieli. Nowelizacja, która weszła w życie z początkiem 2020 roku, poszerzyła i doprecyzowała tę możliwość, co sprawiło, że sytuacja wierzyciela jest korzystniejsza. Dzięki temu mogą oni bez obaw o koszty egzekucji, domagać się odzyskania wierzytelności, np. art. 10 określa, że roszczenie o rekompensatę nie może zostać zbyte przez wierzyciela.
Od 2020 r. nowe stawki za opóźnienia w transakcjach handlowych
Początek 2020 roku przyniósł korzystne zmiany dla wierzycieli. Zmiany w ustawie o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, zmieniły nazwę ustawy na „ustawę o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych”. Nowe prawo ma na celu pokazanie przedsiębiorcom, że nie opłaca im się opóźnianie zapłaty za otrzymane faktury. Nowa stawka odsetek za opóźnienie w transakcji handlowej dla dłużnika, który nie jest podmiotem publicznym, będącym podmiotem leczniczym od 2020 roku została podwyższona i ma zastosowanie w transakcjach, których termin płatności przypada 1 stycznia 2020 r. i po tym dniu.
Koszty windykacji pokryte przez dłużnika – terminy
Termin płatności zostaje ustalony między stronami transakcji, jednak nie powinien był dłuższy niż 30 dni – zgodnie z art. 5 ustawy o terminach płatności, jeśli umowa przewiduje, że termin płatności jest dłuższy niż 30 dni to wierzyciel po upływie 30 dni od dnia spełnienia świadczenia i dostarczenia dłużnikowi faktury albo rachunku może żądać odsetek ustawowych za spóźnienie. Zgodnie z nową ustawą, termin płatności dłuższy niż 60 dni, licząc od dnia dostarczenia faktury, nie jest możliwy, gdy dłużnikiem jest duży przedsiębiorca, a wierzycielem mikro lub średni przedsiębiorca, czyli tzw. podmiot słabszy. Definicję mikro, małego, średniego i dużego przedsiębiorcy można znaleźć w załączniku do rozporządzenia Komisji UE nr 651/2014.
Co więcej, nowa ustawa daje wierzycielowi możliwość odstąpienia od umowy, jeśli termin zapłaty jest dłuższy niż 120 dni. Skorzystanie z tej opcji nie ogranicza prawa do dochodzenia należności za wcześniej wykonane czynności wymienione w umowie. Ustalenie terminu zapłaty, który był dłuższy niż 60 dni, następuje na wniosek wierzyciela, który ma 3 lata na złożenie takiego wniosku od dnia, w którym miało dojść do zapłaty.
