Zgodnie z obowiązującymi przepisami, podatnik może posiadać status rezydenta bądź nierezydenta. Przy czym status rezydencji podatkowej zależy od tego czy dany podatnik posiada miejsce zamieszkania na terenie Polski czy też nie. Kim jest nierezydent, jakie są jego przywileje, a jakie obowiązki? Odpowiadamy w artykule.
Nierezydent - kto to taki?
Za nierezydenta uważa się osobę, która w rozumieniu przepisów podatkowych nie posiada miejsca zamieszkania na terytorium Polski.
Innymi słowy nierezydent to:
-
osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania za granicą;
-
osoba prawna mająca siedzibę za granicą;
-
inne podmioty mające siedzibę za granicą, które posiadają zdolność do zaciągania i nabywania praw we własnym imieniu;
-
oddziały, przedstawicielstwa oraz przedsiębiorstwa utworzone za granicą przez rezydentów;
-
obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne obce przedstawicielstwa;
-
misje specjalne i organizacje międzynarodowe korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych bądź konsularnych.
Jakie dochodowy na terenie Polski musi opodatkować nierezydent?
Jak zostało wspomniane powyżej, jeśli dany podatnik nie jest rezydentem Polski, to na terytorium kraju opodatkowuje jedynie te dochody, które uzyskał w Polsce. Opodatkowaniu temu podlegają dochody uzyskane z tytułu:
-
pracy wykonywanej na terytorium Polski na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
-
działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
-
działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
-
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości (dotyczy to również sprzedaży takiej nieruchomości).
Nierezydent a rozliczenie podatku z działalności wykonywanej osobiście
Zgodnie z art. 13 ustawy o PIT, za działalność wykonywana osobiście uznaje się pracę świadczoną w ramach:
-
wykonywania usług,
-
umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umów o podobnym charakterze;
-
umowy zlecenia lub umowy o dzieło na rzecz zleceniodawcy, który jest przedsiębiorcą;
-
działalności twórczej (publicystycznej, oświatowej, naukowej. artystycznej, literackiej, trenerskiej);
-
konkursów naukowych, kulturowych, dziennikarskich i związanych ze sztuką;
-
uprawiania sportu, pełnienia funkcji sędziego na zawodach sportowych;
-
innych rodzajów działalności, z których przychody kwalifikowane są do źródła z tytułu działalności wykonywanej osobiście.
Przychody osiągane przez nierezydenta z tytułu działalności wykonywanej osobiście podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 20%. Przy czym za płatnika tego podatku uważa się pracodawcę, który sporządza informację IFT-1R przekazując ją podatnikowi, jak i urzędowi skarbowemu właściwemu do spraw opodatkowania osób zagranicznych.
W takiej sytuacji nierezydent nie ma obowiązku składania deklaracji o wysokości osiągniętego dochodu/poniesionej straty. Jeśli jednak jest nierezydentem mającym miejsce zamieszkania na terytorium Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej ma do tego prawo. Wówczas pobrany zryczałtowany podatek stanowi zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Nierezydent, składając zeznanie roczne musi do niego dołączyć certyfikat rezydencji państwa, w którym jest rezydentem.
Nierezydent składający zeznanie podatkowe w Polsce a preferencje podatkowe i ulgi
Nierezydent, który osiąga przychody i rozlicza je w zeznaniu rocznym, w Polsce ma prawo do skorzystania z ulg i odliczeń, które mogą wpłynąć na zmniejszenie się zobowiązania podatkowego.
Nierezydent może dokonać w Polsce wspólnego rozliczenia z małżonkiem bądź też rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dzieci. Jednak aby było to możliwe oprócz podstawowych warunków, nierezydent musi również posiadać rezydencję określoną poprzez certyfikat rezydencji. Ponadto aby skorzystać z tych preferencji, dochody osiągnięte przez nierezydenta na terenie Polski muszą wynosić co najmniej 75% ogólnych dochodów.
Nierezydent ma prawo do skorzystania z ulg podatkowych, np. ulgi prorodzinnej czy ulgi na internet, pod warunkiem, że składa w Polsce roczną deklarację PIT-36 lub PIT-37.
Ulgi podatkowe przysługują cudzoziemcom na takich samych zasadach jak obywatelom Polski. Należy również mieć na względzie, że nie muszą oni posiadać polskiej rezydencji.
Jak określić właściwość urzędu skarbowego dla nierezydenta?
Właściwość miejscową organów podatkowych w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym dla nierezydentów ustala się biorąc pod uwagę:
-
miejsce zamieszkania lub adres siedziby płatnika, w przypadku gdy pobór podatku następuje za pośrednictwem płatnika;
-
miejsce pobytu podatnika, jeżeli pobór podatku następuje bez pośrednictwa płatnika;
-
miejsce wykonywania czynności, z tytułu których uzyskiwany jest przychód, w szczególności ze względu na miejsce świadczenia usług (wykonywania pracy), jeżeli nie można ustalić właściwości w sposób wskazany w żaden powyższy sposób.
