0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości – jakie grożą kary?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Zarówno w prawie karnym, jak i prawie o wykroczeniach przewidziano kary za czyny przeciwko porządkowi i bezpieczeństwu ruchu drogowego związane z prowadzeniem pojazdów przez osoby nietrzeźwe, względnie znajdujące się po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka. Przeczytaj artykuł i sprawdź jakie kary grożą za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości!

Prowadzenie pojazdu

Przepis art. 2 pkt 31 Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym stanowi, że pojazdem jest środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszyna lub urządzenie do tego przystosowane. Jest to definicja szeroka, obejmująca nie tylko pojazdy silnikowe (samochody, motocykle, motorowery), lecz także poruszane siłą mięśni (rower). Prowadzenie pojazdu jest wykonywaniem czynności związanych bezpośrednio z ruchem pojazdu, takich jak uruchomienie pojazdu, kierowanie nim, hamowanie, włączanie świateł.

Odpowiedzialność za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości, po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka 

Zgodnie z art. 178a Kodeksu karnego kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Jeżeli sprawca czynu był już wcześniej prawomocnie skazany za spowodowanie katastrofy, sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy lub spowodowanie wypadku w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, kara pozbawienia wolności może być wyższa i wynosić od 3 miesięcy do lat 5.

Natomiast w myśl art. 87 Kodeksu wykroczeń kto prowadzi pojazd, znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, podlega karze aresztu albo grzywny, a także może zostać wobec niego orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów.

Przepis art. 87 kw nie dotyczy działania w stanie nietrzeźwości, lecz w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, a zatem odnosi się do czynu mniej nagannego niż przepis art. 178a kk.

Stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do:

  • stężenia we krwi od 0,2‰ do 0,5‰ alkoholu albo

  • obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg do 0,25 mg alkoholu w 1 dm3.

Natomiast stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do:

  • stężenia we krwi powyżej 0,5‰ alkoholu albo

  • obecności w wydychanym powietrzu powyżej 0,25 mg alkoholu w 1 dm3

(art. 46 ust. 2 i 3 Ustawy z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi).

Kodeks karny definiuje stan nietrzeźwości podobnie, stwierdzając, że zachodzi on, gdy:

  • zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5‰ albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub

  • zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość (art. 115 § 16 kk).

 

Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości i spowodowanie wypadku - konsekwencje

Osoba naruszająca, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powodująca nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8 (art. 177 kk).

Przepis art. 178 kk przewiduje, że jeśli wypadek jest skutkiem prowadzenia pojazdu przez osobę nietrzeźwą, należy zastosować zaostrzenie kary: skazując sprawcę, który spowodował wypadek, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, sąd orzeka karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, a w przypadku spowodowania śmierci innej osoby albo ciężkiego uszczerbku na jej zdrowiu – w wysokości nie niższej niż 2 lata, do górnej granicy tego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Nielegalne dopuszczenie do ruchu

Prowadzenie pojazdu przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości, po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, pociągać może za sobą nie tylko odpowiedzialność tej osoby, lecz także osób, które dopuściły ją do kierowania pojazdem.

Dopuszczeniem pojazdu mechanicznego do ruchu albo do prowadzenia pojazdu mechanicznego przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości jest zarówno działanie, jak i zaniechanie (Wytyczne Wymiaru Sprawiedliwości Sądu Najwyższego z dnia 28 lutego 1975 roku, V KZP 2/74). Przykładami działania są: wydanie przez przełożonego polecenia prowadzenia pojazdu, przekazanie kluczyków do samochodu lub otwarcie bramy wyjazdowej. Zaniechanie polega natomiast na braku przeciwdziałania włączeniu się do ruchu przez osobę nietrzeźwą.
Przepis art. 179 kk przewiduje karę grzywny, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 dla osoby, która – wbrew ciążącemu na niej szczególnemu obowiązkowi – dopuszcza do prowadzenia pojazdu mechanicznego albo innego pojazdu na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub w strefie ruchu przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości lub będącą pod wpływem środka odurzającego.
Przestępstwo, o którym mowa w art. 179 kk, może popełnić osoba, na którą nałożono szczególny obowiązek w zakresie dbania o bezpieczeństwo ruchu, np. dyspozytor, dyżurny ruchu, osoba dokonująca kontroli stanu technicznego pojazdu lub funkcjonariusz służby ruchu. W ramach stosunku pracy osobą podlegającą odpowiedzialności może być np. przełożony pracownika-kierowcy.
Szerzej krąg osób mogących podlegać odpowiedzialności określa art. 96 Kodeksu wykroczeń, zgodnie z którym właściciel, posiadacz, użytkownik lub prowadzący pojazd, który na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu dopuszcza do prowadzenia pojazdu osobę znajdującą się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, podlega karze grzywny. Tej samej karze podlega dyspozytor pojazdu lub osoba, do której obowiązków należą jego czynności, a jeżeli takiej osoby nie wyznaczono – kierownik jednostki dysponującej pojazdem.
Istnieje również ryzyko, że ten, kto dopuścił do ruchu osobę w stanie nietrzeźwości – w przypadku, gdy osoba ta spowodowała wypadek zagrożony karami na podstawie wyżej wspomnianego art. 177 kk – może być uznany za współodpowiedzialnego popełnienia przestępstwa. Taka sytuacja była przedmiotem orzeczenia Sądu Najwyższego, który w wyroku z 12 sierpnia 1981 roku, V KRN 146/81, stwierdził: 

„Oskarżony w sposób zawiniony naruszył zasadę bezpieczeństwa w ruchu lądowym przez udostępnienie samochodu osobie nie mającej uprawnień i znajdującej się w stanie nietrzeźwym i pomiędzy tym działaniem oskarżonego a spowodowanym wypadkiem i jego skutkami istnieje ścisły związek przyczynowy. Skutek swojego działania w postaci wypadku drogowego, w którym osoby doznały obrażeń ciała, oskarżony mógł i powinien przewidzieć, gdyż z reguły prowadzenie pojazdu przez osobę niemającą uprawnień i faktycznych umiejętności oraz znajdującej się w stanie nietrzeźwym kończy się takim lub podobnym skutkiem”.

Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości - wymiar kar 

Jak wyżej wspomniano, dopuszczenie do prowadzenia pojazdu przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości, po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka, zagrożone jest różnego rodzaju karami. Podsumowując, warto przybliżyć specyfikę każdej z nich.

Karę grzywny przewidzianą w Kodeksie karnym wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Stawka dzienna nie może być niższa od 10 złotych, ani też przekraczać 2000 złotych (art. 33 kk).

Przykład 1.

Sąd wymierzył skazanemu karę grzywny w wysokości 120 stawek dziennych, ustalając jednocześnie dla niego wartość stawki dziennej na kwotę 70 zł. Oznacza to, że skazany musi zapłacić grzywnę w kwocie 8400 zł (120 × 70 zł).

Karę grzywny, przewidzianą w Kodeksie wykroczeń, wymierza się w wysokości od 20 do 5000 złotych, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Wymierzając grzywnę, bierze się pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste i rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe (art. 24 kw).

Kara ograniczenia wolności – jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej – trwa najkrócej miesiąc, a najdłużej 2 lata. Polega ona na:

  • obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym;

  • potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd.

Obowiązek i potrącenie, o których mowa wyżej, można orzec łącznie lub osobno. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu i ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary (art. 34 i art. 35 kk).

Kara pozbawienia wolności trwa najkrócej miesiąc (art. 37 kk) i wykonywana jest w zakładzie karnym zgodnie z przepisami Kodeksu karnego wykonawczego.

Kara aresztu trwa najkrócej 5, a najdłużej 30 dni (art. 19 kw) i polega na umieszczeniu ukaranego w odpowiednim zakładzie karnym na okres wskazany w wyroku.

Zakaz prowadzenia pojazdów jest środkiem karnym wymierzanym na okres od 6 miesięcy do 3 lat. Orzekając zakaz, określa się rodzaj pojazdu, którego on dotyczy. Na poczet zakazu prowadzenia pojazdów zalicza się okres zatrzymania prawa jazdy lub innego dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu (art. 29 kw).

Celem omówionych regulacji jest ochrona porządku i bezpieczeństwa ruchu drogowego. W ich świetle za naganną uznawana jest nie tylko jazda po alkoholu lub po przyjęciu podobnie działającego środka, lecz także tolerowanie takich zachowań.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów