Od 1 stycznia 2020 roku wprowadzono istotne zmiany dotyczące dokumentowania transakcji podatników VAT. Zgodnie z wprowadzonymi regulacjami fakturę do paragonu można wystawić tylko, jeżeli znajduje się na nim NIP. Tym samym wiele transakcji jest obecnie dokumentowanych fakturami uproszczonymi. W artykule wyjaśnimy jak wygląda zwrot towarów o wartości do 450 zł oraz w jaki sposób dokonać jego rozliczenia.
Kasa rejestrująca – dokumentowanie
Z art. 111 ust. 1 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – dalej ustawa o VAT – jednoznacznie wynika, że obowiązek ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz wyżej wymienionych podmiotów. Tym samym obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej nie wystąpi w przypadku sprzedaży na rzecz innych podmiotów, sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą (w tym osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą) należy bowiem udokumentować fakturą. Co ważne, przepisy ustawy o VAT nie zabraniają ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących na rzecz powyższych podmiotów. W takim przypadku należy pamiętać, że ustawodawca do takiej sprzedaży przewidział określone warunki ewidencyjne.
Kiedy wystawiamy fakturę do paragonu dla podatnika?
Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywanych przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem. W myśl art. 106b ust. 5 ustawy o VAT w przypadku sprzedaży zewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej potwierdzonej paragonem fiskalnym fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.
Należy wskazać, że powyższe przepisy nie ograniczają prawa do wystawienia faktury, a jedynie regulują szczegółowo kwestie dokumentowania transakcji, które uprzednio zostały zewidencjonowane przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Co więcej, dotyczą szczególnego przypadku, gdy podatnik otrzymuje paragon fiskalny, a następnie żąda wystawienia do niego faktury.
Ustawodawca wprowadził więc zasadę, że w przypadku sprzedaży zewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej fakturę do paragonu fiskalnego na rzecz nabywcy posługującego się numerem identyfikującym wystawia się tylko w przypadku, gdy paragon dokumentujący tę sprzedaż zawiera ten numer. Przedmiotowe przepisy mają na celu zachowanie pewnej konsekwencji podatnika, który dokonując zakupu, powinien poinformować sprzedawcę, czy występuje w tej transakcji w charakterze podatnika, czy konsumenta.
Faktura uproszczona
Zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT w przypadku, gdy kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł albo 100 euro, podatnik może wystawić fakturę uproszczoną. Co ważne, może ona nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 3 dotyczących nabywcy oraz danych z ust. 1 pkt 8, 9 i 11–14, pod warunkiem że zawiera dane pozwalające określić kwotę podatku dla poszczególnych stawek. Faktura uproszczona nie musi więc zawierać:
-
imion i nazwisk lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresów;
-
miary i ilości (liczby) dostarczonych towarów lub zakresu wykonanych usług;
-
ceny jednostkowej towaru lub usługi bez kwoty podatku (ceny jednostkowej netto);
-
wartości dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartości sprzedaży netto);
-
stawki podatku;
-
sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
-
kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.
Tym samym paragon z NIP-em spełnia kryteria uznania go za fakturę uproszczoną. Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna z 18 września 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, numer 0114-KDIP1-3.4012.219.2017.2.MK, w której czytamy: „w związku z przedstawionym opisem sprawy i powołanymi przepisami prawa podatkowego należy stwierdzić, że jeżeli sprzedawca zamieści na paragonie NIP pracodawcy, a kwota transakcji nie przekracza kwoty 450 zł lub 100 euro, to paragon taki można uznać za fakturę uproszczoną stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 3”.
Zwrot towaru o wartości do 450 zł – faktura uproszczona
Przedsiębiorcy, dokonując zakupu towarów, z różnych przyczyn muszą je zwracać.
Przykład 1.
Przedsiębiorca remontuje swoje biuro. W trakcie zabrakło farby. Podatnik udał się do marketu budowlanego i zakupił jej 20 litrów. Zostało to udokumentowane fakturą uproszczoną. Po zakończeniu remontu okazało się, że pozostało 7,5 litra farby. Przedsiębiorca oddał ją do marketu. W tym przypadku market skorygował wcześniej wystawioną fakturę uproszczoną.
Przepisy podatkowe nie przewidują specjalnych zasad wystawiania faktur korygujących do faktur uproszczonych.
Przypomnijmy, że faktura korygująca musi zawierać:
-
wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
-
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
-
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
-
dane sprzedawcy i jego NIP oraz NIP kupującego, datę wystawienia faktury i dokonania dostawy towaru, gdy była podana na korygowanej fakturze); ponieważ na paragonie jest NIP kupującego, również na fakturze korygującej zamieszczenie wyłącznie tego numeru powinno być wystarczające,
-
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
-
przyczynę korekty, w naszym przypadku zwrot towarów;
-
kwotę korekty podstawy opodatkowania oraz kwotę korekty podatku należnego (art. 106j ust. 2 ustawy o VAT).
Jak rozliczyć zwrot towarów o wartości do 450 zł?
W przypadku zwrotu towarów podatnik winien skorygować swoje rozliczenia podatkowe. W przypadku zakupów dokumentowanych fakturami uproszczonymi zazwyczaj potwierdzenie faktury korygującej sprzedawca otrzymuje w momencie odbioru towarów w punkcie handlowym.
Przykład 2.
Podatnik 15 lutego zwrócił sprzedawcy towar. Został on zakupiony na fakturę uproszczoną. Sprzedawca wystawił fakturę korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę otrzymał również w tym samym dniu. Sprzedawca może obniżyć VAT należny wynikający z faktury korygującej w deklaracji VAT-7 za luty.
Tym samym w przypadku zakupu udokumentowanego fakturami uproszczonymi w punkcie sprzedaży detalicznej rozliczenie faktur korygujących jest uproszczone, ponieważ sprzedawca w momencie wystawienia faktury korygującej otrzymuje jej potwierdzenie.
Podsumowując, mimo że towar został udokumentowany fakturą uproszczoną, podatnik musi kupującemu wystawić fakturę korygującą. Jak to już wyżej podkreśliliśmy, nie ma przepisów, które w odmienny sposób pozwalałyby na dokumentowanie zwrotu towarów. Czyli podatnik musi dokumentować fakturami korygującymi zwrot towarów bez względu na to, że zostały one udokumentowane na kasie rejestrującej paragonem.
