Pracownik sezonowy jest najbardziej poszukiwany w okresie letnim. Jednakże w związku z faktem, że w polskich przepisach nie zawarto definicji czy zasad odnoszących się bezpośrednio do takich zatrudnionych, warto dowiedzieć się, jak dopełnić wszystkich niezbędnych formalności.
Pracownik sezonowy - definicja
W Kodeksie pracy nie została zawarta żadna definicja pracownika sezonowego. W praktyce natomiast, opierając się na wyroku Sądu Najwyższego z 3 kwietnia 1986 (sygn. III URN 20/86) uznaje się, że pracownik sezonowy to taki, który pracuje przez określoną część roku, w związku z konkretnym sezonem, porą roku, a także warunkami atmosferycznymi. Praca taka ma więc z zasady charakter tymczasowy i przejściowy.
W związku z tym, że definicja powyższa nie wynika bezpośrednio z Kodeksu pracy, przyjmuje się, że w ramach przepisów pracy zatrudnienie sezonowe należy traktować na takich samych zasadach, jak podczas zwykłego zatrudniania pracownika.
Zatrudniając pracownika do pracy sezonowej na podstawie umowy o pracę, pracodawcy decydują się najczęściej na umowę o pracę na czas określony bądź też na umowę cywilnoprawną. Wyjściem jest też korzystanie z agencji pracy tymczasowej.
Umowa na czas określony dla pracownika sezonowego
Umowa na czas określony charakteryzuje się odgórnie wyznaczonym terminem, w którym stosunek pracy ulegnie rozwiązaniu. Należy przy tym pamiętać, że jeśli strony zawarły tego typu umowę już trzykrotnie i planują podpisanie kolejnego, czwartego dokumentu tego samego typu, to konieczne będzie zawarcie umowy na czas nieokreślony. Również jeśli łączny czas trwania stosunku pracy na podstawie umów na czas określony przekroczy 33 miesiące, umowa o pracę automatycznie przekształca się w umowę na czas nieokreślony.
Pracownik sezonowy zatrudniony na podstawie umowy cywilnoprawnej
Alternatywą dla umów o pracę w przypadku pracy sezonowej są umowy cywilnoprawne - zlecenie oraz o dzieło. Ich zaletą jest brak konieczności ustalania ścisłego okresu czasu pracy, miejsca zatrudnienia, a także dodatkowych zobowiązań, jak np. urlopy. Na tego typu umowy można zatrudniać także pracowników młodocianych, od 13 roku życia. Co więcej, umowy cywilnoprawne są niejednokrotnie łatwym sposobem na uniknięcie konieczności opłacania za pracowników składek ZUS.
Praca tymczasowa - agencja pracy
Popularną formą zatrudniania pracowników sezonowych jest korzystanie z usług agencji pracy. W takim modelu pracodawcą dla pracownika jest agencja pracy. Przedsiębiorstwo (klient) podpisuje umowę z wybraną agencją. Przedmiotem umowy jest zapewnienie klientowi określonej liczby pracowników. Przedsiębiorstwo (klient) rozlicza się za wykonaną pracę z agencją, która wypłaca wynagrodzenie i rozlicza się z zatrudnionymi pracownikami. Korzystanie z usług agencji tymczasowej nie zawsze musi oznaczać oszczędność dla firmy. Pracownik zatrudniony w agencji pracy nie może zarabiać mniej niż pracownik zatrudniony na tym samym lub podobnym stanowisku na podstawie umowy o pracę bezpośrednio z pracodawcą. Jeśli doliczyć do tego koszty związane z usługami agencji - koszt takiego pracownika może być wyższy. Jednak firma oszczędza na rekrutacji oraz nie musi martwić się zwolnieniami lekarskimi i nieobecnościami.
Warto mieć jednak na uwadze, że nie na wszystkich stanowiskach mogą być zatrudnieni pracownicy tymczasowi lub nie mogą oni wykonywać pewnych czynności.
Zatrudnienie pracownika sezonowego nie różni się więc w praktyce od zatrudniania pracownika do pracy na zwykłych zasadach. Także w tym przypadku pracodawca ma możliwość skorzystania zarówno z umów o pracę, jak i umów funkcjonujących w oparciu o przepisy Kodeksu cywilnego.
