Osoby zagraniczne mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na zasadach określonych w ustawie o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się, jakie wygląda prowadzenie działalności w Polsce przez zagraniczne firmy!
Osoby zagraniczne z UE i spoza UE – jakie zasady ich dotyczą?
Osoby zagraniczne z państw członkowskich mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.
Na takich samych zasadach jak obywatele polscy mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej także obywatele innych państw niż państwa członkowskie UE, którzy posiadają w Rzeczypospolitej Polskiej:
- zezwolenie na pobyt stały;
- zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej;
- zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością, o której mowa w art. 144, art. 151 ust. 1, art. 159 ust. 1 lub art. 186 ust. 1 pkt 3, 4 i 7 Ustawy z dnia 12 grudnia 2013 roku o cudzoziemcach;
- status uchodźcy;
- ochronę uzupełniającą;
- zgodę na pobyt ze względów humanitarnych lub zgodę na pobyt tolerowany;
- zezwolenie na pobyt czasowy i pozostają w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim zamieszkałym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
- zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności gospodarczej na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Na zasadach analogicznych do znajdujących zastosowanie do obywateli polskich mogą wykonywać działalność także osoby zagraniczne, które:
- korzystają w Rzeczypospolitej Polskiej z ochrony czasowej;
- posiadają ważną Kartę Polaka;
- są członkami rodziny, w rozumieniu właściwych przepisów, dołączającymi do obywateli państw członkowskich lub przebywającymi z nimi;
- przebywają na terytorium RP na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 12 grudnia 2013 roku o cudzoziemcach lub na podstawie umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku byli uprawnieni do podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. c i g;
- są uczestnikami organizowanych lub współorganizowanych przez podmioty, o których mowa w art. 3 Ustawy z dnia 25 lutego 2016 roku o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego, programów wsparcia dla cudzoziemców w zakresie podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Członek rodziny osoby zagranicznej, do której odnoszą się umowy międzynarodowe, posiadający zezwolenie na pobyt czasowy, może podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak ta osoba zagraniczna. Z kolei członek rodziny posiadający zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z przybywaniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przebywaniem na tym terytorium w celu połączenia z rodziną, może podejmować i wykonywać działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak cudzoziemcy, którzy posiadają zezwolenie na pobyt czasowy i wykonują działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dokonanego na zasadzie wzajemności.
Zasady czasowego świadczenia usług przez przedsiębiorców z UE
Usługodawca z państwa członkowskiego może czasowo świadczyć usługi na zasadach określonych we właściwych przepisach regulujących swobodę świadczenia usług bez konieczności uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.
Pozostałe osoby zagraniczne inne niż wymienione powyżej mogą świadczyć usługi na terytorium RP na zasadach określonych w wiążących RP umowach międzynarodowych lub – w braku takich umów – na zasadzie wzajemności.
Prowadzenie działalności w Polsce przez zagraniczne firmy a ograniczenia w świadczeniu usług
Organy nie mogą nakładać na usługobiorcę wymogów, które ograniczają korzystanie z usług świadczonych przez usługodawcę z państwa członkowskiego, w szczególności:
- obowiązku uzyskania zezwolenia na korzystanie z usługi;
- ograniczeń stanowiących dyskryminację w zakresie przyznawania pomocy finansowej.
Usługodawca powinien zapewnić, aby ogólne warunki dostępu do świadczonej przez niego usługi nie dyskryminowały usługobiorcy ze względu na obywatelstwo lub miejsce zamieszkania.
Oddziały przedsiębiorstw zagranicznych – jakie zasady ich dotyczą?
Dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium RP przedsiębiorcy zagraniczni z państw członkowskich mogą tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium RP. Pozostali przedsiębiorcy zagraniczni mogą, dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w oddziale do reprezentowania go. Może on rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego.
Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest ponadto obowiązany:
- używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”;
- prowadzić dla oddziału oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości;
- zgłaszać ministrowi wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie otwarcia likwidacji przedsiębiorcy lub utraty prawa wykonywania działalności gospodarczej, w terminie 14 dni od dnia ich wystąpienia.
Przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych – jakie zasady ich dotyczą?
Przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć i prowadzić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedstawicielstwa. Zakres ich działania może obejmować wyłącznie prowadzenie działalności w zakresie reklamy i promocji przedsiębiorcy zagranicznego. Przedstawicielstwo mogą utworzyć i prowadzić również osoby zagraniczne, powołane aktem właściwego organu państwa ich siedziby do promocji gospodarki tego państwa, z tym że zakres działania takiego przedstawicielstwa może obejmować wyłącznie promocję i reklamę gospodarki tego państwa.
Utworzenie i prowadzenie przedstawicielstwa wymaga wpisu do rejestru przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych, zwanego dalej rejestrem przedstawicielstw, prowadzonego przez ministra. Wpisu do rejestru przedstawicielstw dokonuje się na podstawie złożonego wniosku i zgodnie z jego treścią. Wpis do rejestru dokonywany jest na okres 2 lat od dnia dokonania wpisu (obowiązywanie wpisu). Na wniosek przedsiębiorcy zagranicznego – złożony w ciągu ostatnich 90 dni obowiązywania wpisu – wpis zostaje przedłużony na kolejny okres 2 lat.
Przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył przedstawicielstwo, jest obowiązany:
- używać do oznaczenia przedstawicielstwa oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z dodaniem wyrazów „przedstawicielstwo w Polsce”;
- prowadzić dla przedstawicielstwa oddzielną rachunkowość w języku polskim zgodnie z przepisami o rachunkowości;
- zgłaszać ministrowi wszelkie zmiany stanu faktycznego i prawnego w zakresie danych oraz wszelkie zmiany dotyczące otwarcia likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył przedstawicielstwo, lub dotyczące utraty przez tego przedsiębiorcę prawa wykonywania działalności gospodarczej, w terminie 14 dni od dnia wystąpienia takich okoliczności.
Przedsiębiorca zagraniczny tworzący przedstawicielstwo jest obowiązany ustanowić osobę upoważnioną w przedstawicielstwie do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego.
