0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Ryczałt ewidencjonowany a ewidencja środków trwałych

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Ryczałt ewidencjonowany to uproszczona forma opodatkowania działalności gospodarczej, z której mogą skorzystać przedsiębiorcy prowadzący firmy w postaci jednoosobowych działalności lub spółek osobowych. Mimo że nie mogą oni pomniejszać uzyskanych przychodów o poniesione wydatki, powinni prowadzić ewidencję środków trwałych i uwzględniać w niej odpisy amortyzacyjne posiadanych składników majątku.

Na czym polega ryczałt ewidencjonowany?

W ryczałcie ewidencjonowanym podstawę opodatkowania stanowi przychód bez pomniejszenia o koszty jego uzyskania. Podatek ulega obniżeniu o kwotę zapłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne. Przychód opodatkowuje się według właściwej stawki ryczałtu. W związku z powyższym podatnicy korzystający z tej formy opodatkowania zobowiązani są do prowadzenia ewidencji przychodów (odrębnie za każdy rok podatkowy), która stanowi podstawę do wyliczenia podatku.

Wysokość stawki po­datku przy ryczałcie ewidencjonowanym uzależniona jest od rodzaju prowadzonej działalności. Stawki ryczałtu w 2018 roku wynoszą: 20 %, 17 %, 12,5 %, 10 %, 8,5 %, 5,5 %, 3 % i 2 %. Możliwe jest opłacanie ryczałtu według jednej z powyższych stawek albo według kilku - jeśli działalność jest zróżnicowana. Zryczałtowany podatek należy opłacać w formie zaliczek do 20 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni. Natomiast ostateczne rozliczenie następuje w chwili złożenia rocznego zeznania podatkowego. Służy do tego formularz PIT-28, który należy złożyć w terminie do 31 stycznia w urzędzie skarbowym, właściwym według miejsca zamieszkania.

Ryczałt ewidencjonowany - obowiązek prowadzenia ewidencji środków trwałych

Konieczność prowadzenia ewidencji środków trwałych przez ryczałtowca wynika z art. 15 pkt 1 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Natomiast sposób prowadzenia wspomnianej ewidencji nie różni się niczym od tego, którego używają firmy korzystające z innych form opodatkowania osiąganych przychodów, i jest określony w §14 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zgodnie z ww. przepisem w ewidencji środków trwałych powinny zostać zawarte przynajmniej:

  1. liczba porządkowa,
  2. data nabycia,
  3. data przyjęcia do używania,
  4. określenie dokumentu stwierdzającego nabycie,
  5. określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
  6. symbol Klasyfikacji Środków Trwałych,
  7. wartość początkowa,
  8. stawka amortyzacyjna,
  9. kwota odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony,
  10. zaktualizowana wartość początkową,
  11. zaktualizowana kwotę odpisów amortyzacyjnych,
  12. wartość ulepszenia zwiększająca wartość początkową,
  13. data likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.

Katalog ten nie jest zamknięty, w związku z czym przedsiębiorca może w swoim wykazie uwzględnić dodatkowe, wybrane przez siebie informacje.

Ważne!

Za środki trwałe uważa się takie składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej, stanowią własność lub współwłasność podatnika, są nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w momencie przyjęcia do użytkowania, a przewidywany okres ich użytkowania jest dłuższy niż rok (zgodnie z ustawą o PIT).

Co istotne, nowy środek trwały należy wprowadzić do ewidencji najpóźniej w miesiącu przyjęcia go do używania.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów