0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Jednorazowa amortyzacja wytworzonego środka trwałego - warto wiedzieć!

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Jednorazowa amortyzacja jest preferencją dostępną wyłącznie dla podatników, którzy w danym roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz dla małych podatników. Dodatkowo dokonanie jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie jest możliwe w odniesieniu do każdego składnika majątku wprowadzonego do ewidencji środków trwałych i podlega ograniczeniu w ramach danego roku podatkowego. W dzisiejszym artykule omówimy zagadnienie jednorazowej amortyzacji w kontekście wytworzonego środka trwałego.

Jednorazowa amortyzacja preferencją dla części podatników

Amortyzacja oznacza koszt związany ze stopniowym zużywaniem się środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednorazowa amortyzacja stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Uregulowania odnośnie do możliwości skorzystania z preferencji jednorazowej amortyzacji zostały zawarte w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując zagadnienie jednorazowej amortyzacji, w pierwszej kolejności należy ustalić, komu przysługuje ta preferencja.

Jednorazową amortyzację może stosować:

  • podatnik, który w danym roku podatkowym rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, z wyłączeniem podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie 2 lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną bądź działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa, oraz
  • mały podatnik, czyli podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy.

Jednorazowe odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Grupa 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych to: kotły i maszyny energetyczne, maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego i specjalistycznego zastosowania, urządzenia techniczne, środki transportu, narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane. Odpisów dokonuje się w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Jednorazowe odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane do wysokości nieprzekraczającej w danym roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Przeliczenia na złote kwoty obowiązującego limitu 50 000 euro, do którego można stosować jednorazowe odpisy amortyzacyjne, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie w zaokrągleniu do 1000 zł.

W 2022 roku limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w ramach pomocy de minimis wynosi 230 000 zł a w 2023 roku limit ten wynosi 241 000 zł.

W celu przeliczenia limitu 50 000 euro obowiązującego w 2023 roku na złote należy zastosować średni kurs euro ogłaszany przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października 2022 roku:

50 000 x 4,8272 (191/A/NBP/2022 z dnia 2022-10-03) = 241 360 zł

Po zaokrągleniu do 1000 zł limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w ramach pomocy de minimis w 2022 roku wynosi zatem 241 000 zł.

Przy określaniu limitu 50 000 zł nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych. W razie, gdy wartość początkowa środka trwałego lub środków trwałych amortyzowanych jednorazowo przekracza kwotę limitu na dany rok podatkowy, to pozostałą, niezamortyzowaną część należy amortyzować w kolejnych latach na zasadach ogólnych.

Jednorazowa amortyzacja wytworzonego środka trwałego

Po spełnieniu warunków wymienionych powyżej podatnik może dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w roku podatkowym, w którym środki trwałe podlegające jednorazowej amortyzacji zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jednak nie wcześniej niż w miesiącu, w którym zostały one wprowadzone do tej ewidencji.

W kontekście jednorazowej amortyzacji dokonywanej na podstawie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych bez znaczenia jest fakt wytworzenia środka trwałego we własnym zakresie przez podatnika. Przepisy warunkujące możliwość takiej jednorazowej amortyzacji nie ograniczają możliwości jej stosowania jedynie do nabytych środków trwałych. Jednorazowe odpisy amortyzacyjne mogą być zatem dokonywane także w odniesieniu do środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie. Oznacza to, że zarówno mały podatnik, jak i podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym prowadzenie działalności gospodarczej ma prawo do zastosowania jednorazowej amortyzacji dla środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Przykład 1.

Pan Maciej jest małym podatnikiem i wytworzył na własne potrzeby urządzenie techniczne, które planuje przyjąć do użytkowania w działalności gospodarczej w lipcu 2022 roku. Urządzenie techniczne zostanie sklasyfikowane w grupie 6 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Koszt wytworzenia urządzenia technicznego wynosi 120 000 zł. Czy pan Maciej może dokonać jednorazowego odpisu amortyzacyjnego na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do urządzenia technicznego wytworzonego we własnym zakresie? W 2022 roku pan Maciej nie korzystał jeszcze z preferencji jednorazowej amortyzacji. Pan Maciej jako mały podatnik ma prawo do stosowania jednorazowej amortyzacji na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych także w odniesieniu do środków trwałych wytworzonych we własnym zakresie. Urządzenie techniczne sklasyfikowane w grupie 6 KŚT podlega jednorazowej amortyzacji. Jednorazowe odpisy amortyzacyjne mogą być bowiem dokonywane od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych. Trzeba pamiętać, że jednorazowego odpisu amortyzacyjnego można dokonać jedynie w roku podatkowym, w którym środek trwały zostanie wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jednak nie wcześniej niż w miesiącu, w którym zostały one wprowadzone do tej ewidencji. Koszt wytworzenia urządzenia technicznego mieści się w limicie 50 000 euro (w przeliczeniu na złote w 2022 roku limit wynosi 230 000 zł), jednak przedsiębiorca musi mieć na uwadze, że wspomniany limit obejmuje łączną wartość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w danym roku podatkowym. Oznacza to, że w razie chęci ponownego skorzystania z preferencji jednorazowej amortyzacji w 2022 roku pan Maciej może dokonać jeszcze jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w 2022 roku do kwoty 110 000 zł.

230 000 zł – 120 000 zł = 110 000 zł

Przy określaniu limitu 50 000 zł nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 10 000 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Jednorazowa amortyzacja w ramach pomocy de minimis jest preferencją, co oznacza, że przedsiębiorca może dobrowolnie z niej skorzystać, ale nie ma takiego obowiązku. Decyzja należy do podatnika. Jeżeli warunki wymienione w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są spełnione, przedsiębiorca może amortyzować środek trwały jednorazowo lub amortyzować go na zasadach ogólnych.

Jednorazowa amortyzacja w ramach ulgi inwestycyjnej a wytworzenie środka trwałego

Na mocy art. 22k ust. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy prowadzący działalność gospodarczą mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 000 zł. Kwota 100 000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 22 ust. 1s, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Z ulgi tej mogą zatem skorzystać wyłącznie podatnicy nabywający fabrycznie nowe środki trwałe, które nie były używane wcześniej ani przez tego nabywcę, ani przez innego podatnika. W konsekwencji podatnik, który wytworzył środek trwały we własnym zakresie, nie może w stosunku do niego skorzystać z jednorazowej amortyzacji na podstawie art. 22k ust 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że jednorazowa amortyzacja wytworzonego środka trwałego jest możliwa tylko na zasadach określonych w art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu warunków i na zasadach omówionych wcześniej.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów