Przychody z uprawiania sportu amatorsko – podatek PIT

Tematyką niniejszego artykułu będzie analiza przychodów z tytułu amatorskiego uprawiania sportu. Ustawa PIT wyróżnia wiele różnych źródeł przychodów, które mogą być w różny sposób opodatkowane, dlatego też warto przyjrzeć się bliżej obowiązującym przepisom. Czy przychody z uprawiania sportu w sposób amatorski podlegają opodatkowaniu PIT?

Przychody z uprawiania sportu jako działalność wykonywana osobiście 

W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na art. 13 pkt 2 ustawy PIT, który podaje, że działalność wykonywana osobiście to przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych. 

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „uprawianie sportu”.

Zasady uprawiania i organizowania sportu określa Ustawa z dnia 25 czerwca 2010 roku o sporcie. Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

„Uprawianie sportu”, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, utożsamiane jest zarówno z działalnością wykonywaną osobiście przez sportowców profesjonalnie uprawiających sport na podstawie umów (kontraktów) podpisanych z klubami sportowymi, jak i sportowców uprawiających sport amatorsko.

W przypadku działalności opodatkowanej osobiście będziemy mieli do czynienia z opodatkowaniem według zasad ogólnych, a więc podatek zgodnie ze skalą podatkową będzie obliczany od dochodu stanowiącego różnicę pomiędzy przychodem a kosztem podatkowym.

Koszty podatkowe zostały w tym przypadku skalkulowane w sposób ryczałtowy jako 20% uzyskanego przychodu.

Różnica pomiędzy uprawianiem sportu a umowami cywilnoprawnymi

W ostatnim czasie bardzo istotne stało się rozróżnienie pomiędzy przychodem z uprawiania sportu określonego w art. 13 pkt 2 ustawy PIT a przychodem z umów cywilnoprawnych określonych w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy PIT.

Ten ostatni przepis podaje, że za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej – z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze.

Zauważmy, że w obu przypadkach mamy do czynienia z taką samą kwalifikacją do tego samego źródła przychodu (działalność wykonywana osobiście), jednakże rozróżnienie to jest kluczowe w kontekście art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT, który stanowi o tzw. uldze dla młodych.

W myśl tego przepisu wolne od podatku są przychody:

1. ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy;

2. z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8;

3. z tytułu odbywania praktyki absolwenckiej;

4. z tytułu odbywania stażu uczniowskiego

– otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

W konsekwencji wyłącznie przychody określone w art. 13 pkt 8 ustawy PIT korzystają z ulgi dla młodych, natomiast przychody z uprawiania sportu wskazane w art. 13 pkt 2 ustawy PIT z opisanej preferencji podatkowej skorzystać nie mogą.

W kwestii rozgraniczenia warto pamiętać, że o kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza treść danej umowy, a nie forma zobowiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy jest uprawianie sportu w charakterze piłkarza, to przychody z tego tytułu zalicza się do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i moment jej zawarcia.

Zawierane umowy w sprawie uprawiania sportu wskazują, że ich przedmiotem nie jest rezultat, a staranne działanie. Jest to zatem umowa o świadczenie usług sportowych, której charakter zbliżony jest do umowy zlecenia, jednakże pojęcia te nie są tożsame. 

Z uwagi na istniejące na gruncie prawa podatkowego wyszczególnienie przez ustawodawcę wśród przychodów z działalności wykonywanej osobiście przychodów z uprawiania sportu (art. 13 pkt 2 ustawy) jako odrębnego jej rodzaju, przychody zawodników należy zaliczyć jako przychody z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT. 

Powyższe oznacza, że przychody z uprawiania sportu (zarówno profesjonalnego, jak i amatorskiego) nie mogą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy.

Obowiązki podmiotu wypłacającego wynagrodzenie sportowcom

Podmiot zatrudniający sportowców (klub sportowy) na podstawie stosownej umowy ma w przedstawionym przypadku obowiązek pobierania od wypłacanego wynagrodzenia zaliczek na podatek z tytułu działalności wykonywanej osobiście określonej w art. 13 pkt 2 ustawy PIT.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy PIT osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4–9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać zaliczki na podatek dochodowy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 cyt. ustawy płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej.

W przypadku amatorskiego uprawiania sportu nie mamy do czynienia z działalnością gospodarczą sportowców, co oznacza, że powstaje obowiązek poboru zaliczek na podatek, przesyłania ich do właściwego US i przesyłania podatnikom oraz US informacji PIT-11 we właściwym terminie.

W interpretacji Dyrektora KIS z 17 listopada 2020 roku (nr 0115-KDIT1.4011.597.2020.3.KK) czytamy, że przychody, jakie uzyskują zawodnicy klubu (nieprowadzący działalności gospodarczej) w ramach zawieranych z klubem sportowym umów cywilnoprawnych (kontraktów), są przychodami z uprawiania sportu wymienionymi w art. 13 pkt 2 tej ustawy. W konsekwencji klub sportowy jako płatnik zobowiązany jest do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy stosownie do przepisu art. 41 ust. 1 ww. ustawy. 

Przychody z uprawiania sportu amatorsko mają określone i własne źródło przychodów z podatku dochodowego od osób fizycznych. W takim przypadku mówimy o działalności wykonywanej osobiście, co w dalszej kolejności implikuje sposób i reguły rozliczenia podatku PIT z tego tytułu.