Przedmiotem naszej dzisiejszej analizy będzie przypadek uzyskiwania przychodów z praw autorskich w sytuacji, gdy są one przenoszone na podmiot z zagranicy. Jak zawsze w tego typu przypadkach pojawia się pytanie o miejsce rozliczenia podatku oraz sposób opodatkowania uzyskanego przychodu. Sprawdź, jak rozliczyć przychody z zagranicznych praw autorskich!
Ustalenie źródła przychodu dla przychodów z praw autorskich
Jeżeli przychody z tytułu przeniesienia praw autorskich nie są uzyskiwane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, to kwalifikujemy je do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PIT, tj. przychody z praw majątkowych.
Jak wynika z treści art. 18 ustawy o PIT, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.
Co istotne, w przypadku przeniesienia praw autorskich podatnik może skorzystać z 50% kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 ustawy o PIT.
W roku podatkowym wysokość kosztów nie może przekroczyć 120 000 zł (art. 22 ust. 9a ustawy o PIT), chyba że podatnik jest w stanie udowodnić i udokumentować faktyczne poniesienie kosztów w wyższej wysokości (art. 22 ust. 10 ustawy o PIT).
Przychody z zagranicznych praw autorskich? a umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania
Trzeba pamiętać, że zgodnie z art. 4a ustawy o PIT polskie regulacje stosuje się z uwzględnieniem właściwej umowy międzynarodowej. Jest to konieczne w przypadku uzyskiwania przychodu w innym kraju niż Polska, ponieważ pozwala określić, w którym kraju podatnik powinien rozliczyć podatek od uzyskanego przychodu.
Z uwagi na fakt, że przychód ten jest osiągany za granicą, trzeba sięgnąć do przepisów właściwej umowy międzynarodowej. Zanim jednak przeanalizujemy jej treść, wskażmy, że większość umów jest wzorowanych na Modelowej Konwencji OECD, która stanowi podstawę treści umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.
Chociaż Komentarz do Modelowej Konwencji OECD nie jest źródłem powszechnie obowiązującego prawa, to jednak stanowi wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach trzeba rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.
Zgodnie z pkt 8.2 Komentarza do art. 12 Modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD, jeżeli wypłata jest dokonana w zamian za przeniesienie pełnego prawa własności mienia, o którym mowa w definicji należności licencyjnych, to taka wypłata nie jest uważana za wynagrodzenie za użytkowanie lub za prawo użytkowania tego mienia i tym samym nie może być uznana za należność licencyjną.
Natomiast pkt 5 Komentarza do art. 13 MK OECD wskazuje wprost, że za „zyski z przeniesienia własności majątku” należy uznać m.in. zyski „pochodzące ze sprzedaży lub zamiany praw”.
To przede wszystkim wskazuje, że zyski z tytułu przeniesienia praw autorskich trzeba odróżnić od należności licencyjnych.
Termin „należności licencyjne” odnosi się do płatności dotyczących praw majątkowych, technologii lub wyposażenia i wymaga, by płatność była dokonana za użytkowanie lub prawo do użytkowania przedmiotowego aktywa. Musi być bowiem dokonany podział pomiędzy pozwoleniem na używanie licencjonowanego aktywa a przeniesieniem jego treści poprzez zbycie.
Jest to o tyle istotne, że w przypadku należności licencyjnych mamy do czynienia z opodatkowaniem zarówno w państwie rezydencji, jak i w państwie źródła. W konsekwencji dla zniwelowania tego negatywnego skutku konieczne jest zastosowanie właściwej metody unikania podwójnego opodatkowania.
Natomiast przeniesienie praw autorskich należy kwalifikować jako zysk z przeniesienia własności majątku, o którym stanowi art. 13 ust. 5 Modelowej Konwencji OECD.
Zapisy tego artykułu wskazują, że taki zysk podlega opodatkowaniu wyłącznie w kraju miejsca zamieszkania podatnika.
Oznacza to, że przychody z przeniesienia praw autorskich na rzecz zagranicznych kontrahentów podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Nie znajdzie tu zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, ponieważ podwójny podatek w ogóle nie wystąpi.
Taki sposób wykładni przepisów potwierdza interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 listopada 2017 roku (nr 0114-KDIP3-3.4011.449.2017.1.JK2), gdzie możemy przeczytać, że do wynagrodzenia z tytułu umowy o dzieło, której przedmiotem było przeniesienie praw autorskich, nie znajduje zastosowania art. 13 umowy, gdyż przepis ten stosujemy do kwot stanowiących „należności licencyjne”, gdy kwoty te są uzależnione od produktywności, używania lub dysponowania wartością majątkową bądź prawami, a nie w sytuacji – jak wynika to ze zdarzenia przyszłego – wypłacone wynagrodzenie jest za przeniesienie praw autorskich do stworzonego dzieła.
W konsekwencji wynagrodzenie nierezydenta wypłacone w związku z przeniesieniem praw autorskich opodatkowane jest tylko w USA, w związku z faktem, że nierezydent nie przebywa w Polsce dłużej niż 183 dni w ciągu roku podatkowego. Dochody te są zwolnione z opodatkowania w Polsce.
Przykład 1.
Polski rezydent podatkowy zawarł umowę o dzieło z przeniesieniem praw autorskich z firmą z Francji. W takim przypadku uzyskane z tego tytułu wynagrodzenie będzie w całości podlegać opodatkowaniu w Polsce. Polski rezydent podatkowy nie stosuje w tym przypadku metody unikania podwójnego opodatkowania.
Przykład 2.
Amerykański rezydent podatkowy zawarł z polską firmą umowę o dzieło z przeniesieniem praw autorskich. W tych okolicznościach obowiązek rozliczenia podatku spoczywa w całości na nierezydencie. Polska firma nie ma w takiej sytuacji obowiązku poboru podatku u źródła zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o PIT. Taki obowiązek mógłby powstać, gdybyśmy mieli do czynienia z należnościami licencyjnymi.
Na koniec należy wskazać, że od wynagrodzenia z tytułu przeniesienia praw autorskich trzeba odprowadzić podatek na zasadach ogólnych. Oznacza to, że w takim przypadku stosujemy skalę podatkową określoną w art. 27 ust. 1 ustawy o PIT.
Rozliczenie podatku odbywa się w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Termin ten jest równocześnie terminem płatności podatku.
W zakresie opisanego źródła przychodu nie ma obowiązku wpłacania miesięcznych zaliczek na podatek.
Mając zatem powyższe rozważania na uwadze, możemy stwierdzić, że w przypadku uzyskiwania z zagranicy wynagrodzenia za przeniesienie prawa autorskiego nie ma obowiązku stosowania metody unikania podwójnego opodatkowania, ponieważ całość przychodu podlega rozliczeniu tylko w Polsce.
