Wyjazdy służbowe poza granicę Polski wymuszają często konieczność nabycia kart do telefonu i doładowań do lokalnych sieci telefonicznych. Taki zakup podyktowany jest najczęściej względami ekonomicznymi – połączenia z zagranicznych sieci operatorów telefonii komórkowej są tańsze, a nie zawsze nasz krajowy operator pozwala nam na wykonanie niezbędnych połączeń telefonicznych poza granicami Polski. Sprawdź, jak rozliczyć zakup kart pre-paid i doładowań zagranicą jako import usług!
Usługi telekomunikacyjne
Zgodnie z art. 2 pkt 25a ustawy o VAT, przez usługi telekomunikacyjne należy rozumieć usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji przesyłanych drogą kablową, radiową, optyczną, lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie i cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych (z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia wykonawczego Rady UE nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 roku, ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE, w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej). Definicja ta jest zbieżna z definicją usług telekomunikacyjnych, zawartą w art. 24 ust. 2 dyrektywy w sprawie VAT.
Zgodnie z art. 6a ww. rozporządzenia, usługi telekomunikacyjne obejmują w szczególności następujące usługi:
-
Usługi telefonii stacjonarnej i komórkowej służące do przesyłania i przełączania komunikacji głosowej, danych i obrazu, łącznie z usługami telefonicznymi obejmującymi element obrazu, nazywane inaczej usługami wideo telefonicznymi;
-
Usługi telefoniczne świadczone przez internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP);
-
Pocztę głosową, oczekiwanie na połączenie, przekazywanie połączenia, identyfikację dzwoniącego, telekonferencję i inne usługi obsługiwania połączeń;
-
Usługi przywoływania;
-
Usługi audiotekst;
-
Faks;
-
Dostęp do internetu i stron World Wide Web;
-
Prywatne połączenia sieciowe oddające łącza telekomunikacyjne do wyłącznego użytku usługobiorcy.
Usługi telekomunikacyjne nie obejmują natomiast:
-
usług świadczonych drogą elektroniczną,
-
usług nadawczych radiowych i telewizyjnych.
Zakup kart pre-paid i doładowań zagranicą
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) z dnia 11 marca 2004 roku, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (WNT) rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego innego, niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
Import towarów zdefiniowany został w art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, jako przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (spoza terytorium Unii Europejskiej) na terytorium Unii Europejskiej.
Zakup karty telefonicznej od zagranicznego operatora, nie stanowi WNT, nie stanowi również importu towarów. Należy bowiem zwrócić uwagę, iż zakup karty pre-paid stanowi zapłatę za usługi telefoniczne z góry. W konsekwencji podatnik nabywa usługę doładowania telefonu, nabywając kartę SIM, wraz z określoną wartością połączeń telefonicznych do wykorzystania w określonym terminie.
Analogicznie należy uznać, iż zakup doładowania do telefonu również nie stanowi importu towarów, a powinien zostać rozpoznany przez podatnika, jako nabycie usługi telefonicznej zagranicznego operatora sieci telefonii komórkowej.
Miejsce świadczenia usługi
W przypadku świadczenia usług telekomunikacyjnych na rzecz podatnika, miejscem świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą, posiada siedzibę działalności gospodarczej. W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług, jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.
Natomiast w sytuacji, gdy usługobiorca nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.
W analizowanym przypadku należy uznać, iż dla polskiego podatnika miejscem świadczenia zakupionej usługi telekomunikacyjnej, będzie miejsce ich faktycznego wykorzystania, tj. Polska (zgodnie z art. 28b ustawy o VAT, tzw. odwrotne obciążenie).
Moment powstania i dokumentowanie obowiązku podatkowego
Przepisy nie określają odrębnych zasad dla ustalania obowiązku podatkowego od importu usług. Obowiązek podatkowy należy ustalić zgodnie z zasadą ogólną, tj. z chwilą wykonania usługi.
Ustawodawca przewidział kilka uregulowań szczególnych w zakresie prawidłowego momentu rozpoznania obowiązku podatkowego. Jeżeli usługa przyjmowana jest częściowo i dla każdej części określono zapłatę, usługę uznaje się za wykonaną, a to znaczy, że od tej części powstaje obowiązek podatkowy. Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.
Jeśli przed wykonaniem usługi nabywca uiszcza zaliczkę (przedpłatę, ratę, itp.) – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej uiszczenia (w myśl art. 19a ust. 8 ustawy o VAT).
Nabycie usług telekomunikacyjnych powstaje w momencie zakupu karty pre-paid i doładowania. Podatnik przed rozpoczęciem korzystania z usługi połączeń telefonicznych, zobligowany jest bowiem uiścić z góry należność według cennika danego operatora telefonicznego.
Należy zwrócić uwagę, iż udokumentowanie odwrotnego obciążenia (importu usług) nie jest uzależnione od posiadanej faktury, a od powstania obowiązku podatkowego. Termin wystawienia faktury przez kontrahenta lub jej braku, nie ma więc żadnego znaczenia dla prawidłowego rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego w imporcie usług. Oczekiwanie na fakturę wystawioną przez zagranicznego usługodawcę, w sytuacji, gdy nie dotrze ona przed złożeniem deklaracji VAT za okres, w którym nabyto usługę, powoduje jedynie powstanie zaległości podatkowej.
Import usług – w kwocie netto czy brutto?
Art. 28k ustawy o VAT reguluje zasady opodatkowania usług telekomunikacyjnych nadawczych i elektronicznych, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami. Zakup usług telekomunikacyjnych przez osobę fizyczną, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w ramach procedury MOSS.
W sytuacji, gdy zakup kart pre-paid i doładowań zagranicą nastąpił przez spółkę, transakcja nabycia podlega rozliczeniu jako odwrotne obciążenie w miejscu, w którym usługobiorca posiada stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, tj. w Polsce.
Otrzymanie faktury dokumentującej nabycie usług telekomunikacyjnych, powinno być pozbawione podatku VAT. Możliwe jest otrzymanie faktury od zagranicznego podmiotu świadczącego usługi telekomunikacyjne, zawierające 23% polskiego podatku od towaru i usług (o ile podmiot ten jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce, z uwagi na posiadany tutaj zagraniczny oddział), kwota podatku VAT, będzie podlegała odliczeniu na zasadach ogólnych.
W sytuacji, gdy faktura dokumentująca zakup kart pre-paid i doładowań zagranicą zawiera kwotę zagranicznego VAT, a zakup dokonany został przez spółkę, import usług należy rozliczyć od wartości brutto. W imporcie usług podstawą opodatkowania zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 29a ustawy o VAT, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzymał lub ma otrzymać od usługobiorcy.
Jaki jest kurs do przeliczenia waluty obcej?
Zasady przeliczania podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej na złote, określa art. 31a ust. 1 i 2 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego waluty obcej, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, bądź według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny, na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.
W sytuacji, gdy podatnik wystawi fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, zastosowanie znajdzie zasada przeliczenia na złote, według kursu średniego danej waluty obcej, ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury (i odpowiednio ostatni kurs wymiany opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień wystawienia faktury).
Prawidłowość przeliczania waluty obcej w przypadku importu usług po kursie z dnia poprzedzającego dzień powstania obowiązku podatkowego, potwierdził NSA w wyroku z dnia 1 marca 2017 roku (sygn. I FSK 1358/15).
Z uwagi na fakt, iż obowiązek podatkowy w przypadku nabycia przedpłaconych kart pre-paid i doładowań, powstaje w momencie dokonania zapłaty za usługi do przeliczenia wartości w walucie obcej, należy zastosować średni kurs z dnia poprzedzającego zapłatę.
