0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Czy zwrot kosztów na ryczałcie stanowi przychód?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

W przypadku ryczałtu ewidencjonowanego podatek oblicza się od przychodu, który nie podlega zmniejszeniu o żadne koszty podatkowe. To powoduje, że bardzo ważna staje się kwestia prawidłowego ustalenia wysokości przychodu. W niniejszym artykule zastanowimy się, czy zwrot kosztów na ryczałcie stanowi przychód, który należy brać pod uwagę przy obliczaniu ryczałtu ewidencjonowanego.

Zasady obliczania podatku w przypadku ryczałtu ewidencjonowanego

W pierwszej kolejności wskażmy, że zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy PIT.

Mamy zatem bezpośrednie odwołanie się do treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. 

Tam też w przywołanym art. 14 ust. 1 czytamy, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Poza tym, jak stanowi art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a–22o dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 3a ww. ustawy do przychodów, o których mowa powyżej, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Zwrot kosztów na ryczałcie nie jest uznawany za przychód podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, jeżeli nie zalicza on ich do kosztów uzyskania przychodów.

Zwrot kosztów na ryczałcie a przychód

Jak podaje art. 12 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku, pobiera się go bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania. 

Pomimo takiej konstrukcji przepisów w ocenie organów podatkowych nie każdy zwrot kosztów na ryczałcie, który z oczywistych przyczyn nie może stanowić kosztu w przypadku ryczałtu ewidencjonowanego, będzie dla ryczałtowca neutralny podatkowo.

Przykładowo w interpretacji Dyrektora KIS z 9 października 2018 roku (nr 0114-KDIP3-1.4011.434.2018.1.EC) czytamy, że w przypadku, gdy podatnik będzie otrzymywał zwrot poniesionych wydatków niezbędnych dla realizacji zleconych usług (w tym w przypadku opłat drogowych poniesionych poza terytorium kraju), taki zwrot będzie stanowił część składową wynagrodzenia, czyli przychodu podlegającego opodatkowaniu, i nie powinien być wyłączony z podstawy opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym.

Tego rodzaju wydatki stanowią bowiem jeden z elementów kalkulacyjnych otrzymanego wynagrodzenia, tj. część odpłatności za usługę. Są elementem rachunku kosztów zmierzających do ustalenia kwoty odpłatności za wykonaną usługę. To oznacza, że środki z tego tytułu nie mogą być traktowane za wyłączone z przychodów na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako zwrot kosztów na ryczałcie nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów.

Zatem otrzymanej należności (tj. zwrotu wydatków niezbędnych dla realizacji zleconych usług, w szczególności opłat drogowych poniesionych poza terytorium kraju) nie można traktować w oderwaniu od świadczonej usługi. Jest ona wynagrodzeniem za usługę, w związku z czym stanowi przychód z działalności gospodarczej, a zatem cała należność podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według właściwej stawki.

Takie samo stanowisko zaprezentował Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 22 maja 2014 roku (nr IPPB1/415-237/14-2/AM), która dotyczyła obciążania nabywcy kosztami wysyłki, które były zwracane sprzedawcy i stanowiły element ceny sprzedaży.

Analogicznie organ podatkowy wskazał, że koszty wysyłki stanowią część składową kwoty należnej z tytułu sprzedaży towarów, a więc przychód należny z prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej jest oprócz należności za sprzedany towar także należność otrzymana tytułem jego wysyłki. Wyżej wymieniony przychód w całości podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki właściwej do opodatkowania przychodu ze sprzedaży towarów.

Zwrot kosztów na ryczałcie będących elementem kalkulacyjnym ceny nie podlega wyłączeniu z przychodu stanowiącego podstawę opodatkowania. W takim przypadku cała kwota wynagrodzenia podlega opodatkowaniu właściwą stawką podatkową.

Ponoszenie wydatków w imieniu i na rzecz nabywcy

Okazuje się, że z zupełnie inną sytuacją będziemy mieli do czynienia, gdy sprzedawca posiada pełnomocnictwa udzielone przez kupującego i ponosi wydatki w jego imieniu. W takiej sytuacji kwota poniesionego wydatku nie będzie stanowić części składowej przychodu.

Stanowisko takie potwierdza treść interpretacji Dyrektora IS w Katowicach z 30 stycznia 2015 roku (IBPBI/1/415-1289/14/Wrz).

W piśmie tym możemy przeczytać, że w sytuacji, gdy kupujący udzieli sprzedawcy pełnomocnictwa do zawarcia umowy o świadczenie usług w imieniu kupującego i na rachunek kupującego z pocztą lub firmą kurierską, to pobierana tytułem wysyłki towaru kwota nie będzie stanowić przychodu przedsiębiorcy, ponieważ będzie on działał jako pełnomocnik ponoszący wydatek nie w swoim, lecz w cudzym imieniu.

Jak wynika z przepisów Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Tego rodzaju kwoty otrzymane od nabywcy w ramach otrzymanego pełnomocnictwa nie będą bowiem należne z tytułu sprzedaży towarów. Działając w imieniu i na rachunek nabywcy towarów jako jego pełnomocnik, przedsiębiorca zobowiązany będzie do przekazania kwot otrzymanych tytułem kosztów wysyłki towaru na rzecz operatora pocztowego lub firmy kurierskiej. 

Bezwzględnym warunkiem jest tutaj działanie podatnika w imieniu i na rzecz nabywcy.

Przykład 1.

Podatnik prowadzi sprzedaż wysyłkową towarów opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym. Sprzedając towar za 100 zł, dolicza do ceny koszt przesyłki wynoszący 14 zł. W takim przypadku podstawą opodatkowania podatkiem ryczałtowym będzie przychód, który w tym przypadku wynosi 114 zł.

Przykład 2.

Podatnik prowadzi sprzedaż wysyłkową towarów opodatkowaną ryczałtem ewidencjonowanym. Na podstawie regulaminu sprzedaży nabywca udziela zbywcy pełnomocnictwa do działania w jego imieniu w zakresie ponoszenia opłat pocztowych związanych z wysyłką towarów. Koszt towaru to 100 zł, natomiast koszt wysyłki to 14 zł. W opisanych okolicznościach przychodem podlegającym opodatkowaniu ryczałtem będzie kwota 100 zł.

W sytuacji, w której sprzedawca działa jako pełnomocnik i ponosi wydatki w imieniu kupującego na podstawie udzielonego pełnomocnictwa, kwoty wydatków nie stanowią elementu kalkulacyjnego przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu.

Zwrot kosztów na ryczałcie otrzymany przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą jest częścią podstawy opodatkowania. Zupełnie inaczej przedstawia się sytuacja, w której podatnik ponosi wydatki w imieniu i na rzecz nabywcy – w takim wypadku nie możemy mówić o przychodzie należnym.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów