Zapewne każdy przedsiębiorca w prowadzonej działalności wykorzystuje samochód, ponieważ jest on niezbędny do sprawnego załatwiania różnych spraw firmowych, m.in. dojazdu do biura rachunkowego, ZUS-u czy urzędu skarbowego, zakupu towarów, art. biurowych oraz gospodarczych itp. Niektórzy przedsiębiorcy decydują się na zakup nowego pojazdu jednak ze względów finansowych wiele nowo otwartych firm na początku korzysta z prywatnego, używanego samochodu. Pojawia się jednak pytanie, czy pojazd uznany za samochód zabytkowy może być również wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz czy możliwa jest jego amortyzacja na takich samych zasadach jak w przypadku pozostałych pojazdów? Sprawdź, odpowiedź znajdziesz w naszym artykule!
Samochód zabytkowy w działalności - amortyzacja
Wydatki związane z zakupem do działalności środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczane są do kosztów firmowych na podstawie odpisów amortyzacyjnych. W taki sam sposób przebiega to w odniesieniu do pojazdów samochodowych (w tym również samochód zabytkowy) stanowiących majątek firmy.
"Amortyzacji podlegają, (...) stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
- budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
- maszyny, urządzenia i środki transportu,
- inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
Zgodnie z artykułem 22c ustawy o PIT "amortyzacji nie podlegają:
- grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
- budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu,
- dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
- wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 22b ust. 2 pkt 1 i 1a,
- składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi."
W związku z powyższym można uznać, że samochód zabytkowy, o ile spełnia wymienione wyżej warunki uznania go za środek trwały, może zostać zaliczony do majątku firmy i podlegać amortyzacji. Wątpliwość wzbudza, czy zabytkowy samochód nie powinien być wyłączony z amortyzacji ponieważ powinien zostać uznany za eksponat muzealny.
Obecnie limit amortyzacji jednorazowej wynosi 10 000 zł. Jeżeli chodzi o amortyzację samochodów osobowych, zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 4 odpisy przewyższające kwotę:
- 225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego elektrycznego
- 150 000 zł - w przypadku pozostałych samochodów osobowych
nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu.
Samochód zabytkowy a eksponaty muzealne
Ustawa o PIT ani ustawa o VAT nie podają definicji dzieła sztuki czy eksponatu muzealnego. Zgodnie z definicją zawartą w Wielkim Słowniku Języka Polskiego eksponatem muzealnym jest przedmiot dostępny do oglądania na wystawie lub w muzeum. Samochód zabytkowy nie spełnia takiego wymogu ponieważ jest on wykorzystywany w działalności do przemieszczania się. Dzieło sztuki natomiast - zgodnie z Wielkim Słownikiem Języka Polskiego - to trwały wytwór umysłu ludzkiego o charakterze naukowym lub artystycznym. W związku z tym, że pojazdy produkowane są seryjnie, nie noszą znamion cech unikatowych, które mogłyby wyrażać autora. Potwierdzenie tego stanowiska znajdziemy w interpretacji indywidualnej o sygnaturze PPB1/415-520/09-2/AM wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 14 września 2009 roku.
