Środek trwały uległ uszkodzeniu, a jego naprawa jest nieopłacalna? Musisz dokonać jego likwidacji i usunąć go z ewidencji środków trwałych? Zobacz, jak poprawnie powinno wyglądać rozliczenie zniszczenia środka trwałego i jakie wywołuje to skutki podatkowe.
Środki trwałe - likwidacja krok po kroku
Usunięcie zniszczonego środka trwałego to proces, który składa się z dwóch etapów:
-
Wycofania środka trwałego z ewidencji środków trwałych firmy na podstawie dokumentu wewnętrznego “LT- likwidacja środka trwałego”,
-
Fizycznego usunięcia środka trwałego potwierdzonego protokołem likwidacji środka trwałego.
Jak widać, zlikwidowanie uszkodzonego środka trwałego wymaga sporządzenia aż dwóch dokumentów.
Dokument LT - co powinien zawierać?
Dokument wewnętrzny “LT- likwidacja środka trwałego” powinien zawierać:
-
numer porządkowy dokumentu,
-
nazwę podmiotu sporządzającego pismo wraz z adresem,
-
datę wystawienia,
-
nazwę likwidowanego środka trwałego,
-
numer porządkowy środka trwałego,
-
przyczynę oraz sposób likwidacji (orzeka komisja likwidacyjna),
-
podpis przedsiębiorcy,
-
podpis upoważnionego pracownika księgowości,
-
podpisy członków komisji likwidacyjnej,
-
inne uwagi.
Komisja likwidacyjna jest wewnętrzną jednostką powołaną w obrębie przedsiębiorstwa. Jeśli mamy do czynienia z jednoosobową działalnością gospodarczą, to komisja co do zasady składać będzie się tylko z przedsiębiorcy.
Protokół likwidacyjny środka trwałego należy sporządzić w dniu jego fizycznego usunięcia z działalności gospodarczej. Prawidłowo sporządzony protokół likwidacyjny powinien zawierać:
-
numer porządkowy protokołu,
-
datę i miejsce sporządzenia,
-
dane osób sporządzających dokument i uczestniczących w likwidacji,
-
nazwę i numer identyfikacyjny środka trwałego,
-
sposób likwidacji środka trwałego (np. zezłomowanie),
-
nazwę i adres przedsiębiorstwa lub pieczęć firmową,
-
podpisy osób uczestniczących w likwidacji środka trwałego,
-
załączniki (np. potwierdzenie opłaty za zezłomowanie).
Rozliczenie zniszczenia środka trwałego a podatek dochodowy
Na podstawie protokołu likwidacji środka trwałego, przedsiębiorca może ująć niezamortyzowaną część wartości środka w kosztach podatkowych firmy. Likwidacja środka trwałego może być więc kosztem podatkowym. Należy pamiętać również, że w przypadku zamortyzowanych w pełni środków trwałych ich likwidacja nie wpłynie na podatek dochodowy. Kosztem uzyskania przychodu mogą być także wydatki poczynione w związku z likwidacją, np. koszt demontażu zniszczonej maszyny, czy też zezłomowania wraku pojazdu.
Przedsiębiorca może uznać za koszt uzyskania przychodu straty w środkach trwałych, które:
-
powstały nie z jego winy, czy też z powodu nieprzestrzegania przepisów,
-
powstały na skutek wydarzeń losowych, niemożliwych do uniknięcia i przewidzenia.
W interesie podatnika leży właściwe udokumentowanie straty. Może to być dokument wewnętrzny opisujący zniszczenie, a także zewnętrzny, np. protokół policyjny. Do dokumentacji można dołączyć zdjęcia. Warto dodać, że jeżeli zniszczony środek trwały był ubezpieczony, wypłacone świadczenie stanowi przychód dla przedsiębiorcy, który należy właściwie opodatkować. Podatnicy prowadzący KPiR powinni wykazać go wówczas w kol. 8 - pozostałe przychody.
Środki trwałe - likwidacja a VAT
Likwidacja środka trwałego nie powoduje konieczności korekty sumy odliczonego przez przedsiębiorcę podatku VAT. Natomiast od wydatków związanych z likwidacją środka trwałego przedsiębiorca ma prawo odliczyć podatek VAT, gdy był on związany z działalnością opodatkowaną.
