Tło strzałki Strzałka
0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Podatek od obiadu dla pracowników - kiedy powstaje przychód?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Czy koszt zakupionych przez pracodawcę dla pracowników posiłków stanowi dla tych pracowników przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia i podlega opodatkowaniu? Stanowisko fiskusa w tej kwestii jest niejednoznaczne. Wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne w zbliżonych stanach faktycznych są odmienne, co budzi niepokój podatników. Podatek od obiadu - w artykule przeczytasz stanowisko Dyrektora KIS w tej sprawie!

Podatek od obiadu dla pracowników sfinansowany przez pracodawcę

Stanowisko fiskusa w zakresie podatku od posiłków finansowanych przez pracodawcę na rzecz pracowników nie jest jednoznaczne. Do niedawna w interpretacjach podatkowych organy podatkowe prezentowały stanowisko, że koszt zakupionych przez pracodawcę dla pracowników posiłków nie stanowi dla nich przychodu do opodatkowania z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a na pracodawcy nie ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Korzystne dla podatników stanowisko fiskusa uległo zmianie w indywidualnej interpretacji podatkowej sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.514.2021.4.NM z 17 września 2021 roku wydanej przez Dyrektora KIS. Uznał on, że dofinansowanie posiłku dla pracownika stanowi dla niego przychód do opodatkowania z tytułu nieodpłatnego świadczenia. Nowa interpretacja budzi niepokój podatników, szczególnie że dotychczas w analogicznych sytuacjach fiskus prezentował odmienne stanowisko. Przykładem może być interpretacja indywidualna sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.479.2020.1.RR z 25 sierpnia 2020 roku wydana przez Dyrektora KIS. Jak widzimy, w stosunkowo krótkim odstępie czasu fiskus wydał odmienne interpretacje w przybliżonych stanach faktycznych. Dyrektor KIS w swoich dotychczasowych wypowiedziach w zakresie świadczeń nieodpłatnych stwierdził także, że zarówno obiad za nadgodziny finansowany przez pracodawcę dla pracowników, jak i pączki zakupione przez pracodawcę dla pracowników nie stanowią przychodu dla pracowników.

Wielu pracodawców kupujących posiłki dla pracowników ma dylemat, czy powinni wykazywać w tej sytuacji przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia, dlatego wystosowano apel do ustawodawcy o doprecyzowanie, czym jest nieodpłatne świadczenie dla pracownika. Z uwagi na niejasne stanowisko fiskusa najbezpieczniejszym rozwiązaniem na ten moment wydaje się złożenie wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Wówczas organ podatkowy w uzasadnieniu stanowiska odniesie się do opisanego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zyskamy pewność, w jaki sposób należy postąpić z punktu widzenia ewentualnego opodatkowania posiłków zakupionych na rzecz pracowników. Wspomniana interpretacja indywidualna wzbudziła wiele wątpliwości.

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego – kiedy możemy mówić o przychodzie pracownika?

W celu stwierdzenia, czy dofinansowanie posiłków przez pracodawcę na rzecz pracowników stanowi dla nich przychód do opodatkowania z tytułu nieodpłatnego świadczenia kluczową kwestią jest określenie, czy finansowanie tych posiłków może być uznane za świadczenie spełniane w interesie pracowników, czy w interesie pracodawcy. Jest to jeden z warunków, jakie zostały wymienione w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 roku sygn. akt K 7/13.

Zdaniem TK można wyróżnić cechy istotne kategorii „innych nieodpłatnych świadczeń”, a za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

  • zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
  • zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
  • korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Obowiązki płatnika w związku z finansowaniem posiłków dla pracowników – interpretacja indywidualna

Interpretacja indywidualna sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.514.2021.4.NM z 17 września 2021 roku wydana przez Dyrektora KIS dotyczyła PIT w zakresie obowiązków płatnika w związku z finansowaniem posiłków dla pracowników.

Wnioskodawca jest spółką prowadzącą działalność na terytorium Polski, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w kraju oraz czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zorganizował dla swoich pracowników stołówkę wraz z zapleczem kuchennym (lodówki, kuchenki mikrofalowe, drobne wyposażenie kuchenne oraz miejsca do zmywania) w celu zapewnienia im możliwości zjedzenia obiadu bez opuszczania terenu zakładu pracy. Posiłki (obiady) dla pracowników dostarczane są przez firmę zewnętrzną.

Na decyzję o zorganizowaniu stołówki i nabywaniu posiłków dla pracowników wpływ miały takie czynniki, jak brak w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu wnioskodawcy lokali gastronomicznych, istniejąca potrzeba zapewnienia lepszej organizacji pracy/skrócenie przerw w pracy oraz efektywność kosztowa, a także możliwość oferowania pracownikom bardziej atrakcyjnych warunków zatrudnienia, co przekłada się na lepszą pozycję wnioskodawcy na rynku pracy jako pracodawcy zapewniającego lepsze warunki pracy od podmiotów konkurencyjnych. Grupowe zamawianie posiłków ma też wpływ na ich niższą cenę, poza tym posiłki przygotowywane przez profesjonalną firmę dają gwarancję ich należytej jakości i regularności godzin ich spożywania, co jest istotne dla zdrowia pracowników wnioskodawcy. Zapewnienie w porze obiadowej posiłku pracownikom polega na dowożeniu do zakładu wnioskodawcy o ustalonej godzinie posiłków przygotowanych w obiektach firmy zewnętrznej, zapakowanych w opakowania jednorazowe. Każdy dowożony posiłek jest przypisany do konkretnego pracownika (opisany jego imieniem i nazwiskiem). Posiłki odbierane są od firmy zewnętrznej przez wyznaczonego pracownika wnioskodawcy, a następnie przekazywane poszczególnym pracownikom, którzy je zamówili. Aby otrzymać w danym dniu posiłek, pracownik musi sam zamówić go poprzez dedykowaną platformę internetową firmy zewnętrznej, przy czym zamówienie takie jest przypisane do wnioskodawcy jako podmiotu zamawiającego i uwzględniane na wystawianej fakturze.

Dla poprawy warunków pracy i wynagradzania wnioskodawca częściowo dofinansowuje posiłki z własnych środków obrotowych pracownikom fizycznym, którzy mają większy wydatek kaloryczny. Wnioskodawca nie jest zobligowany przepisami prawa do zapewnienia pracownikom posiłków, ich finansowanie (dofinansowanie) stanowi działanie dobrowolne. Pozostała część ceny – w przypadku pracowników objętych dofinansowaniem – bądź pełna cena – w przypadku pozostałych pracowników, potrącana jest pracownikom raz w miesiącu z należnego im wynagrodzenia za pracę.

Jednym z pytań zadanych przez wnioskodawcę było, czy w odniesieniu do wartości posiłków, w części finansowanej przez pracodawcę, wnioskodawca obowiązany jest wypełniać obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych (w związku z tym, że wartość ta stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy).

Zdaniem wnioskodawcy, w odniesieniu do wartości posiłków, w części przez niego dofinansowanej, wartość ta stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy.

Dyrektor KIS odwołał się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 roku, sygn. akt K 7/13, w którym TK orzekł, że za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń” mogą być uznane takie świadczenia, które:

  • po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie);
  • po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść;
  • po trzecie, korzyść ta jest wymierna (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Następnie Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając, co następuje:

„Na tle opisu sprawy, analizując cechy, jakie musi spełniać świadczenie, aby uznać je za przychód, należy wskazać, że pierwsza z przesłanek wskazanych przez Trybunał Konstytucyjny została spełniona, albowiem skoro pracownik korzysta z zapewnionego i dofinansowanego przez pracodawcę posiłku, to należy uznać, że skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Należy zauważyć, że koszty wyżywienia pracownik musi ponosić niezależnie od tego, czy jest w pracy, czy w domu. Zatem wartość dofinansowania posiłku jest wydatkiem ponoszonym przez pracodawcę w interesie pracownika i w ten sposób stanowi dla pracownika korzyść, ponieważ nie musi on w czasie pracy ponosić całkowitych wydatków na wyżywienie (które, tak czy inaczej, by ponosił). Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w przypadku dofinansowania pracownikom posiłku przez Wnioskodawcę, zostaje spełniona również druga przesłanka wymieniona w ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego. W przedmiotowej sprawie spełniona zostanie również trzecia przesłanka wynikająca z wyroku Trybunału Konstytucyjnego sygn. akt K 7/13, czyli korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnie pracownikowi, a kwota dofinansowania posiłku jest niezmienna – wynosi 8 zł. Zatem Wnioskodawca może przypisać poniesiony koszt bezpośrednio konkretnemu pracownikowi. Reasumując w opisanej sprawie, kwota dofinansowania przez Wnioskodawcę posiłków na rzecz pracowników niektórych działów, którzy mają większy wydatek kaloryczny, stanowi dla nich przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia w świetle art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu, od którego Wnioskodawca – jako płatnik – jest obowiązany obliczyć, pobrać i odprowadzić do właściwego urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy na zasadach wynikających z art. 31 i art. 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Fiskus zmienia zdanie w kwestii podatku od obiadu dla pracowników!

Przytoczona w poprzednim paragrafie interpretacja indywidualna sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.514.2021.4.NM z 17 września 2021 roku wydana przez Dyrektora KIS zaskoczyła podatników. Jeszcze niedawno stanowisko fiskusa w zakresie skutków podatkowych finansowania posiłków na rzecz pracowników było odmienne. Przykładem może być interpretacja indywidualna sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.479.2020.1.RR z 25 sierpnia 2020 roku wydana przez Dyrektora KIS.

Fragment uzasadnienia interpretacji:

„[…] skorzystanie przez pracowników tzw. „strefy czystej”, którzy objęci są restrykcyjnymi obostrzeniami sanitarnymi, ze świadczenia w postaci bezpłatnych posiłków niewątpliwie następować będzie za zgodą pracownika, niemniej świadczenia te nie będą spełnione w interesie pracownika, ale w interesie pracodawcy oraz nie przyniosą pracownikowi korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, które musiałby ponieść. Zapewnienie posiłków leżeć będzie wyłącznie w interesie pracodawcy, a nie samych pracowników, którzy – gdyby nie konieczność wywiązania się z obowiązków pracowniczych – nie mieliby powodu do korzystania z tej usługi. W konsekwencji sfinansowanie przez Wnioskodawcę posiłków pracownikom wykonującym pracę na terenie „strefy czystej”, również w wymiarze nadliczbowym, nie będzie generować po stronie tych pracowników przychodu do opodatkowania. Wydatki te ponoszone będą bowiem w interesie pracodawcy, a co za tym idzie, ww. pracownicy nie otrzymają od Wnioskodawcy jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, ponieważ świadczenia te pozostaną w związku z pracą wykonywaną w ww. strefie. Wobec powyższego, na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych”.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów