Tematyka naszego artykułu będzie odnosić się do przypadku zawodników klubu sportowego, którzy uzyskują wynagrodzenie jako sportowcy. W tym zakresie pojawia się pytanie o odpowiednią kwalifikację oraz odpowiednie rozliczenie przychodów sportowców.
Wynagrodzenie sportowców a odpowiednie źródło przychodów
W kontekście przedstawionego problemu warto przede wszystkim zastanowić się nad właściwym określeniem źródła przychodów.
Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy PIT odrębnymi źródłami przychodów są:
- działalność wykonywana osobiście,
- pozarolnicza działalność gospodarcza.
Należy bowiem rozważyć, czy w opisanej sprawie przychody sportowców mogą być uznane za działalność gospodarczą. W przypadku, gdy nie zostaną spełnione warunki dla działalności gospodarczej, będziemy mieli do czynienia z działalnością wykonywaną osobiście.
W myśl art. 5a pkt 6 ww. ustawy za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:
- wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową;
- polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż;
- polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–9.
Dodatkowo trzeba zwrócić uwagę na negatywne warunki określone w art. 5b ust. 1 ww. ustawy, gdzie podano, że za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
- odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
- są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
- wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
Z powyższego przepisu wynika, że niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym jako pozarolnicza działalność gospodarcza.
Jeżeli zatem w zakresie przychodu uzyskiwanego przez sportowca jest spełniony choćby jeden z ww. warunków, to nie można mówić o działalności gospodarczej.
Zasadniczo w przypadku sportowców świadczących określone usługi na rzecz klubów sportowych nie można określić, że takie osoby ponoszą ryzyko gospodarcze w związku z wykonywanymi czynnościami.
Jeżeli chodzi natomiast o przychody z działalności wykonywanej osobiście, to stosownie do art. 13 pkt 2 ustawy PIT takimi przychodami są m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.
Analizując powyższy przepis, a w szczególności fragment dotyczący przychodów z uprawiania sportu, należy odnieść się do treści ustawy o sporcie. W akcie tym możemy przeczytać, że sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Za sport uważa się również współzawodnictwo oparte na aktywności intelektualnej, którego celem jest osiągnięcie wyniku sportowego.
W kontekście rozróżnienia przychodów sportowców pomiędzy działalnością wykonywaną osobiście a działalnością gospodarczą warto także przywołać treść interpretacji ogólnej MF z 22 maja 2014 roku (nr DD2/033/30/KBF/14/RD-47426), gdzie możemy przeczytać, że podatnik uzyskujący przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2 ustawy PIT może dla celów podatku dochodowego zaliczyć te przychody do działalności gospodarczej, pod warunkiem, że uzyskuje je w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, i jednocześnie nie zachodzą łącznie przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy PIT.
A contrario, jeśli podatnik uzyskujący przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2 ustawy nie prowadzi działalności gospodarczej, to takie przychody kwalifikują się do działalności wykonywanej osobiście.
Powyższe oznacza zatem, że jeżeli sportowiec nie prowadzi działalności gospodarczej, to uzyskiwane przychody należy kwalifikować jako działalność wykonywaną osobiście.
W takim przypadku podatnik stosuje 20-procentowe koszty uzyskania przychodów, a uzyskany dochód podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej.
Obowiązek pobrania zaliczki na podatek od wynagrodzenia sportowca
Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy PIT podmioty dokonujące wypłaty wynagrodzenia z tytuł określonego w art. 13 pkt 2 ustawy PIT są zobowiązane do poboru od wynagrodzenia zaliczek na podatek.
Zgodnie z art. 41 ust. 2 cyt. ustawy płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej.
Jeżeli zatem przychody sportowców są osiągane w ramach działalności gospodarczej, to klub sportowy nie ma obowiązku poboru zaliczki na podatek. Natomiast w przypadku działalności wykonywanej osobiście taka powinność po stronie klubu sportowego powstaje.
Jak możemy przeczytać w treści interpretacji Dyrektora KIS z 17 listopada 2020 roku (nr 0115-KDIT1.4011.597.2020.3.KK), przychody, jakie uzyskują zawodnicy klubu (nieprowadzący działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) w ramach zawieranych z klubem umów cywilnoprawnych (kontraktów), są przychodami z uprawiania sportu wymienionymi w art. 13 pkt 2 tej ustawy. W konsekwencji klub sportowy jako płatnik zobowiązany jest do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy.
Sportowiec powinien otrzymać od płatnika informację PIT-11, na podstawie której wykaże dochody i pobrane zaliczki w składanym zeznaniu PIT-37.
W podsumowaniu wskazać możemy, że przychody uzyskiwane przez sportowców mogą być kwalifikowane albo do działalności wykonywanej osobiście, albo do pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli nie są spełnione przesłanki pozytywne określone w art. 5a pkt 6 ustawy oraz przesłanki negatywne określone w art. 5b ust. 1 ustawy, to uzyskiwany przez sportowców przychód należy zaliczyć do działalności wykonywanej osobiście.
