Podatnicy posiadający status małego podatnika mogą korzystać z szeregu ułatwień podatkowych. Mogą oni rozliczać podatki za dłuższe okresy. Ponadto posiadanie statusu małego podatnika wiąże się niższym opodatkowaniem. Tym samym podatnikom bardzo zależy, aby uzyskać taki status. W artykule przeanalizujemy zagadnienie: spółka komandytowa jako mały podatnik CIT.
Definicja małego podatnika w ustawach podatkowych
Definicję małego podatnika znajdziemy w kilku ustawach podatkowych. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług małym podatnikiem podatku od towarów i usług nazywamy podatnika, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro.
Status małego podatnika może także uzyskać podatnik prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzający funduszami inwestycyjnymi, zarządzający alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu – jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45 000 euro.
Pojęcie małego podatnika znajdziemy także ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (patrz art. 5a pkt 20 ustawy o PIT). W świetle tej definicji małym podatnikiem PIT jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro, a w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy.
Definicje znajdziemy także w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (patrz art. 4a pkt 10). Status małego podatnika w świetle tej regulacji przysługuje podatnikowi, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro.
W obu tych ustawach kwoty wyrażone w euro dokonuje się również według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Jednorazowa amortyzacja
Jedną z metod amortyzacji przewidzianą przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest tzw. jednorazowa amortyzacja. Podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej (6z wyjątkami ustawowymi) oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3–8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
Z „jednorazowej amortyzacji" mogą więc skorzystać mali podatnicy lub podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z wyłączeniem sytuacji określonych w art. 22k ust. 11 powołanej ustawy, zgodnie z którym przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.
Jednorazowa amortyzacja stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
Jedną z preferencji, z jakiej mogą skorzystać mali podatnicy, jest więc możliwość zastosowania jednorazowej amortyzacji.
Zaliczki kwartalne płacone przez małych podatników
Poza wyżej wymienioną preferencją mali podatnicy mogą także opłacać podatek w okresach kwartalnych. Taką możliwość mają zarówno podatnicy podatku PIT, jak i CIT.
Podatnicy muszą poinformować organ podatkowy o wyborze kwartalnego rozliczania podatku. Taki sposób rozliczania jest w praktyce niezwykle korzystny dla niektórych z nich.
Stosowanie preferencyjnej stawki 9% w podatku CIT
Jedną z największych korzyści podatkowych dla małych podatników jest możliwość stosowania preferencyjnej stawki podatkowej w podatku CIT w wysokości 9%.
Przypomnijmy, że podatek CIT wynosi:
19% podstawy opodatkowania;
9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.
Ustawodawca jednak wykluczył możliwość stosowania preferencyjnej stawki dla niektórych podatników. Powyższe dotyczy podatników utworzonych:
w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14
Spółka komandytowa jako mały podatnik CIT
Spółki komandytowe od tego roku stały się podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych.
Przykład 1.
Podatnik będący spółką komandytową postanowił opłacać podatek CIT nie od 1 stycznia 2021 roku, a z 1 maja 2021 roku. Chce on wybrać stawkę podatku CIT w wysokości 9%. Jednak zastanawia się, jak wyliczyć wielkość przychodu ze sprzedaży? Czy może to zrobić od 1 stycznia do 30 kwietnia 2021 roku?
W takiej sytuacji spółka komandytowa jest kontynuatorem działalności, jaka była prowadzona przed 1 maja 2021 roku. Tym samym nie możemy dokonywać wyliczenia przychodu ze sprzedaży jedynie za okres od 1 stycznia 2021 roku do 30 kwietnia 2021 roku. Podatnik winien w przypadku chęci opodatkowania swoich dochodów podatkiem w wysokości 9% sumować swoje przychody zarówno przed, jak i po uzyskaniu statusu podatnika CIT. Należy więc liczyć także wartość sprzedaży od 1 stycznia 2020 roku do 30 kwietnia 2021 roku. Podatnik powinien więc wyliczyć przychód także za okres przed zmianą jego statusu podatkowego.
Powyższe stanowisko uległo zmianie. W interpretacji indywidualnej dyrektora KIS z 17 grudnia 2021 roku (numer 0111-KB2-1.4010.476.2021.1.AP) czytamy, że spółka komandytowa jako mały podatnik CIT może być traktowana pod warunkiem, że brany jest pod uwagę okres, w którym faktycznie była ona podatnikiem CIT, czyli np. od 1 maja 2021 roku do 31 grudnia 2021 roku.
Powyższe stanowisko jest jednak odosobnione, a wcześniej Ministerstwo Finansów uważało, że należy zsumować wszystkie przychody spółki komandytowej.
Podsumowując, spółka komandytowa może opodatkować swoje dochody według stawki 9%. Podatnik musi jednak spełniać wymóg małego podatnika.
