0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Zagraniczna umowa zlecenie na gruncie PIT

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Zleceniodawcą dla osoby fizycznej może być nie tylko pracodawca z Polski, ale i podmiot zagraniczny. W takiej sytuacji pojawia się pytanie o właściwy sposób rozliczenia tak uzyskanego dochodu. W celu ustalenia poprawnej metody należy sięgnąć nie tylko do regulacji polskich, ale i do odpowiednich postanowień umów międzynarodowych. Zagraniczna umowa zlecenie a rozliczenie PIT - przydatne informacje!

Zagraniczna umowa zlecenie na tle umów międzynarodowych

W przypadku uzyskiwania dochodów transgranicznych istotne znaczenie ma ustalenie, w którym kraju podatnik powinien odprowadzić podatek dochodowy.

Jeżeli opierać się będziemy na właściwych zapisach Konwencji OECD stanowiącej wzór wszelkich umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, to należy sięgnąć do normy, która podaje, że dochody, które osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej samodzielnej działalności podobnego rodzaju, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że dla wykonywania swojej działalności w drugim Umawiającym się Państwie dysponuje ona zwykle stałą placówką. Jeżeli w istocie nią rozporządza, wówczas dochody podlegają opodatkowaniu w tym drugim Państwie, jednak tylko o tyle, o ile mogą być przypisane tej stałej placówce.

Określenie „wolny zawód” obejmuje wszystkie rodzaje działalności – inne niż działalność handlowa, przemysłowa lub rolna – wykonywanych na własny rachunek w sposób niezależny przez osobę, która osiąga zyski lub ponosi straty w wyniku ich realizacji.

Same umowy międzynarodowe nie odnoszą się wprost do umów cywilnoprawnych, jednakże zgodnie z ogólnie przyjętą doktryną dochody z tytułu umów zleceń oraz umów o dzieło są kwalifikowane jako wykonywane w ramach wspomnianego „wolnego zawodu”. Przykładowo w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 kwietnia 2018 roku, nr 0114-KDIP3-3.4011.79.2018.1.JK2, możemy przeczytać, że określenie wolnego zawodu poprzez wskazanie jego samodzielnego charakteru i jedynie przykładowe wymienienie określonej działalności uznanej za wolny zawód powoduje, że pojęcie to powinno być interpretowane poprzez odwołanie do znaczenia nadanego mu w prawie wewnętrznym.

Odnosząc się zatem, w kontekście umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, do definicji „wolnego zawodu o samodzielnym charakterze” w znaczeniu wynikającym z prawa krajowego, należy powołać art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym pojęcie „samodzielnie wykonywanej działalności” trzeba odnieść do polskich przepisów podatkowych, tj. art. 13 ustawy PIT, który określa, jakie przychody powinny być uznane za przychody z działalności wykonywanej osobiście. Stosownie do art. 13 pkt 8 lit. a ustawy do kategorii przychodów z działalności wykonywanej osobiście zalicza się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Analizowana norma międzynarodowa określa, że dochód uzyskany z umowy zlecenia lub umowy o dzieło podlega opodatkowaniu wyłącznie w kraju miejsca zamieszkania.

Jeżeli zatem osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w Polsce, to z tytułu zagranicznej umowy zlecenia podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Tak też stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 4 grudnia 2018 roku, nr 0114-KDIP3-3.4011.490.2018.1.IM. W piśmie tym podano, że przychód osiągany przez zleceniobiorców z tytułu ww. umów zleceń będzie podlegał opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji zleceniobiorców.

Powoduje to, że nie znajdzie w takim przypadku zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, ponieważ cały przychód będzie opodatkowany tylko w jednym kraju, tj. w kraju miejsca zamieszkania podatnika.

Przykład 1.

Osoba fizyczna mieszkająca na stałe w Polsce zawarła umowę zlecenie ze zleceniodawcą z Francji. W takim przypadku całość przychodu podlega opodatkowaniu tylko w kraju rezydencji, czyli w Polsce. Nie należy stosować metody unikania podwójnego opodatkowania. Korzysta się tu wyłącznie z polskich przepisów podatkowych w zakresie ustalenia rozliczenia podatkowego.

Metoda unikania podwójnego opodatkowania może natomiast znaleźć zastosowanie w sytuacjach, gdy polski podatnik uzyskuje przychody z tytułu umowy zlecenia od zleceniodawcy z kraju, z którym Polska nie ma podpisanej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W tych okolicznościach uzyskany przychód może podlegać podwójnemu opodatkowaniu, a jako metodę unikania należy zastosować proporcjonalne odliczenie, o którym mowa w art. 27 ust. 9 i 9a ustawy PIT.

Przykład 2.

Osoba fizyczna mieszkająca na stałe w Polsce zawarła umowę zlecenie ze zleceniodawcą z Brazylii. Polska nie ma podpisanej umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania z Brazylią. W takim przypadku w rozliczeniu rocznym podatnik od polskiego zobowiązania podatkowego może odliczyć podatek zapłacony za granicą (metoda proporcjonalnego odliczenia).

Umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania określają, że przychody z tytułu umowy zlecenia należy opodatkować w kraju miejsca zamieszkania zleceniobiorcy. Nie ma znaczenia kraj siedziby zleceniodawcy.

Zagraniczna umowa zlecenie a podatkowe rozliczenie 

Jak już zostało wskazane, przychody z zagranicznej umowy zlecenia stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT.

Tego rodzaju przychody podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, czyli w oparciu o skalę podatkową. W rozliczeniu podatnik może uwzględnić koszty podatkowe wynoszące 20% uzyskanego przychodu.

Rozliczenia rocznego dokonuje się w zeznaniu rocznym PIT-36. W sytuacji gdy podatnik stosuje metodę proporcjonalnego odliczenia, dodatkowo należy złożyć załącznik PIT/ZG z wykazaną kwotą podatku zapłaconego za granicą.

Należy również pamiętać o obowiązku uiszczania miesięcznych zaliczek na podatek z tytułu zagranicznej umowy zlecenia. Powinność ta wynika z treści art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy PIT, który podaje, że podatnicy osiągający dochody z zagranicy bez pośrednictwa płatników z działalności wykonywanej osobiście są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy.

Podatnicy są zobligowani w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali (chociaż podatnik przy wpłacie zaliczek może stosować stawkę wyższą).

Warto w tym miejscu dodać, że na etapie obliczania zaliczek można stosować metodę unikania podwójnego opodatkowania (w przypadku dochodów, gdzie stosuje się metodę proporcjonalnego odliczenia).

Podatnicy uzyskujący dochody z zagranicznej umowy zlecenia muszą pamiętać o konieczności samodzielnego opłacania z tego tytułu zaliczek na podatek według skali podatkowej.

Mając powyższe na uwadze, trzeba wskazać, że do właściwego opodatkowania przychodów z zagranicznej umowy zlecenia należy stosować zarówno przepisy ustawy PIT, jak i postanowienia właściwej umowy międzynarodowej.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów