Pojęcie „donos” nasuwa, pod względem kulturowym, pewne skojarzenia pejoratywne. Jednakże w myśl przepisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii określono, że jego istota sprowadza się informowania np. przełożonych lub władz o czyimś prawdziwym lub rzekomym wykroczeniu lub złym postępowaniu. Co więcej osoba realizująca takie czynności wskazywana jest jako sygnalista, którego pozycja podlega ochronie.
Sygnaliści odgrywają istotną rolę w zgłaszaniu czynów nielegalnych lub nadużyć szkodzących interesowi publicznemu i funkcjonowaniu społeczeństw, gdyż przekazują pracodawcy, władzom publicznym lub bezpośrednio społeczeństwu informacje o czynach, które stanowią zagrożenie dla interesu publicznego.
Zgodnie z treścią dyrektywy, działalność sygnalistów stanowi podstawowy aspekt wolności słowa i wolności informacji, a przez to pozycja czy rola sygnalisty może być zagrożona. Wobec powyższego Unia stanęła na stanowisku, że należy w interesie wszystkich państw, stworzyć całościowy system ochrony sygnalistów, który będzie obejmował wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej. Ochrona z założenia dotyczyć miała osób fizycznych, które mogłyby doznać nie tylko prawnych, ale i ekonomicznych lub innych dolegliwości stosowanych, jako swego rodzaju odwet z tytułu zgłoszenia przez osoby te lub przez inne związane z nimi osoby, informacji na temat określonych naruszeń prawa.
Jak będzie działała ochrona sygnalistów?
Pierwszym krokiem do ochrony sygnalistów była przyjęta w 2018 r. Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2017 r. w sprawie uzasadnionych środków ochrony sygnalistów działających w interesie publicznym podczas ujawniania poufnych informacji posiadanych przez przedsiębiorstwa i organy publiczne (2016/2224(INI)).
Kolejno, w 2019 r. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa UE. Teraz kolejnym krokiem ma być obowiązek wprowadzenia w Polsce przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dla implementacji dyrektywy do polskiego porządku prawnego.
Sygnalista, któremu przyświeca idea walki np. z nieuczciwym postępowaniem, korupcją, z ogólnymi aktami noszącymi znamiona czynów zabronionych lub czynów moralnie niepożądanych, działający w interesie publicznym może spotkać się z wrogością, napastowaniem, zastraszaniem także członków ich rodzin i współpracowników.
Parlament Europejski zaleca wdrożenie norm na poziomie międzynarodowym, ale pozostawia pewne kwestie regulacyjne do uznania państw członkowskich. Zaleca jednak, aby ustanowić wspólne minimalne normy ochrony sygnalistów w odniesieniu do naruszeń związanych z rynkiem wewnętrznym, w sprawie egzekwowania unijnego prawa konkurencji, w kwestiach podatkowych, a także ochrony przyznanej pracownikom zgłaszającym naruszenia prawa Unii w dziedzinie zatrudnienia, czy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy i inne.
Państwa członkowskie powinny na własnym obszarze z kolei zająć się ochroną sygnalistów w obszarze bezpieczeństwa narodowego. Państwa członkowskie mogą również zdecydować o wprowadzeniu przepisów stanowiących, że zgłoszenia dotyczące skarg z zakresu relacji interpersonalnych odnoszące się wyłącznie do osoby dokonującej zgłoszenia, czyli w przypadku skarg dotyczących konfliktu interpersonalnego między osobą dokonującą zgłoszenia a innym pracownikiem, mogą zostać skierowane do rozpatrzenia w ramach innych procedur. Szczególną rolą otacza się tajemnicą zawodową w ramach ochrony sygnalistów oraz wolność wypowiedzi w mediach. Zaleca się, aby państwa członkowskie zastanowiły się na anonimowością zgłoszeń sygnalistów.
Szczególną ochroną zaleca się objęcie pracowników, wśród których mogliby się znaleźć sygnaliści. Nie chodzi tutaj jednak o osoby związane stricte stosunkiem pracy z pracodawcą, ale także osoby związane umownymi cywilnoprawnymi, powołaniem czy mianowaniem.
Procedury, jakie powinny zostać doprecyzowane powinny dążyć do ustanowienia wewnętrznych kanałów dokonywania zgłoszeń powinien i mieć zastosowanie do wszystkich instytucji zarówno na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym. Osoby, które rozważają zgłoszenie naruszeń prawa Unii, powinny mieć możliwość podjęcia świadomej decyzji o tym, czy, jak i kiedy dokonać zgłoszenia, nie mogą być do tego zmuszane w ramach konkretnych obostrzeń czy właśnie konsekwencji.
Zauważono, że efektywne wykrywanie naruszeń prawa wspólnoty europejskiej i prewencja związana z tymi naruszeniami wymaga zapewnienia, aby potencjalni sygnaliści mogli łatwo i z zachowaniem pełnej poufności przekazywać posiadane przez siebie informacje odpowiednim właściwym organom, które mogą przeprowadzić postępowanie wyjaśniające i rozwiązać problem, w miarę możliwości. To bezpośrednio na państwie członkowskim spoczywa obowiązek, wyznaczenia organów właściwych do przyjmowania informacji na temat naruszeń objętych zakresem ochrony dla sygnalistów i do podejmowania odpowiednich działań następczych w związku z tymi zgłoszeniami.
Kluczowym zagadnieniem, przed którym staną państwa członkowskie jest ochrona poufności tożsamości osoby dokonującej zgłoszenia podczas trwania procesu dokonywania zgłoszenia i w toku postępowań wyjaśniających uruchomionych na skutek danego zgłoszenia. Ponadto istotne z punktu widzenia osób dokonujących zgłoszenia będzie miała tymczasowa ochrona prawna w trakcie toczącego się postępowania sądowego, wobec czego sygnaliści powinni mieć prawo do tymczasowych środków ochrony prawnej przewidzianych w prawie krajowym w celu powstrzymania gróźb i prób podjęcia działań odwetowych lub podejmowania dalszych działań odwetowych, takich jak mobbing lub zapobiegania takim formom działań odwetowych, jak zwolnienie z pracy.
Warunki objęcia ochroną osób dokonujących zgłoszenia
Sygnalista powinien być objęty szczególną ochroną, tylko w przypadku, gdy miał uzasadnione podstawy by sądzić, że będące przedmiotem zgłoszenia informacje na temat naruszeń są prawdziwe w momencie dokonywania zgłoszenia i że informacje takie są objęte zakresem ochrony i tylko wtedy, kiedy dokonały zgłoszenia wewnętrznego albo zgłoszenia zewnętrznego lub dokonały ujawnienia publicznego. Zakres ochrony obejmuje następujące obszary:
- zamówienia publiczne;
- usługi, produkty i rynki finansowe oraz zapobieganie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;
- bezpieczeństwo produktów i ich zgodność z wymogami;
- bezpieczeństwo transportu;
- ochrona środowiska;
- ochrona radiologiczna i bezpieczeństwo jądrowe;
- bezpieczeństwo żywności i pasz, zdrowie i dobrostan zwierząt;
- zdrowie publiczne;
- ochrona konsumentów;
- ochrona prywatności i danych osobowych oraz bezpieczeństwo sieci i systemów informacyjnych.
Zgodnie z dyrektywą unijną, ochroną są objęci sygnaliści dokonujący zgłoszenie w obszarze naruszeń mających wpływ na interesy finansowe Unii czy naruszenia dotyczące rynku wewnętrznego, w tym naruszenia unijnych zasad konkurencji i pomocy państwa, jak również naruszenia dotyczące rynku wewnętrznego w odniesieniu do działań, które stanowią naruszenie przepisów o podatku od osób prawnych lub do praktyk mających na celu uzyskanie korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem lub celem mających zastosowanie przepisów o podatku od osób prawnych.
Rejestry przyjętych zgłoszeń
Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty prawne w sektorze prywatnym i publicznym oraz właściwe organy prowadziły rejestr wszystkich przyjętych zgłoszeń.
- dokonując nagrania rozmowy w formie trwałej i możliwej do wyszukania; lub
- za pomocą kompletnej i dokładnej transkrypcji rozmowy przygotowanej przez członków personelu odpowiedzialnych za rozpatrzenie zgłoszenia.
Sankcje za utrudnianie działań sygnalistów
Na poziomie krajowym Polska i inne państwa członkowskie zobligowane są do ustanowienia skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji stosowanych wobec osób fizycznych lub prawnych, które utrudniają lub usiłują utrudniać dokonywanie zgłoszeń, podejmują działania odwetowe wobec sygnalistów, wszczynają uciążliwe postępowania przeciwko sygnalistom a także dopuszczają się naruszeń obowiązku zachowania poufności tożsamości osób dokonujących zgłoszenia.
Podstawa prawna
-
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2017 r. w sprawie uzasadnionych środków ochrony sygnalistów działających w interesie publicznym podczas ujawniania poufnych informacji posiadanych przez przedsiębiorstwa i organy publiczne (2016/2224(INI)), Dz.U.UE.C.2018.346.143.
-
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii, Dz.U.UE.L.2019.305.17.
Materiał opracowany przez zespół „Tak Prawnik”.
Właścicielem marki „Tak Prawnik” jest BZ Group Sp. z o.o.