Terminy podatkowe, których rodzajów jest mnóstwo, potrafią być prawdziwą zmorą dla przedsiębiorcy. Jedne dotyczą granicznej daty realizacji określonego działania, inne stanowią przedział czasowy jego wykonania. Prawo określa także szczegółowe zasady wyznaczania dat końcowych - np. w przypadku, gdy wypadają one w dni wolne. Wszystkie konieczne informacje na temat terminów podatkowych znajdziemy w Ordynacji podatkowej.
Termin podatkowy w weekend
Terminy podatkowe nie mogą minąć w weekend lub święto - to główna zasada obowiązująca w tej materii. W przypadku gdy ostatni dzień przypada na sobotę, niedzielę lub dzień ustawowo wolny od pracy, wówczas należy uznać, że termin podatkowy mija w pierwszym dniu roboczym, który następuje po wymienionych dniach.
Jako przykład można przytoczyć tu październik bieżącego (2014) roku, gdy 25 dzień miesiąca wypada w sobotę. Dlatego czynni podatnicy VAT na rozliczenie się z podatku od towarów i usług i złożenie właściwych deklaracji mają czas do poniedziałku, a więc 27 października.
Terminy podatkowe - reguła “dzień po zdarzeniu”
Ordynacja podatkowa (art 12 par. 1) mówi, że gdy pewne zdarzenie stanowi początek terminu podatkowego określonego w dniach, wówczas przy jego liczeniu nie bierze się pod uwagę dnia, w którym owe zdarzenie miało miejsce. Minięcie ostatniego dnia z wyznaczonych jest końcem terminu podatkowego.
Przykładowo: jeśli w wezwaniu odebranym w piątek 4 lipca fiskus nakazuje podatnikowi, by ten złożył oświadczenie w terminie 7 dni, wówczas wyznaczony termin mija w piątek 11 lipca. A podatnik swoje zobowiązanie musi wypełnić do tego dnia włącznie.
Terminy podatkowe - przedziały czasowe
Art. 12 par. 2 Ordynacji podatkowej mówi, że “Terminy określone w tygodniach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim tygodniu, który odpowiada początkowemu dniowi terminu.” Terminy podatkowe określone w miesiącach upływają zaś z końcem dnia odpowiadającego początkowemu dniowi terminu - a jeśli taki dzień w danym miesiącu nie występuje, pod uwagę trzeba wziąć ostatni dzień tego miesiąca.
Terminy podatkowe ustalone w latach mijają z końcem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu - a jeśli taki dzień w danym roku nie występuje, pod uwagę trzeba wziąć dzień bezpośrednio poprzedzający tę datę.
Przykład 1.
Przedsiębiorca dnia 31 marca 2014 roku składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Według przepisów organ podatkowy na jej wydanie ma 3 miesiące, zatem interpretację wnioskodawca powinien otrzymać najdalej 31 czerwca. A jak wiadomo, czerwiec liczy tylko 30 dni - tutaj więc trzeba odwołać się do wspomnianej wcześniej zasady mającej swoje potwierdzenie w Ordynacji podatkowej. Dlatego też terminem granicznym staje się 30 czerwca 2014 roku.
Zachowane terminy podatkowe
Porady online
Prowadzisz firmę i masz pytania?
Skorzystaj z porad ekspertów Poradnika Przedsiębiorcy
- wysłane w formie dokumentu elektronicznego do organu podatkowego, a nadawca otrzymał urzędowe potwierdzenie odbioru,
- nadane w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego albo złożone w polskim urzędzie konsularnym,
- złożone przez żołnierza lub członka załogi statku morskiego w dowództwie jednostki wojskowej lub kapitanowi statku,
- złożone przez osobę pozbawioną wolności w administracji zakładu karnego,
- złożone przez osobę aresztowaną w administracji aresztu śledczego.
Widać jak na dłoni, że zasady, jakimi rządzą się terminy podatkowe, nie są wcale tak skomplikowane. Poznanie przepisów z tego obszaru pozwala na uniknięcie kar za niedotrzymanie terminów. Umożliwia też monitorowanie działań organów podatkowych, na których przecież także ciążą ustawowo określone ramy czasowe.
