Podatnik, który ma problemy z płynnością finansową może złożyć wniosek do Urzędu Skarbowego o rozłożenie podatku na raty lub jego zapłatę w odroczonym terminie. Jeśli Urząd Skarbowy wyrazi na to zgodę, wówczas podatnik zostanie zobowiązany do opłaty prolongacyjnej. Dowiedz się, czym faktycznie jest opłata prolongacyjna i jak obliczyć jej kwotę.
Opłata prolongacyjna – co to takiego?
Opłata prolongacyjna to opłata wnoszona przez podatników, którym zapłatę podatku rozłożono na raty lub odroczono termin płatności podatku.
Na wniosek podatnika organ podatkowy może wyrazić zgodę na zapłatę podatku w późniejszym terminie lub rozłożyć ją na raty. Wówczas od takich zaległości podatkowych nie są pobierane odsetki. Natomiast w celu zrekompensowania straty wpływów do budżetu państwa z tytułu odsetek, urząd skarbowy pobiera tzw. opłatę prolongacyjną.
Należy również pamiętać, że ze zwolnienia z opłaty prolongacyjnej mogą korzystać wyłącznie podatnicy. Nie przysługuje ono płatnikom, inkasentom, następcom prawnym czy też osobom trzecim, które ponoszą odpowiedzialność za zaległości podatkowe innych podmiotów.
Ile wynosi opłata prolongacyjna?
Opłata prolongacyjna obliczana jest według wzoru określonego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 22 sierpnia 2005 r. w sprawie naliczania odsetek za zwłokę oraz opłaty prolongacyjnej, a także zakresu informacji, które muszą być zawarte w rachunkach, który to przedstawia się następująco:
K*L*O*S/365=OP=OPpz
Poszczególne symbole oznaczają:
K – kwotę odroczonego lub rozłożonego na raty podatku, odroczonej lub rozłożonej na raty zaległości podatkowej;
L – liczbę dni, na które odroczono termin płatności podatku lub zapłatę zaległości podatkowej bądź rozłożono na raty zapłatę podatku, lub zaległości podatkowej;
O – stawkę odsetek za zwłokę w stosunku rocznym obowiązującą w dniu wydania decyzji;
S – stawkę opłaty prolongacyjnej;
365 – liczbę dni w roku;
OP – kwotę opłaty prolongacyjnej;
OPpz – kwotę opłaty prolongacyjnej po zaokrągleniu.
Opłata prolongacyjna naliczana jest od dnia następującego po dniu, w którym przypadał termin płatności podatku aż do dnia upływu zapłaty odroczonego podatku lub upływu terminu zapłaty poszczególnych rat.
Natomiast w przypadku zaległości podatkowej opłata prolongacyjna naliczana jest od dnia następującego po dniu, w którym został złożony wniosek do dnia upływu terminu odroczonego albo terminu zapłaty poszczególnych rat.
Przy czym opłata prolongacyjna w przypadku podatku rozłożonego na raty naliczana jest odrębnie od każdej raty. Ma to zastosowanie zarówno w przypadku rozłożenia podatku na raty, jak i zaległości podatkowej.
Przykład 1.
Podatnik uzyskał zgodę na odroczenie terminu zapłaty podatku VAT wykazanego w deklaracji VAT-7 za lipiec 2018 roku. Wysokość podatku wykazanego w deklaracji wynosiła 5200 zł. 1 sierpnia 2018 roku urząd skarbowy wydał decyzję przyznającą podatnikowi wnioskowaną ulgę. Zapłata podatku VAT z deklaracji za lipiec została odroczona do 20 października 2018 roku.
Opłata prolongacyjna została naliczona według stawki 4% za okres od 28 sierpnia 2018 roku (dnia następującego po upływie terminu płatności podatku) do 19 października 2018 roku (dnia upływu odroczonego terminu płatności).
Opłata prolongacyjna wynosi:
(5200 zł * 53 dni * 4%) / 365 dni = 30,20 zł = 30 zł
Przykład 2.
Podatnik uzyskał zgodę na rozłożenie na raty zapłaty podatku VAT wykazanego w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2018 roku. Wysokość podatku wynikającego z deklaracji wynosiła 3800 zł. Urząd skarbowy rozłożył spłatę na dwie raty po 1900 zł miesięcznie. Przy czym pierwszą ratę podatnik musi uiścić do 31 sierpnia, a drugą ratę do 30 września. Opłata prolongacyjna została naliczona w wysokości 4%.
Wysokość opłaty prolongacyjnej dla powyższych rat wynosi:
I rata (od 26 lipca 2018 roku do 31 sierpnia 2018 roku):
(1900 zł * 37 dni * 4%) / 365 dni = 7,70 zł = 8 zł
II rata (od 26 lipca 2018 roku do 30 września 2018 roku):
(1900 zł * 67 dni * 4%) / 365 dni = 13,95 zł = 14 zł.
Łączna kwota opłaty prolongacyjnej wynosi 22 zł.
Czy opłatę prolongacyjną można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
Opłata prolongacyjna, która została uiszczona terminowo, może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów. Stanowi ona wydatek ponoszony w celu zabezpieczenia źródła przychodów i nie została wyłączona z kosztów podatkowych. Opłatę prolongacyjną można ująć w kosztach w dniu dokonania faktycznej zapłaty.
Potwierdzeniem powyższego jest interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 października 2013 roku (nr IPPB3/423-667/13-2/GJ), w której czytamy: Swoisty charakter opłaty prolongacyjnej i okoliczności jej naliczania wskazują, że jej zapłata przez podatnika wiąże się z prowadzoną przez niego działalnością i służy zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów. Podatnicy sięgają po instytucje odroczenia terminu płatności podatku lub rozłożenie na raty kwoty podatku (także zaległości podatkowej) w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika. Tym ważnym interesem podatnika są bardzo często przejściowe trudności w zachowaniu bieżącej płynności finansowej. (...). W odniesieniu do terminu zaliczenia opłaty prolongacyjnej do kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, że opłata prolongacyjna, jako wydatek o charakterze innym, niż bezpośrednio związanym z przychodami, powinna zwiększać koszty uzyskania przychodów w dniu poniesienia tego kosztu.
Opłata prolongacyjna - jakie są skutki niezapłacenia w terminie?
W sytuacji, gdy podatnik nie dotrzymuje ustalonych warunków spłaty zobowiązania podatkowego, decyzja o odroczeniu zapłaty podatku lub rozłożeniu go na raty wygasa w całości, lub w części.
Brak zapłaty podatku w odroczonym terminie powoduje, że decyzja wygasa w całości. Natomiast, jeśli podatnik nie dotrzyma terminu zapłaty raty podatku, wówczas decyzja wygasa w części dotyczącej niezapłaconej raty. W sytuacji, gdy niedotrzymanie terminu płatności dotyczy trzech kolejnych rat, skutkuje to wygaśnięciem decyzji w stosunku do wszystkich niezapłaconych rat. Wówczas cała kwota pozostająca do uiszczenia staje się wymagalna.
