Amortyzacja to proces utraty wartości środków trwałych, które użytkowane w firmie z biegiem czasu ulegają stopniowemu zużyciu. Przedsiębiorcy rozliczający się według skali podatkowej lub stosujący podatek liniowy, od wprowadzonych środków trwałych dokonują odpisów amortyzacyjnych, dzięki czemu wartość środka trwałego ujmowana jest w kosztach podatkowych. W zależności od zastosowanej metody amortyzacji pełna wartość środka trwałego może zwiększyć koszty uzyskania przychodów już w momencie wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych lub stopniowo, w kolejnych okresach rozliczeniowych, jeśli uzna on, że podwyższenie stawki amortyzacji będzie bardziej korzystne.
Przedsiębiorca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych co miesiąc, co kwartał lub raz na rok.
Metody amortyzacji środków trwałych
Wybór metody amortyzacji często nie jest łatwą decyzją dla osób prowadzących działalność gospodarczą, szczególnie że zgodnie z obowiązującymi przepisami, raz wybranej metody amortyzacji nie można zmienić, trzeba ją stosować do momentu pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
Osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze najczęściej stosują jedną z trzech poniższych metod amortyzacji:
-
liniową,
-
przyspieszoną,
-
jednorazową.
Wszystkie metody amortyzacji oznaczają ujęcie w kosztach pełnej wartości początkowej środka trwałego, ale z różnym rozłożeniem w czasie.
Amortyzacja przyspieszona – co to jest i kiedy można ją stosować?
Zastosowanie tzw. amortyzacji przyspieszonej opiera się na zasadach amortyzacji liniowej, jednak stawki amortyzacyjne podane w wykazie stawek, w szczególnych przypadkach mogą zostać podwyższone przy zastosowaniu odpowiednich współczynników. Podwyższenie stawki amortyzacji dotyczy wyłącznie niektórych rodzajów środków trwałych. Podatnicy mogą podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać:
1) dla budynków i budowli używanych w warunkach:
a) pogorszonych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2,
b) złych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,4;
2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych intensywniej w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej – przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4;
3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4–6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej dalej Klasyfikacją, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.
Pan Ignacy nabył magazyn położony na terenie podmokłym. Z uwagi na to, że budynek użytkowany jest w pogorszonych warunkach, podwyższył podstawową stawkę amortyzacyjną przyporządkowaną dla magazynu z 2,5% do 3%.
2,5% x 1,2 = 3%
W jakich przypadkach podwyższenie stawki amortyzacji jest opłacalne dla przedsiębiorcy?
Warto mieć na uwadze, że podwyższenie stawki amortyzacji, nie zawsze jest rozwiązaniem korzystnym dla przedsiębiorcy. Firmy, w których ponoszone koszty podatkowe przewyższają uzyskiwane przychody, nie powinny stosować przyspieszonej amortyzacji. W takim wypadku wykazywana strata jest jeszcze większa niż przed podwyższeniem stawki amortyzacji. Przedsiębiorcy z nadwyżką kosztów nad przychodami, w celu zmniejszenia straty mogą przyjąć obniżoną stawkę amortyzacji.
Natomiast w przypadku, gdy przedsiębiorca opłaca wysoki podatek dochodowy, a zatem przychód znacznie przewyższa koszty jego uzyskania, podwyższenie stawki amortyzacji przyczyni się do obniżenia bieżącego podatku do zapłaty.
Amortyzacja środków trwałych ryczałtowców
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to preferencyjna forma rozliczenia. Stosując rozliczenie ryczałtem, podatek płacimy według określonej w przepisach stawki od uzyskiwanego przychodu, bez możliwości obniżenia go o koszty jego uzyskania.
-prowadzących apteki,
-wykonujących większość wolnych zawodów,
-handlujących częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.
-
uzyskali przychody z działalności prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250 000 euro lub
-
uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250 000 euro.
Jak widzimy, po przekroczeniu limitu przychodów uprawniających do rozliczenia ryczałtem, zobowiązani jesteśmy do zmiany formy opodatkowania. W związku z tym najkorzystniejszą metodą amortyzacji środków trwałych dla ryczałtowca jest amortyzacja liniowa z obniżoną stawką amortyzacyjną. Stosując ryczałt jako formę opodatkowania, odpisy amortyzacyjne nie są kosztem podatkowym. W razie przekroczenia limitu uprawniającego nas do stosowania tej formy rozliczenia, po przejściu na zasady ogólne lub podatek liniowy będziemy mogli zaliczyć niezamortyzowaną część do kosztów uzyskania przychodów.
