Umowa sponsoringu nie doczekała się formalnego uregulowania w przepisach prawa. Nie oznacza to jednak, że strony nie mogą jej zawrzeć. Umowa sponsoringu jest kategorią umów nienazwanych, które również wywołują określone skutki podatkowe. W dalszej części analizy zajmiemy się konsekwencjami podatkowy na gruncie podatku PIT.
Umowa sponsoringu i jej rodzaje
Jak już wskazaliśmy, sponsoring jest umową nienazwaną, która jest dopuszczalna w obrocie prawnym z uwagi na istniejącą w prawie cywilnym swobodę umów.
W tym przypadku należy odnieść się do art. 750 Kodeksu cywilnego, który podaje, że do umów o świadczenie usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się odpowiednio przepisy o zleceniu.
Zasadniczo umowa sponsoringu polega na tym, że sponsor zobowiązuje się do przekazania na rzecz sponsorowanego określonych świadczeń (przeważnie są to środki pieniężne lub określone przedmioty materialne, ale niewykluczone są także usługi). W zamian sponsorowany świadczy działania o charakterze promocyjnym oraz reklamowym.
Sponsorowanie może wiązać się z otrzymywaniem świadczeń wzajemnych od podmiotu sponsorowanego bądź też mieć charakter jednostronny. Skutki podatkowe sponsoringu są uzależnione od treści tego stosunku prawnego. W praktyce przyjęło się, że umowa sponsoringu może występować w dwóch odmianach, tj. jako sponsoring właściwy lub niewłaściwy.
Umowa sponsoringu właściwego opiera się na wskazanych świadczenia wzajemnych. Sponsorowany otrzymuje określone korzyści materialne, natomiast sponsor – reklamę swojej marki lub produktów. Można zatem wskazać, że z perspektywy sponsorowanego mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług reklamowych.
Natomiast sponsoring niewłaściwy polega jedynie na jednostronnym świadczeniu ze strony sponsora, w zamian za co nie otrzymuje on żadnego świadczenia od sponsorowanego. W rezultacie sponsorowany w tym wariancie nie świadczy usług o charakterze reklamowo-promocyjnym.
Umowa sponsoringu właściwego na gruncie PIT
W pierwszej kolejności przeanalizujmy podatkowe skutki zawarcia umowy sponsoringu właściwego. Analizy należy dokonać zarówno z perspektywy sponsora, jak i sponsorowanego.
W przypadku sponsora wydatki poniesione w ramach umowy sponsoringu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.
Trzeba bowiem wskazać, że koszty sponsoringu właściwego stanowią wówczas w całości koszty uzyskania przychodów sponsora, gdyż istnieje związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a prowadzoną działalnością gospodarczą.
Z perspektywy sponsorowanego otrzymane świadczenia należy potraktować jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.
Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a ustawy PIT przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej zalicza się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
Jak wskazaliśmy uprzednio, do umów nienazwanych typu umowa sponsoringu należy stosować przepisy o umowie zlecenia, zatem w kontekście prawa podatkowego uzyskany przychód sponsorowany powinien zaliczyć się do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.
Taka sytuacja wywołuje określone skutki dla sponsora, ponieważ w takim przypadku występuje w roli płatnika, zatem ma obowiązek obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od sponsorowanego. Jak wynika z art. 41 ust. 7 pkt 3 ustawy PIT, jeżeli przedmiotem świadczenia nie są pieniądze, to podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki przed udostępnieniem świadczenia.
Zgodnie z przepisami płatnik ma obowiązek przekazać sponsorowanemu oraz urzędowi skarbowemu właściwemu według miejsca zamieszkania sponsorowanego informację PIT-11. Termin jej przekazania upływa:
-
z końcem lutego roku następującego po roku podatkowym – gdy przekazywana jest do urzędu skarbowego drogą elektroniczną oraz sponsorowanemu,
-
z końcem stycznia roku następującego po roku podatkowym – gdy składana jest do urzędu skarbowego w formie dokumentu pisemnego.
Dodajmy także, że w przypadku przychodów z działalności wykonywanej osobiście obowiązują ogólne zasady opodatkowania, czyli stawki podatku wynikające ze skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy PIT. Sponsorowany może uwzględnić koszt podatkowy w wysokości 20% uzyskanego przychodu z tytułu umowy sponsoringu.
Umowa sponsoringu a podatkowe rozliczenie sponsoringu niewłaściwego
Zupełnie inaczej dla obu stron będzie przedstawiać się rozliczenie umowy sponsoringu niewłaściwego.
Można bowiem powiedzieć, że w sytuacji gdy dochodzi do jednostronnego świadczenia, mamy do czynienia ze świadczeniem zbliżonym do darowizny. Pamiętajmy, że istotą darowizny jest nieodpłatne świadczenie kosztem majątku darczyńcy na rzecz obdarowanego. Natomiast obdarowany nie jest zobowiązany do żadnego świadczenia wzajemnego.
Jeżeli zatem sponsor przekazuje określone świadczenia na rzecz sponsorowanego, a sponsorowany nie świadczy w zamian usług o charakterze reklamowo-promocyjny, to mamy do czynienia z darowizną.
Powyższe wywołuje określone skutki podatkowe zarówno dla sponsora, jak i dla sponsorowanego.
W punktu widzenia sponsora należy wskazać, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy PIT nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wartości darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju. To zatem oznacza, że wartość przekazanych na rzecz sponsorowanego świadczeń nie może być kosztem uzyskania przychodu.
Osoba sponsorowana występuje w tym przypadku jako obdarowany, co powoduje konieczność rozliczenia podatku od spadków i darowizn. Z uwagi na fakt, że przeważnie pomiędzy stronami umowy sponsoringu nie ma żadnej więzi rodzinnej, to sponsorowany nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku.
Przechodząc do podsumowania, należy wskazać, że w zależności od przyjętej formy umowy sponsoringu w różny sposób mogą kształtować się skutki podatkowe na gruncie PIT. Z przedstawionej analizy wynika, że zdecydowanie korzystniejszym rozwiązaniem jest przyjęcie umowy sponsoringu właściwego.
