Współpraca z zagranicznymi kontrahentami jest aktualnie na porządku dziennym, warto więc poznać zasady rozliczania transakcji unijnych. W niniejszym artykule przedstawiamy definicję wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W jaki sposób rozliczać WDT?
Czym jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT)?
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, w skrócie nazywana WDT to wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska na rzecz podatnika podatku od wartości dodanej zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.
WDT a warunki zastosowania obniżonej stawki VAT
Warunki umożliwiające zastosowanie stawki 0% w WDT, wymienione są w art. 42 ustawy o VAT.
Pierwszy z nich dotyczy właściwej identyfikacji podatkowej nabywcy i dostawcy:
nabywca musi być podatnikiem podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju (musi posiadać numer VAT UE spoza Polski);
sprzedawca ma obowiązek zarejestrowania się jako czynny podatnik VAT, niekorzystający ze zwolnienia, który zgłosił w urzędzie skarbowym zamiar dokonywania dostaw wewnątrzwspólnotowych. W związku z czym na potrzeby tych transakcji może się posługiwać numerem NIP z prefiksem PL.
Do sprawdzenia poprawności NIP UE można skorzystać ze strony vies.pl.
Ponadto, aby daną dostawę towarów opodatkować według preferencyjnej stawki 0%, dostawca- polski podatnik VAT - przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego UE (art. 42 ust. 2 ustawy o VAT).
Według art. 42 ust. 3-4 ustawy o VAT dowodami o których mowa powyżej są:
w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi) - dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska, lub
w przypadku gdy wywóz dokonywany jest przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy, podatnik powinien posiadać dokument zawierający co najmniej: imiona i nazwiska lub nazwy oraz adresy siedziby działalności gospodarczej sprzedawcy i nabywcy, adres, pod który są przewożone towary, określenie towarów i ich ilości, potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę, rodzaj oraz numer rejestracyjny środka transportu, którym są wywożone towary
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku
W przypadku gdy dokumenty, o których mowa wyżej, nie potwierdzają w sposób jednoznaczny dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, wówczas zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dowodami mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła WDT, w szczególności:
korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;
dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;
dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Przy czym należy pamiętać, że nie jest konieczne posiadania wszystkich ww. dowodów (dokumentów). Oczywiście wszystkie zebrane przez sprzedawcę dokumenty muszą łącznie potwierdzić fakt wywiezienia oraz dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
WDT a obowiązek podatkowy
Obowiązek podatkowy w WDT powstaje z chwilą wystawienia faktury, jeżeli warunek ten nie zostanie spełniony, obowiązek ten powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.
W przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wykonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż miesiąc dostawy te należy uznawać za dokonane z upływem każdego miesiąca do czasu zakończenia dostawy tych towarów (art. 20 ust. 1a ustawy o VAT).
Należy zaznaczyć, że w przypadku otrzymania zaliczki, zadatku itp. na poczet WDT nie powstaje zobowiązanie do rozliczenia VAT - art. 20 ust. 3 ustawy o VAT został uchylony.
Ze względu na fakt, że na sprzedawcy ciąży obowiązek zebrania wszystkich niezbędnych dokumentów umożliwiających zastosowanie stawki 0% ustawodawca uregulował szczególne zasady rozliczania WDT w deklaracji podatkowej, uzależniając je od terminu zebrania tych dokumentów.
Zgodnie z art. 42 ust. 12 ustawy o VAT jeżeli podatnicy nie posiadają dokumentów potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za:
okres kwartalny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji za następny okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju
okres miesięczny - podatnik nie wykazuje tej dostawy w ewidencji za ten okres; podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji za kolejny po następnym okresie rozliczeniowym okres rozliczeniowy ze stawką właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju
Otrzymanie dokumentów w terminie późniejszym, niż wynika to z art. 42 ust. 12 ustawy o VAT, upoważnia podatnika - na mocy art. 42 ust. 12a ustawy o VAT - do wykazania w ewidencji WDT ze stawką 0% w rozliczeniu za okres, w którym dokonano dostawy oraz do dokonania korekty deklaracji podatkowej VAT-7/VAT-7K oraz informacji podsumowującej VAT-UE.
