Tło strzałki Strzałka
0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Przemieszczanie towarów - kiedy nie rozpoznajemy WDT?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Rozwój przedsiębiorstw spowodował, że coraz więcej z nich sprzedaje swoje wyroby poza granicami kraju. Przedsiębiorcy z naszego kraju konkurują tym samym z przedsiębiorcami z innych państw. Istotne, aby konkurując, mogli korzystać z infrastruktury w tym kraju. Jak rozliczać przemieszczanie towarów do magazynów mieszczących się za granicą? W artykule zostanie opisane kiedy mamy do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów. 

Przemieszczanie towarów jako WDT

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – dalej: ustawa o VAT – przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2–8.

WDT stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

  • podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

  • osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

  • podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

  • podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Przemieszczenie własnych towarów

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy o VAT za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Przepis ten  uznaje za WDT także czynności, w których przypadku podatnik przemieszcza towary należące do swego przedsiębiorstwa z terytorium jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa. Można mówić w tym przypadku o wewnątrzwspólnotowym przemieszczeniu towarów. Przy czym towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika, przez którą zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje więc również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. 

Podsumowując, powyższe regulacje rozszerzają pojęcie WDT na czynności niemające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów z polskiej firmy do innego kraju wspólnotowego, w którym mają posłużyć wykonywanym przez podatnika czynnościom opodatkowanym. W takiej sytuacji nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania towarem jak właściciel na inny podmiot.

Przemieszczanie towarów - kiedy nie dochodzi do WDT?

Ustawodawca uznał, że nie w każdym przypadku dochodzi do WDT. Nie uznajemy za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy:

  • towary są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, dla których miejscem dostawy zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli towary te są przemieszczane przez tego podatnika dokonującego ich dostawy lub na jego rzecz;

  • przemieszczenie towarów następuje w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju;

  • towary są przemieszczane na pokładach statków, samolotów lub pociągów w trakcie transportu pasażerskiego wykonywanego na terytorium Unii Europejskiej z przeznaczeniem dokonania ich dostawy przez tego podatnika na pokładach tych pojazdów;

  • towary mają być przedmiotem eksportu towarów przez tego podatnika, pod warunkiem że podatnik posiada dokument celny potwierdzający objęcie tych towarów procedurą wywozu;

  • towary mają być przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonanej przez tego podatnika, jeżeli przemieszczenie towarów następuje na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego, do którego dokonywana jest ta wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów;

  • na towarach mają zostać wykonane usługi na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju;

  • towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, w celu świadczenia usług przez tego podatnika;

  • towary mają być czasowo używane przez tego podatnika na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, pod warunkiem że import takich towarów z terytorium państwa trzeciego z uwagi na ich przywóz czasowy byłby zwolniony od cła;

  • przemieszczeniu podlega gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej.

Jak widzimy, w wielu przypadkach przemieszczenie towarów nie skutkuje rozpoznaniem WDT.

Przykład 1.

Podatnik z Polski przesyła towary handlowe do swojego centrum logistycznego zlokalizowanego na terytorium Niemiec, gdzie towar jest magazynowany. Po dokonaniu zakupu towaru przez klientów pracownicy z Niemiec pakują towar z magazynu i wysyłają bezpośrednio do odbiorców. Czy w takiej sytuacji należy rozpoznać WDT?

Tak, w tym przypadku podatnik przemieszcza własne towary do Niemiec i winien z tego tytułu rozpoznać WDT. Ponadto winien zarejestrować się jako podatnik VAT w Niemczech. 

Magazyn typu call-off stock – nie rozpoznajemy WDT

Ustawodawca w art. 13h–13l ustawy o VAT uregulował procedurę magazynu typu call-off stock na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Procedura magazynu typu call-off stock może mieć zastosowanie w przypadku towarów przemieszczanych z Polski do innych państw członkowskich.

W takim przypadku podatnik z Polski dokonujący transportu towaru w procedurze call-off stock do magazynu w innym kraju UE jest zwolniony z rozliczenia:

  • w Polsce nietransakcyjnego WDT;

  • w kraju UE, do którego przetransportował towary – nietransakcyjnego WNT i dokonania tam rejestracji VAT UE.

Powyższe może ulec zmianie, gdy podatnik przestanie spełniać warunki procedury. 

Oczywiście sytuacja może się zmienić, gdy podatnik przestanie spełniać warunki stosowania tej procedury.

Poniżej przedstawimy warunki, jakie musimy spełnić, aby zastosować procedurę magazynu call-off stock:

  • towary są wysyłane lub transportowane przez polskiego podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz, z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego, w celu ich dostawy na późniejszym etapie i po ich wprowadzeniu do magazynu w procedurze call-off stock zagranicznemu podatnikowi uprawnionemu do nabycia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel zgodnie z zawartym wcześniej porozumieniem między tymi podatnikami;

  • polski podatnik wysyłający lub transportujący towary nie ma siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego, do którego przemieszcza towary;

  • zagraniczny podatnik, na którego rzecz towary są wysyłane lub transportowane, jest zidentyfikowany jako podatnik VAT UE na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska, a jego nazwa lub imię i nazwisko oraz numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany mu przez to państwo członkowskie są znane polskiemu podatnikowi, w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu;

  • polski podatnik rejestruje przemieszczenie towarów w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 11c ustawy o VAT, oraz podaje w informacji podsumowującej VAT UE numer identyfikacyjny VAT UE podatnika zagranicznego, któremu dostarczył towar.

Podsumowując, również przeniesienie własnych towarów do magazynów za granicą należy uznać za WDT. W przypadku, gdy podatnik wysyła towary do magazynu typu call-off stock, nie musi rozpoznawać WDT.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów