Wnoszona w urzędzie skarbowym kaucja gwarancyjna zapobiegała odpowiedzialności solidarnej u podatników do wysokości wpłaconej kaucji. Zwykle korzystali z niej przedsiębiorcy sprzedający m.in. wyroby stalowe, paliwa, niektóre części komputerowe, części do drukarek czy pakiety oprogramowania systemów operacyjnych (dyski SSD). W związku z nowelizacją ustawy o VAT zaszły zmiany dotyczące kaucji gwarancyjnej – czego dotyczą? Odpowiadamy w artykule.
Kaucja gwarancyjna – zmiany w funkcjonowaniu od listopada 2019
Instytucja kaucji gwarancyjnej od dawna nie spełniała prawidłowo swojej zabezpieczającej roli. Utworzona została ona bowiem z myślą o uczciwych podatnikach, a w praktyce w większości korzystały z niej przedsiębiorstwa działające nielegalnie, które dopuszczały się oszustw podatkowych. Innymi słowy, z jej pomocą tego rodzaju firmy mogły uwiarygodnić swój status uczciwego podatnika.
W konsekwencji ustawodawca 1 listopada 2019 r. uchylił artykuły 105a ust. 3 pkt 3 i 4 oraz 105b–105d ustawy o VAT, dzięki którym kaucja gwarancyjna funkcjonowała. Wobec tego zarówno przesłanki pozytywne, jak i negatywne odpowiedzialności solidarnej określone zostaną dzięki czynnościom dowodowym, np. przeprowadzonej kontroli przez organ podatkowy.
Przykład 1.
Pan Stanisław prowadzi działalność fotograficzną. 1 lutego 2021 roku zakupił kamery cyfrowe za 10 000 zł na fakturę VAT. Sprzedawca, który dokonywał dostawy kamer, znacznie obniżył ich cenę w stosunku do wartości rynkowej, co wydało się panu Stanisławowi podejrzane. W związku z tym postanowił dokonać zapłaty w split payment.
Dzięki zapłacie z wykorzystaniem mechanizmu podzielonej płatności, jeśli sprzedawca nie ureguluje podatku VAT od tej sprzedaży do urzędu skarbowego, pan Stanisław nie poniesie odpowiedzialności solidarnej za zaległość podatkową sprzedawcy.
W jaki sposób funkcjonowała kaucja gwarancyjna przed zmianą przepisów?
Poniżej zostaną omówione regulacje dotyczące kaucji gwarancyjnej, zanim nastąpiła nowelizacja ustawy o VAT. Kogo kaucja dotyczyła, w jakiej wysokości – odpowiadamy w dalszej części artykułu.
Kogo dotyczyła kaucja gwarancyjna?
Do końca października 2019 roku, zgodnie z art. 105b ust. 1 ustawy o VAT (aktualnie uchylonym), podatnik dokonujący dostawy towarów wrażliwych wymienionych w załączniku nr 13 ustawy o VAT mógł wnieść w urzędzie skarbowym kaucję gwarancyjną. Stanowiła ona zabezpieczenie zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę, pod warunkiem spełnienia łącznie następujących przesłanek:
-
podatnik nie posiada zaległości w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa;
-
podatnik nie jest w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego;
-
podatnik posiada koncesje wymagane w wykonywaniu działalności gospodarczej w przypadku dostawy:
-
benzyn silnikowych, olejów napędowych oraz gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych;
-
olejów opałowych oraz olejów smarowych;
-
podatnik upoważnił bank mający siedzibę na terytorium kraju albo spółdzielczą kasę oszczędnościowo–kredytową, której jest członkiem, prowadzące rachunek wskazany w zgłoszeniu identyfikacyjnym, na który dokonywana jest zapłata z tytułu dostawy tych towarów, do przekazywania organom podatkowym lub organom kontroli skarbowej informacji o wszystkich transakcjach dokonywanych na tym rachunku.
Podatnik nieposiadający zaległości podatkowych wraz ze złożeniem kaucji gwarancyjnej składał wniosek w sprawie przyjęcia kaucji gwarancyjnej oraz upoważnienie dla urzędu skarbowego o udzielenie informacji odnośnie do wszystkich dokonywanych transakcji na rachunku bankowym.
Wniosek podatnik mógł znaleźć w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 5 czerwca 2015 r. w sprawie wzoru wniosku w sprawie kaucji gwarancyjnej. Określone zostały następujące wzory wniosków w sprawie:
-
kaucji gwarancyjnej – VAT-28,
-
przyjęcia kaucji gwarancyjnej – VAT-28/A,
-
przedłużenia terminu ważności kaucji gwarancyjnej – VAT-28/B,
-
podwyższenia wysokości kaucji gwarancyjnej – VAT-28/C,
-
zwrotu kaucji gwarancyjnej – VAT-28/D.
Ponadto w sytuacji cofnięcia upoważnienia przez dostawcę towarów wrażliwych bank albo spółdzielcza kasa oszczędnościowo–kredytowa byli obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla tego podmiotu najpóźniej do następnego dnia roboczego od dnia otrzymania oświadczenia o cofnięciu upoważnienia.
- depozyt pieniężny złożony na wyodrębniony rachunek urzędu skarbowego;
- gwarancja bankowa lub ubezpieczeniowa;
- pisemne nieodwołalne upoważnienie organu podatkowego, potwierdzone przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo–kredytową, do wyłącznego dysponowania, do wysokości składanej kaucji gwarancyjnej, środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku prowadzonym w tym banku lub w tej kasie.
Ile wynosiła kaucja gwarancyjna?
Wysokość kaucji gwarancyjnej odpowiadała co najmniej jednej piątej kwoty podatku należnego od przewidywanej przez sprzedawcę towarów wrażliwych w danym miesiącu wartości sprzedaży tych towarów. Równocześnie kaucja gwarancyjna nie mogła wynosić mniej niż:
-
200 000 zł – w przypadku dostawy towarów takich jak:
-
wyroby stalowe (rury przewodowe, tkaniny, kraty, płyty, pręty, kątowniki, ogrodzenia z drutu z żeliwa, stali, miedzi, siatka rozciągana z żeliwa i inne);
-
oleje i tłuszcze zwierzęce i roślinne;
-
dyski twarde HDD, SSD, aparaty fotograficzne i kamery cyfrowe, części i akcesoria do fotokopiarek;
-
pakiety oprogramowania systemów operacyjnych i pozostałego oprogramowania użytkowego – wyłącznie dyski SSD;
-
pozostałe filmy i nagrania wideo na dyskach, taśmach magnetycznych i im podobnych nośnikach – wyłącznie dyski SSD;
-
atrament do pisania, tusz kreślarski i pozostałe atramenty i tusze (do maszyn do automatycznego przetwarzania danych);
-
płyty, arkusze, folie, taśmy i pasy z tworzyw sztucznych, niewzmocnionych, nielaminowanych ani niepołączonych z innymi materiałami – wyłącznie folia typu stretch;
-
1 000 000 zł – w przypadku dostawy towarów takich jak:
-
benzyny silnikowe, oleje napędowe oraz gazy przeznaczone do napędu silników spalinowych;
-
oleje opałowe i smarowe.
Jak przebiegało wykreślenie podmiotu z wykazu podmiotów dokonujących dostawy towarów wrażliwych?
W myśl w art. 105c ww. ustawy naczelnik urzędu skarbowego z urzędu usuwał podmiot z wykazu podmiotów dokonujących dostawy towarów wrażliwych w przypadku, gdy:
-
sprzedawca towarów wrażliwych znajdował się w trakcie postępowania restrukturyzacyjnego w rozumieniu Ustawy z dnia 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne, postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
-
wycofano upoważnienie bankowe organom podatkowym uprawniające je do otrzymywania informacji o wszystkich transakcjach na danym rachunku bankowym,
-
sprzedawcy towarów wrażliwych cofnięto koncesję na ich sprzedaż lub ta koncesja wygasła.
Reasumując, podatnikowi nie pomoże już kaucja gwarancyjna. Chcąc zatem uzyskać ochronę przed solidarną odpowiedzialnością, należałoby korzystać z mechanizmu podzielonej płatności.