Każdy, kto prowadzi działalność gospodarczą i wprowadza do ewidencji środków trwałych nowe składniki majątku, powinien określić numer KŚT. Poznaj czym jest Klasyfikacja Środków Trwałych.
Co to jest Klasyfikacja Środków Trwałych?
Najprościej można zdefiniować KŚT jako usystematyzowany zbiór elementów majątku trwałego przedsiębiorstwa. Jest on niezbędny między innymi do celów ewidencyjnych, ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. Klasyfikacja składa się z dziewięciu grup, zaś każda z nich zawiera w sobie jeszcze jedno rozróżnienie:
- podział środków trwałych, zaliczanych do grupy 0, określono w oparciu o rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków;
- podział w grupie 1 i 2 opracowany został w oparciu o grupowania:
- Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB);
- Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU);
- środkom trwałym, ujętym w grupach od 3 do 9, przypisano odpowiednie symbole PKWiU.
| Ważne! Podane PKWiU mają w wielu miejscach charakter podpowiedzi (orientacyjny). |
Środki trwałe ujęte w KŚT
Obowiązujące przepisy zaliczają do środków trwałych:
- nieruchomości – w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego;
- maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy;
- ulepszenia w obcych środkach trwałych;
- inwentarz żywy.
| Ważne! Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że w ewidencji środków trwałych przedsiębiorca powinien ujmować składniki majątku o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą o wartości początkowej powyżej 3 500 zł. |
Elementy Klasyfikacji Środków Trwałych
Podstawowy podział Klasyfikacji Środków Trwałych opiera się na dziesięciu jednocyfrowych grupach środków trwałych:
- 0 GRUNTY;
- 1 BUDYNKI I LOKALE ORAZ SPÓŁDZIELCZE PRAWO DO LOKALU UŻYTKOWEGO I SPÓŁDZIELCZE WŁASNOŚCIOWE PRAWO DO LOKALU MIESZKALNEGO;
- 2 OBIEKTY INŻYNIERII LĄDOWEJ I WODNEJ;
- 3 KOTŁY I MASZYNY ENERGETYCZNE;
- 4 MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY OGÓLNEGO ZASTOSOWANIA;
- 5 MASZYNY, URZĄDZENIA I APARATY SPECJALISTYCZNE;
- 6 URZĄDZENIA TECHNICZNE;
- 7 ŚRODKI TRANSPORTU;
- 8 NARZĘDZIA, PRZYRZĄDY, RUCHOMOŚCI I WYPOSAŻENIE, GDZIE INDZIEJ NIESKLASYFIKOWANE;
- 9 INWENTARZ ŻYWY.
Wspomniane kategorie dzielą się ponadto na podgrupy, oznaczone symbolami dwucyfrowymi. Funkcjonuje także trzeci szczebel podziału klasyfikacyjnego środków trwałych - tym z kolei nadano symbole trzycyfrowe. Symbole KŚT dzielą się w następujący sposób:
- I1I - grupa;
- I1I2I - podgrupa;
- I1I2I3I - rodzaj.
Jak określić KŚT?
Wybór odpowiedniego KŚT nie zawsze jest dla wszystkich przedsiębiorców oczywisty. Właśnie dlatego powstała wyszukiwarka Klasyfikacji Środków Trwałych. Każdy podatnik, któremu wybór KŚT sprawia kłopot, może znaleźć ją na stronie Głównego Urzędu Statystycznego.
Jeżeli nie jest to wystarczające rozwiązanie, przedsiębiorca może złożyć pisemny wniosek do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi. Wymogiem jest czytelny podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu na formularzu, a także dokładny opis rodzaju, budowy i przeznaczenia środka trwałego. Wniosek należy wysłać za pomocą e-maila, poczty lub faksu.
