Często bywa tak, że przedsiębiorcy prowadzą swoją działalność tylko przez część roku podatkowego. Do takich sezonowych działalności można zliczyć: zimowe odśnieżanie czy letnie zbiory owoców. Przy większości z nich podatnicy wykorzystują środki trwałe, jak np. odśnieżarki, ciągniki, samochody itp. W związku z tym, że maszyny te wykorzystywane są sezonowo nasuwa się pytanie w jaki sposób amortyzować sprzęt użytkowany przy takiej specyfice działalności.
Definicja środka trwałego
Środkami trwałymi są rzeczowe składniki majątku, których przewidywany okres użytkowania jest dłuższy niż 1 rok. Dodatkowo w chwili przyjęcia do użytkowania muszą być one kompletne i zdatne do użytku. Co najważniejsze środek trwały musi być wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Do środków trwałych zakwalifikować można w szczególności:
- nieruchomości - w tym grunty, prawo wieczystego użytkowania gruntu, budowle i budynki, a także będące odrębną własnością lokale, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego;
- maszyny, urządzenia, środki transportu i inne rzeczy;
- ulepszenie w obcych środkach trwałych;
- inwentarz żywy.
Amortyzacja środków trwałych w działalności sezonowej
Kwestia amortyzacji środków trwałych wykorzystywanych sezonowo została uregulowana w art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego regulacjami:
“Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie albo przez 12 miesięcy w roku”.
Przepis ten pozwala podatnikowi na dwojakie ujmowanie w kosztach podatkowych odpisów amortyzacyjnych. Pierwszy z nich polega na podziale wartości rocznego odpisu amortyzacyjnego na ilość miesięcy w sezonie. Drugi z kolei mówi o podzieleniu rocznej wartości odpisów amortyzacyjnych na 12 miesięcy.
Który ze sposobów ujmowania odpisów amortyzacyjnych jest korzystniejszy?
Ocena opłacalności każdego ze sposobów ujmowania odpisów amortyzacyjnych w kosztach, leży w indywidualnej gestii podatnika. Pierwsza możliwość polegająca na podziale rocznej wartości odpisów amortyzacyjnych na ilość miesięcy, przez które działalność będzie prowadzona, pozwala na zwiększenie kosztów podatkowych. Natomiast druga - wydłuża okres amortyzacji środka trwałego.
Przykład 1.
Przedsiębiorca w swojej firmie wykorzystuje sezonowo maszynę o wartości początkowej 30 000 zł, przy czym stawka amortyzacyjna na podstawie wykazu stawek wynosi 10%. Faktyczny okres użytkowania trwa od listopada do marca włącznie. Podatnik przyjął metodę, w której dokonuje podziału rocznego odpisu amortyzacyjnego na miesiące w sezonie.
Wartość rocznych odpisów amortyzacyjnych: 30 000 zł * 10% = 3 000 zł
Miesięczne odpisy amortyzacyjne zaliczane do kosztów podatkowych w okresie listopad - marzec (5 miesięcy):
3 000 zł : 5 miesięcy = 600 zł
Okres amortyzacji maszyny w tym przypadku będzie trwał 10 lat.
Przykład 2.
Przedsiębiorca w swojej firmie wykorzystuje sezonowo maszynę o wartości początkowej 30 000 zł, przy czym stawka amortyzacyjna wynikająca z wykazu stawek wynosi 10%. Faktyczny okres użytkowania trwa od listopada do marca włącznie. Podatnik przyjął metodę, w której dokonuje podziału rocznego odpisu amortyzacyjnego na 12 miesięcy.
Wartość rocznych odpisów amortyzacyjnych: 30 000 zł * 10% = 3 000 zł
Miesięczny odpis amortyzacyjny ujmowany w kosztach w okresie od listopada do marca:
3 000 zł : 12 miesięcy = 250 zł
Okres amortyzacji maszyny w tym przypadku będzie wynosił 24 lata.
