Od 2026 roku Krajowy System e-Faktur stanie się obowiązkowy dla przedsiębiorców, co wprowadza nowe zasady dokumentowania transakcji. Kluczowym elementem tych zmian jest w niektórych przypadkach konieczność oznaczenia e-faktur kodem QR. Wyjaśniamy, w jakich sytuacjach ten obowiązek będzie miał zastosowanie i jak się do niego przygotować.
Obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych
Stosownie do art. 106ga ustawy, który wejdzie w życie od 1 lutego 2026 roku, podatnicy są obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur.
Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy wystawiania faktur np.:
- przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju;
- przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w dostawie towarów lub świadczeniu usług, dla których wystawiono fakturę.
W sytuacjach, gdy korzystanie z systemu KSeF nie jest obowiązkowe, wystawia się faktury elektroniczne lub faktury w postaci papierowej.
Ponadto stosownie do art. 106gb ust. 1 ustawy faktura ustrukturyzowana jest wystawiana i otrzymywana przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur za pomocą oprogramowania interfejsowego, w postaci elektronicznej. Oprogramowanie będzie dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Finansów.
Natomiast według art. 106gb ust. 4 ustawy w przypadku, gdy:
- miejscem świadczenia jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju lub terytorium państwa trzeciego, lub
- nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, lub
- nabywcą jest podmiot nieposiadający siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju, który ma stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności nie uczestniczy w nabyciu towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę
– faktura ustrukturyzowana jest udostępniana nabywcy w sposób z nim uzgodniony.
Zatem przepis art. 106ga ust. 1 ustawy, który będzie obowiązywał od 1 lutego 2026 roku, wskazuje, że podatnicy są obowiązani wystawiać faktury ustrukturyzowane przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur. Jednocześnie ust. 2 pkt 1 powoływanego powyżej przepisu przewiduje wyłączenie z przedmiotowego obowiązku podmiotów nieposiadających w Polsce siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej.
W interpretacji Dyrektora KIS z 6 czerwca 2024 roku (0114-KDIP1-2.4012.170.2024.2.RST) czytamy:
Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że czym innym jest wyłączenie z obowiązku stosowania e-faktur, a czym innym jest przekazywanie e-faktur poza systemem KSeF w sposób uzgodniony z nabywcą.
Jeżeli bowiem podatnik niemający siedziby działalności gospodarczej w Polsce wykona usługę na rzecz krajowego podatnika, to może on wystawić fakturę w formie papierowej lub elektronicznej (np. mającej postać pliku PDF).
Natomiast w sytuacji, gdy polski podatnik wykona usługę na rzecz zagranicznego kontrahenta, której miejscem opodatkowania nie jest terytorium Polski (np. zgodnie z art. 28b ustawy VAT miejscem świadczenia usługi jest terytorium siedziby usługobiorcy), to podatnik ma obowiązek wystawienia e-faktury w ramach mechanizmów KSeF.
Oznaczenia e-faktur kodem QR
Zgodnie z art. 106gb ust. 5 ustawy VAT podatnik jest obowiązany do oznaczenia faktury ustrukturyzowanej kodem umożliwiającym dostęp do tej faktury w Krajowym Systemie e-Faktur oraz umożliwiającym weryfikację danych zawartych na tej fakturze, w przypadku:
- udostępnienia jej nabywcy, o którym mowa w ust. 4, w sposób inny niż przy użyciu Krajowego Systemu e-Faktur, lub
- użycia tej faktury poza Krajowym Systemem e-Faktur.
Jak czytamy w wyjaśnieniach Ministerstwa Finansów (https://ksef.podatki.gov.pl//ksef-na-okres-obligatoryjny/informacje-ogolne-ksef-20/kody-weryfikujace-qr/), w przypadku gdy faktura jest przesyłana odbiorcy w formacie ustrukturyzowanych danych uniemożliwiającym naniesienie tego kodu bezpośrednio na fakturę, przez oznaczenie faktury kodem weryfikującym rozumie się przesłanie go odbiorcy w formie odrębnego linku lub znaku graficznego wraz z fakturą
Znak graficzny (QR kod) to reprezentacja unikalnego ciągu znaków w postaci dwuwymiarowego, kwadratowego kodu graficznego QR zgodnego z normą ISO/IEC 18004:2015.
Oznaczenie e-faktury kodem weryfikującym powinno następować każdorazowo podczas wizualizowania jej w programach komercyjnych. Bezpłatne programy udostępniane przez Ministerstwo Finansów także będą mieć taką funkcję.
Na fakturze wystawionej w trybie online przekazywanej nabywcy lub używanej poza KSeF znajdzie się jeden kod QR – zapewniający dostęp do faktury i weryfikację danych na niej zawartych – z napisem zawierającym numer KSeF faktury.
Natomiast na fakturze wystawionej w trybie offline, offline24 lub w trybie awaryjnym udostępnianej nabywcy poza KSeF (przed przesłaniem faktury do KSeF) znajdą się dwa kody:
- pierwszy z napisem „OFFLINE”,
- drugi z napisem „CERTYFIKAT”.
Przykład 1.
Polski podatnik VAT w stanie prawnym od 1 lutego 2026 roku wystawia faktury z tytułu świadczenia usług reklamowych na rzecz kontrahenta z Niemiec. Kontrahent z Niemiec nie posiada na terytorium Polski ani siedziby, ani miejsca prowadzenia działalności. W jaki sposób polski podatnik w nadchodzącym stanie prawnym powinien udokumentować wykonaną usługę?
Miejscem świadczenia usługi jest zgodnie z art. 28b ustawy VAT terytorium Niemiec. Polski podatnik zgodnie z art. 106gb ust. 4 ustawy VAT wystawia e-fakturę i przesyła ją odbiorcy w sposób uzgodniony (np. jako plik przesłany drogą mailową). Dodatkowo taka e-faktura musi zostać oznaczona kodem weryfikacyjnym QR.
Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że nie każda faktura ustrukturyzowana musi być oznaczona kodem QR. Obowiązek ten występuje tylko w sytuacjach opisanych w art. 106gb ust. 5 ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 lutego 2026 roku.