Amortyzacja jednorazowa w ramach pomocy de minimis jest jednym z podatkowych przywilejów przysługujących przedsiębiorcom o statusie małego podatnika (na gruncie PIT) oraz tym, którzy w danym roku podatkowym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.
Amortyzacja jednorazowa - definicja małego podatnika
Definicja małego podatnika została zawarta w art. 5a pkt 20 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią mały podatnik to podatnik, którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro. Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
Ważne! |
Amortyzacja jednorazowa - limit jednorazowego odpisu
Jak stanowi art. 22k ust. 7 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku amortyzacji jednorazowej odpis amortyzacyjny nie może przekroczyć równowartości 50.000 euro. Kwota ta również podlega przeliczeniu na złote polskie po kursie średnim NBP z pierwszego dnia roboczego października, również w zaokrągleniu do 1.000 zł.
Ważne! |
Amortyzacja jednorazowa - których środków trwałych dotyczy?
Jednorazowa amortyzacja w ramach pomocy de minimis dotyczy jedynie środków trwałych, zaliczanych do grup 3-8 Klasyfikacji Środków Trwałych, z wyłączeniem samochodów osobowych. Zalicza się do nich:
kotły i maszyny energetyczne,
maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania,
specjalistyczne maszyny, urządzenia i aparaty,
urządzenia techniczne,
środki transportu (z wyłączeniem samochodów osobowych),
narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie.
Ważne! |
Łączna kwota pomocy de minimis w ciągu 3 lat nie może przekroczyć 200.000 euro. Dla firm transportowych - 100.000 euro.
Zaświadczenie o skorzystaniu z amortyzacji jednorazowej
Przedsiębiorca decydujący się na jednorazową amortyzację w ramach pomocy de minimis powinien uzyskać stosowane zaświadczenie z urzędu skarbowego. Poza wnioskiem w urzędzie skarbowym należy złożyć szereg dodatkowych dokumentów, takich jak:
dokument zakupu środka trwałego wraz z dowodem zapłaty,
kartotekę środków trwałych,
dowód dokonania odpisów amortyzacyjnych (np.: kopia KPiR),
oświadczenie o metodzie amortyzacji, jaka byłaby przyjęta dla środka trwałego, gdyby nie zastosowano jednorazowej amortyzacji,
kopie zaświadczeń o uzyskanej pomocy de minimis w okresie bieżącego roku kalendarzowego oraz dwóch poprzedzających go lat kalendarzowych albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie albo w przypadku, gdy podatnik wcześniej nie korzystał z takiej formy pomocy, oświadczenie o nieotrzymaniu pomocy de minimis w tym okresie,
informacje niezbędne do udzielenia pomocy de minimis dotyczące wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej oraz wielkości i przeznaczenia pomocy de minimis.
Gdy przedsiębiorca nie posiada zaświadczenia o skorzystaniu z jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis, nie musi obawiać się jej zakwestionowania. Przy czym musi się liczyć z tym, że w razie ubiegania się o inne wsparcie może napotkać problemy.
