Bezpłatne praktyki absolwenckie to stosunkowo często wykorzystywana forma zatrudnienia. Można w ich ramach przyjąć do firmy osoby, które ukończyły przynajmniej gimnazjum, a które mają nie więcej niż 30 lat. Czy jednak bezpłatna praca praktykanta nie będzie stanowiła dla podatnika przychodu z tytułu bezpłatnych świadczeń?
Co do zasady, pojęciem przychodów określa się - zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT - otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast, według art. 9 ust. 1 opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wyłączonych spod tego obowiązku zgodnie z art. 21, 52, 52a i 52c ustawy oraz dochodów, od których nie pobiera się podatku zgodnie z zapisami Ordynacji podatkowej.
Może się zatem wydawać, że przychód powstały z tytułu zatrudnienia absolwenta na bezpłatną praktykę będzie podlegał opodatkowaniu. Nie do końca. Zgodnie z opinią organów skarbowych, za nieodpłatne świadczenie uważa się takie działanie świadczeniodawcy, które wiąże się z jego dobrą wolą, wyrażoną poprzez przekazanie nieodpłatnie świadczenia.
Jednakże, nieodpłatnym świadczeniem nie będzie świadczenie ekwiwalentne - czyli takie, za które strony nie uzyskują co prawda zapłaty pieniężnej, ale otrzymują korzyści o podobnym wymiarze. W przypadku praktyk mamy do czynienia właśnie z takim świadczeniem - praktykant zdobywa doświadczenie zawodowe i umiejętności, które będą mu przydatne na rynku pracy, natomiast pracodawca uzyskuje realną siłę roboczą.
Tak więc, praktyka absolwencka nie stanowi nieodpłatnego świadczenia w świetle przepisów prawa podatkowego. Potwierdzają to też stanowiska organów skarbowych, np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 29 czerwca 2011 r. (ILPB2/2415+436/11-2/WS).
