0 0
dni
0 0
godz
0 0
min
0 0
sek

Faktura VAT marża - kiedy można ją wystawić?

Nasz ekspert:
Artykuły autora

Wielkość tekstu:

Wielu z nas zdarzyło się choć raz w życiu kupić używany samochód w komisie lub telefon komórkowy przez serwis aukcyjny. W takich przypadkach możemy się zetknąć z fakturą VAT marża, która jest szczególnym dokumentem, jeśli chodzi o procedurę naliczania podatku. Zatem kiedy i w jakich przypadkach sprzedawca może wystawić taką fakturę? Dowiedz się czym jest faktura VAT marża!

Faktura VAT marża - co to takiego?

Marża w podatku VAT to według przepisów różnica pomiędzy kwotą należności, jaką ma zapłacić nabywca towarów lub usług, a ceną nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. A więc sprzedawca nalicza i odprowadza podatek VAT tylko od marży, jaką naliczył, sprzedając towar lub usługę. W tej sytuacji nie ma on możliwości odliczenia VAT z faktury zakupu.

Mimo że na samej fakturze VAT marża nie ma kwoty podatku, sprzedawca i tak musi go obliczyć i wpłacić do urzędu skarbowego.

Faktura VAT marża jest korzystną formą dla sprzedawców. Według zasady ogólnej podatek VAT nalicza się od pełnej wartości sprzedanych towarów lub usług, natomiast jeżeli chodzi o fakturę VAT marża, opodatkowaniu podlega tylko kwota prowizji, którą pobiera sprzedawca. Oznacza to, iż sprzedawca odprowadza do urzędu skarbowego niższą kwotę podatku VAT.

W ustawie o VAT znajdują się zasady, które wyjaśniają, jak posługiwać się fakturą VAT marża i jakie transakcje można opodatkować w systemie marży. Faktura VAT marża dotyczy podatników, którzy:

  • świadczą usługi turystyczne,
  • dokonują dostaw towarów używanych,
  • dokonują dostaw przedmiotów kolekcjonerskich i antyków,
  • dokonują dostaw dzieł sztuki.

Faktura VAT marża - usługi turystyczne

Zgodnie z art. 119 ustawy o VAT przy prowadzeniu usług turystycznych przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną, po której podatnik (w celu dalszej odsprzedaży) nabył towar lub usługę dla bezpośredniej korzyści turysty.

Usługi, które zaliczają się do będących dla bezpośredniej korzyści turysty, to w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie oraz ubezpieczenie.

Rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:

  • działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
  • przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty.

Jeżeli podatnik część świadczeń w ramach usług dla bezpośredniej korzyści turysty wykonuje samodzielnie, to w takim przypadku oddzielnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i oddzielnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników. Konieczne jest w takim wypadku prowadzenie dodatkowej ewidencji z dokładną rozpiską.

Usługi turystyczne podlegają opodatkowaniu stawką podstawową, która wynosi 23%. Istnieją jednak dwa wyjątki:

  • usługi turystyczne podlegają opodatkowaniu stawką VAT 0% w momencie, gdy usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty świadczone są poza terytorium Wspólnoty,
  • jeśli usługi nabywane od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty są świadczone częściowo na terenie UE oraz częściowo poza, to wtedy tylko ta część, która dotyczy usług świadczonych poza terytorium Wspólnoty, opodatkowana jest stawką VAT 0%.

Przy zastosowaniu stawki VAT 0% podatnik musi posiadać dokumenty potwierdzające świadczenie tych usług poza terytorium UE.

Podczas wystawiania faktury VAT marża przez podatnika prowadzącego usługi turystyczne na fakturze powinna być wykazana wartość brutto usługi, bez wyszczególnionej kwoty podatku.

Podatnik, którego usługi turystyczne składają się z usług własnych oraz z nabywanych od innych podmiotów, wystawia tylko jedną, wspólną fakturę VAT marża. Ujmuje się na niej jedną kwotę, która wyraża wartość całej usługi obejmującą:

  • część opodatkowaną na zasadach marży (dotyczącą usług obcych),
  • część opodatkowaną na zasadach ogólnych (dotyczącą usług własnych).

Dodatkowo należy pamiętać, by na fakturze znalazł się dopisek “procedura marży dla biur podróży”.

Faktura VAT marża - towary używane

Podczas stosowania faktury VAT marża przy sprzedaży towarów używanych powinno umieszczać się na niej oznaczenie “procedura marży - towary używane”. Podstawą opodatkowania jest tutaj kwota marży, która stanowi różnicę pomiędzy kwotą całkowitą, którą płaci nabywca towaru, a kwotą nabycia pomniejszoną o kwotę podatku.

Towary używane są to według ustawy o VAT ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Sprzedaż towarów używanych opodatkowana jest marżą według stawki podstawowej i wynosi 23%. Jeżeli towary są przedmiotem eksportu, to wtedy marża podlega opodatkowaniu stawką VAT 0%.

Faktura VAT marża ma zastosowanie dla dostawy towarów używanych w przypadku, gdy podatnik nabył je od:

  • osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem VAT lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej,
  • podatnika VAT bądź podatnika od wartości dodanej, w sytuacji gdy towary te podlegały zwolnieniu przedmiotowemu lub gdy dostawca był zwolniony od VAT ze względu na wysokość sprzedaży do 200.000 zł,
  • podatnika VAT, który również korzysta ze szczególnej procedury pozwalającej na opodatkowanie marży,
  • podatnika podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej w systemie marży, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Faktura VAT marża - dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki

Zgodnie z ustawą o VAT:

  • poprzez dzieła sztuki rozumie się przedmioty wykonane własnoręcznie przez artystę, które nie są przedmiotami codziennego użytku np. obrazy, rysunki, malowidła, gobeliny, tkaniny ścienne, rzeźby, posągi, fotografie,
  • poprzez przedmioty kolekcjonerskie rozumie się m.in. monety, banknoty, znaczki i stemple pocztowe, które mają wartość zabytkową lub nieuważane są za ważny środek płatniczy,
  • przez antyki rozumie się przedmioty, inne niż wymienione w powyższych punktach, których wiek przekracza 100 lat.

W obrocie dziełami sztuki, przedmiotami kolekcjonerskimi i antykami stosuje się co do zasady opodatkowanie stawką podstawową, która wynosi 23%. Stawkę VAT 8% stosuje się w przypadku importu ww. towarów lub gdy dzieła sztuki zostały przez przedsiębiorcę nabyte od ich twórcy lub spadkobiercy twórcy. W przypadku dostawy dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków faktura VAT powinna zawierać oznaczenia “procedura marży - dzieła sztuki” lub “procedura marży - przedmioty kolekcjonerskie i antyki”.

Podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Fakturę VAT marża dla dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków stosuje się pod takimi samymi warunkami, jak przy towarach używanych, czyli m.in. gdy podatnik nabył je od osoby prywatnej lub prowadzącej działalność, która jest zwolniona z VAT.

Marża jako podstawa opodatkowania może również wystąpić w przypadku dostawy:

  • dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków uprzednio importowanych przez podatnika rozliczającego VAT od marży (w przypadku importu kwota nabycia obejmuje również należny z tytułu importu podatek),
  • dzieł sztuki nabytych od ich twórców lub spadkobierców twórców,
  • dzieł sztuki nabytych od podatnika, który nie opodatkowuje marży, które podlegały opodatkowaniu według stawki obniżonej,

Przed dokonaniem takiej dostawy podatnik musi najpierw powiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętym sposobie opodatkowania. Jeśli naczelnik urzędu zostanie już powiadomiony przez przedsiębiorcę, to zawiadomienie takie jest aktualne przez okres dwóch lat.

Jeśli dostawy dokonywane przez podatnika są opodatkowane marżą oraz jednocześnie też na zasadach ogólnych, to jest on zobowiązany do prowadzenia ewidencji zakupu i sprzedaży, uwzględniając podział w zależności od sposobu opodatkowania.
Ewidencja musi zawierać cenę nabycia towarów, jeżeli podstawą opodatkowania jest marża. Jest to niezbędne do jej określenia

W sytuacji gdy podatnik nie jest w stanie określić marży w stosunku do poszczególnych towarów, może zrobić to w inny sposób. Oblicza wtedy marżę jako różnicę między łączną wartością dostaw (czyli sumą poszczególnych kwot sprzedaży) a łączną wartością nabyć (sumą poszczególnych kwot nabycia) w okresie rozliczeniowym. Jednak aby było to możliwe, podatnik potrzebuje zgody naczelnika urzędu skarbowego.

Wartość nabycia w kolejnym okresie rozliczeniowym może wzrosnąć poprzez ujemną różnicę między łączną wartością dostaw a łączną wartością nabyć. Podatnik może stracić prawo do rozliczania marży w ten sposób, jeżeli różnica ujemna będzie się utrzymywała przez okres 12 miesięcy. Po upływie roku od daty utracenia tego prawa podatnik może jednak ubiegać się o ponowne korzystanie z obliczania marży w ten sposób.

Faktura VAT marża - podsumowanie

Faktura VAT marża oznacza szczególną formę rozliczania podatku VAT, stanowiąc odstępstwo od ogólnych zasad opodatkowania VAT oraz rozliczania tego podatku. Na jej podstawie sprzedawca płaci podatek jedynie od naliczonej przez siebie marży, a nie od całkowitej kwoty sprzedaży.

Artykuły
Brak wyników.
Więcej artykułów
Wzory
Brak wyników.
Więcej wzorów