Pojęcie „organizacji wyjazdów turystycznych” kojarzy się z preferencyjnym opodatkowaniem w systemie VAT marża. Warto jednak pamiętać, że osoby prowadzące działalność gospodarczą często mogą korzystać ze zwolnienia z VAT. Nie każdy przedsiębiorca musi rejestrować się do VAT – w zależności od specyfiki prowadzonej działalności bardziej rentownym rozwiązaniem może okazać się zastosowanie zwolnienia z VAT. Każdy przedsiębiorca powinien samodzielnie przeanalizować, czy bardziej opłacalna jest dla niego rejestracja do VAT, czy stosowanie zwolnienia. Rzetelna ocena w oparciu o specyfikę prowadzonej działalności, rodzaj ponoszonych kosztów i osiągane przychody, prawa i obowiązki czynnych i zwolnionych podatników VAT z pewnością przyczyni się do optymalizacji wydatków związanych z prowadzeniem firmy. Czy organizacja wyjazdów turystycznych podlega opodatkowaniu na gruncie VAT? W jaki przedsiębiorcy sposób powinni rozliczać przychody z tytułu świadczenia usług turystycznych? Przeczytaj i sprawdź!
Zwolnienie podmiotowe z VAT a organizacja wyjazdów turystycznych
Zwolnienie podmiotowe z VAT przysługuje przedsiębiorcom ze względu na limit obrotów osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
„Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku”.
Ze zwolnienia podmiotowego z VAT na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy o VAT została wyłączona część przedsiębiorców dokonujących sprzedaży określonych rodzajów towarów, np. nowych środków transportu lub świadczących niektóre usługi, w szczególności prawnicze i doradcze. W katalogu czynności, których wykonywanie implikuje konieczność rejestracji do VAT niezależnie od osiąganych obrotów, nie ma usług turystycznych, co oznacza, że przedsiębiorcy zajmujący się w ramach działalności organizacją wyjazdów turystycznych mają prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT.
Osoby świadczące usługi turystyczne, których obroty w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyły łącznie kwoty 200 000 zł, bez przeszkód mogą stosować zwolnienie z VAT. Obroty ponad 200 000 zł oznaczają konieczność rejestracji do VAT – zwolnienie traci ważność począwszy od czynności, którą przekroczono kwotę limitu. W sytuacji przewyższenia limitu uprawniającego do stosowania zwolnienia podmiotowego z VAT przedsiębiorca ma obowiązek opodatkować podatkiem VAT całą czynność, która spowodowała przekroczenie 200 tys. zł obrotów.
Rozpoczęcie działalności gospodarczej w trakcie roku a limit zwolnienia z VAT
Osoby rozpoczynające prowadzenie działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego ustalają kwotę limitu uprawniającego do stosowania zwolnienia podmiotowego z VAT proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności w danym roku podatkowym.
Przykład 1.
Pani Mariola planuje rejestrację działalności gospodarczej w zakresie organizacji zimowych wyjazdów turystycznych na terenie Polski. Działalność ma zostać zarejestrowana 1 grudnia 2021 roku. Jaki limit zwolnienia z VAT przysługuje pani Marioli w 2021 roku?
Pani Mariola ustala limit proporcjonalnie do czasu prowadzenia firmy w danym roku podatkowym, w pierwszej kolejności powinna zatem określić, ile dni pozostało do końca roku. Do końca roku pozostało zaś 31 dni.
(200 000 zł / 365) x 31 = 16 986,30 zł.
Po przekroczeniu limitu obrotu ze sprzedaży w kwocie 16 986,30 zł w 2021 roku pani Mariola powinna zarejestrować się do VAT. Jeżeli wskazany limit nie zostanie przekroczony w 2021 roku, pani Mariola może w dalszym ciągu korzystać ze zwolnienia z VAT. Na 2022 rok będzie przysługiwał jej limit 200 000 zł uprawniający do stosowania zwolnienia podmiotowego z VAT.
Działalność turystyczna na gruncie podatku dochodowego
Przedsiębiorcy zajmujący się organizacją wyjazdów turystycznych i korzystający ze zwolnienia z VAT są oczywiście w dalszym ciągu zobligowani do uiszczania podatku dochodowego z tytułu realizowanej działalności. Osoby prowadzące Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów ustalają wartość podatku według stawki 17% dla pierwszego progu podatkowego i 32% dla drugiego progu podatkowego (zasady ogólne) lub według stawki 19% (podatek liniowy).
Dochód z usług turystyki określany jest jako różnica między przychodami należnymi z tytułu świadczenia usług turystyki a kosztami uzyskania tych przychodów, w szczególności wydatkami poniesionymi na czynności wchodzące w skład oferowanej przez przedsiębiorcę usługi turystycznej.
Przedsiębiorca zajmujący się świadczeniem usług turystycznych prowadzący księgowość w oparciu o PKPiR uzyskany przychód powinien ewidencjonować w Podatkowej Księdze Przychodów i Rozchodów w kolumnie 7. „Wartość sprzedanych towarów i usług”.
Moment powstania obowiązku podatkowego w PIT
Moment podatkowy to sytuacja, w której dochodzi do pojawienia się obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o PIT za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż:
1) dzień wystawienia faktury
2) albo dzień uregulowania należności.
Moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług turystycznych w PIT powstaje z chwilą wykonania usługi, czyli zakończenia wyjazdu turystycznego.
Obowiązek podatkowy w PIT a wcześniejsze otrzymanie zaliczki na poczet wyjazdu turystycznego
Obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje dopiero w momencie wykonania usługi, a więc w dacie zakończenia wyjazdu turystycznego. Wcześniejsze otrzymanie zaliczki na zorganizowanie imprezy turystycznej, która ma się odbyć w przyszłości, nie powoduje powstania przychodu. Taki sposób rozliczenia usług turystycznych został potwierdzony przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 1 kwietnia 2010 roku, sygn. ILPB1/415-54/10-2/AMN.
Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług turystycznych opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych i pobiera zaliczki za uczestnictwo w imprezach turystycznych przed terminem ich rozpoczęcia. Zadała pytanie, kiedy powstanie obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych: czy już w momencie otrzymania zaliczki na zorganizowanie imprezy turystycznej, która ma odbyć się dwa miesiące później, czy dopiero w momencie wykonania usługi.
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdza, co następuje:
„W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się – pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych [...].
Mając na uwadze ww. przepisy, stwierdzić należy, że przychodem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych nie są otrzymane pieniądze, stanowiące zaliczkę na poczet wykonania usługi (imprezy turystycznej). Zaliczka nie podlega wykazaniu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów po stronie przychodów. Nawet wystawienie faktury VAT-marża dokumentującej otrzymanie zaliczki nie oznacza, że z tego tytułu powstał przychód należny.
Zatem zaliczka otrzymana na poczet usługi, która zostanie wykonana w późniejszym terminie, nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji datą powstania przychodu będzie data wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury lub – jeżeli zapłata nastąpi wcześniej, data uregulowania należności (niebędącej zaliczką). Nie należy mylić uregulowania należności z otrzymaną zaliczką, która nie jest przychodem w myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy.
Reasumując, obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych powstanie dopiero w momencie wykonania usługi, a nie w momencie otrzymania zaliczki na zorganizowanie imprezy turystycznej, która ma się odbyć dwa miesiące później”.
