Utrata prawa do korzystania z preferencyjnej stawki CIT - przyczyny

Przedsiębiorcy coraz częściej wybierają jako formę prowadzenia działalności gospodarczej spółki prawa handlowego. Ponadto nierzadko zmieniają formę działalności ze spółek osobowych na spółki kapitałowe. Powyższe dotyczy również podatników, których skala działalności nie jest wielka. Spółki te maja prawo do skorzystania z obniżonej stawki opodatkowania. Jednak w wyniku różnych zdarzeń może nastąpić utrata prawa do korzystania z preferencyjnej stawki CIT.

Źródła przychodów

Na wstępie musimy zauważyć, że od 2018 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej ustawa o CIT) przychody podatników zostały rozdzielone na dwa źródła:

• z zysków kapitałowych oraz
• z innych źródeł.

Istotą wprowadzonych zmian jest wyodrębnienie źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych i oddzielenie dochodów uzyskiwanych z tego tytułu od pozostałych dochodów uzyskiwanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Wydzielając odrębne źródło przychodów z zysków kapitałowych na gruncie ustawy o CIT ustawodawca zamieścił w ustawie katalog, w którym określił listę przychodów zaliczanych do tego źródła.

W tym miejscu należy wskazać, że art. 7b ust. 1 ustawy o CIT zawiera zamknięty katalog przychodów, które należy zakwalifikować do przychodów z zysków kapitałowych. Wskazane zostały w nim konkretne transakcje gospodarcze kreujące przychód podatkowy z zysków kapitałowych, co oznacza, że wszelkie inne przychody niewymienione w tym przepisie nie będą zaliczane do tej kategorii przychodów.

Opodatkowanie spółek prawa handlowego

Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o CIT podatek dochodowy wynosi:

• 19% podstawy opodatkowania;
• 9% podstawy opodatkowania od przychodów (dochodów) innych niż z zysków kapitałowych – w przypadku podatników, u których przychody osiągnięte w roku podatkowym nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Zgodnie z art. 19 ust. 1d ustawy o CIT podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 2, stosują stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, jeżeli posiadają status małego podatnika.

Tym samym bardzo ważne jest określenie, kiedy mamy do czynienia z małym podatnikiem. Jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Czyli możliwość zastosowania obniżonej stawki jest uzależniona od wielkości uzyskanego przychodu?

Przykład 1.

Spółka prowadzi działalność handlową. Z tytułu tej działalności osiągnęła przychód w wysokości 1 100 000 euro. Biorąc pod uwagę wysokość osiągniętego przychodu, będzie mogła w 2019 r. opodatkować swoje dochody według stawki 9%.

Ograniczenia związane ze stosowaniem stawki 9%

W art. 19 ust. 1a ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r., ustawodawca przewiduje ograniczenie możliwości stosowania stawki 9% dla podatników rozpoczynających działalność, którzy powstali w wyniku szeregu wskazanych w nim operacji restrukturyzacyjnych.

Stawki 9% nie może stosować podatnik, który został utworzony:

1. w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników, z wyjątkiem przekształcenia spółki w inną spółkę, albo
2. w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wykonującą we własnym imieniu działalność gospodarczą lub spółki niebędącej osobą prawną, albo
3. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które wniosły na poczet kapitału podatnika uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo, zorganizowaną część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14, albo
4. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej wnoszące, tytułem wkładów niepieniężnych na poczet kapitału podatnika, składniki majątku uzyskane przez te osoby albo jednostki w wyniku likwidacji innych podatników, jeżeli te osoby albo jednostki posiadały udziały (akcje) tych innych likwidowanych podatników, albo
5. przez osoby prawne, osoby fizyczne albo jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli w roku podatkowym, w którym podatnik został utworzony oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, zostało do niego wniesione na poczet kapitału uprzednio prowadzone przedsiębiorstwo, zorganizowana część przedsiębiorstwa albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty 10 000 euro ogłaszanego przez narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wniesiono te składniki majątku, w zaokrągleniu do 1000 zł, przy czym wartość tych składników oblicza się, stosując odpowiednio przepisy art. 14,

- nie stosuje się przepisu ust. 1 pkt 2 w roku podatkowym, w którym rozpoczął działalność, oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym.

Przykład 2.

Wspólnicy spółki jawnej postanowili przekształcić się w spółkę z o.o. Powodem przekształcenia było przede wszystkim ograniczenie odpowiedzialności wspólników. W tej sytuacji podatnik nie może skorzystać z preferencyjnej stawki CIT w wysokości 9%.

Przykład 3.

Spółka z o.o. w 2019 r. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Spółka jest nowo zawiązanym podmiotem. W tym przypadku podatnik będzie mógł skorzystać ze stawki 9%.

Utrata prawa do korzystania z preferencyjnej stawki CIT - 9%

Podatnicy muszą pamiętać, że prawo do stawki 9% można utracić. Co bardzo ważne, można je stracić w ciągu roku, w sytuacji gdy przekroczą kwotę 1 200 000 euro.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 kwietnia 2019 r., numer 0111-KDIB2-3.4010.41.2019.1.MK.:

„(...)Natomiast zgodnie z art. 25 ust. 1g updop, podatnicy rozpoczynający działalność, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1a, w pierwszym roku podatkowym oraz mali podatnicy, z zastrzeżeniem art. 19 ust. 1c, mogą obliczać zaliczki przy zastosowaniu stawki podatku określonej w art. 19 ust. 1 pkt 2 za miesiące lub kwartały, w których ich przychody osiągnięte od początku roku podatkowego nie przekroczyły wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro przeliczonej według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł. Począwszy od następnego miesiąca lub kwartału, podatnicy są obowiązani do stosowania stawki podatku, o której mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1(...)”.

Utrata prawa do korzystania z preferencyjnej stawki CIT skutkuje koniecznością opodatkowania całości dochodu według stawki 19%. Tym samym w momencie przekroczenia limitu musimy wpłacać zaliczki według wyższej stawki. Powyższe oznacza, że podatnik w przypadku, gdy zdaje sobie sprawę, że jego przychody w danym roku przekroczą 1 200 000 euro, nie powinien wybierać opodatkowania stawką 9%.