Wśród możliwych metod pomniejszania wartości środków trwałych to właśnie amortyzacja liniowa jest najprostszą w zastosowaniu, a co za tym idzie - najczęściej wybieraną przez przedsiębiorców. Głównym założeniem tej metody jest zużywanie się środka trwałego równomiernie w ciągu całego okresu użytkowania, zatem jednoczesne dokonywania odpisów amortyzacyjnych o równej wartości.
Wysokość odpisów ustala się na podstawie wartości wskazanych w tabeli rocznych stawek amortyzacyjnych. Działania, jakie podatnik musi podjąć kolejno stosując omawianą metodę, to w szczególności:
- ustalenie wartości początkowej środka trwałego,
- określenie rodzaju środka trwałego, przypisanie go do konkretnej grupy KŚT, aby wprowadzić przedmiot do ewidencji środków trwałych,
- wskazanie wartości procentowej amortyzacji, na podstawie tabeli rocznych stawek amortyzacyjnych,
- obliczenie wartości rocznego, kwartalnego bądź miesięcznego odpisu amortyzacyjnego.
Po wykonaniu powyższych działań, podatnik wprowadza dany przedmiot - nie później niż w miesiącu przekazania do użytkowania - do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Ostatnią czynnością jest już rozliczanie odpisów amortyzacyjnych metodą liniową.
Ustawodawca dopuszcza dokonywanie pewnych modyfikacji dotyczących stawek amortyzacji zawartych w wykazie. Dozwolone jest bowiem:
- obniżenie stawki dla poszczególnych środków trwałych - zmiana może nastąpić w miesiącu wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych bądź, wraz z początkiem pierwszego miesiąca nowego roku podatkowego,
- podwyższenie stawki amortyzacji o dodatkowy współczynnik - muszą zostać spełnione pewne dodatkowe warunki, aby można było skorzystać z metody przyspieszonej.
