Obecnie przedsiębiorcy prowadzący interesy z zagranicznymi kontrahentami zastanawiają się, czy możliwe jest wystawianie faktur tylko w języku obcym, czy też konieczne jest ich sporządzanie w języku polskim. Podatnicy posiadają również wątpliwości dotyczące wystawiania faktur dwujęzycznych, czy takie rozwiązanie jest w ogóle dopuszczalne. Aby rozwiać wątpliwości związane z tą kwestią, należy zwrócić uwagę co na ten temat stanowią przepisy polskiego prawa.
Zgodnie z art. 27 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej językiem urzędowym jest język polski. Jednak Minister Finansów zajął stanowisko w tej sprawie twierdząc, że podatnik jest uprawniony do wystawiana faktury w języku obcym, o ile wystawiana jest na rzecz przedsiębiorcy, polskiego lub zagranicznego, bądź na rzecz zagranicznego konsumenta. Uzasadnił to niewystępowaniem przepisów w ustawie o VAT, które by jednoznacznie zabraniały wystawiania faktur w języku obcym oraz sporządzania do nich dodatkowo faktur w języku polskim. Takie tłumaczenie nie będzie uznawane za kopię faktury Wnioski te zawiera interpretacja Ministra Finansów z dnia 5 września 2012 r. nr PT8/033/203/688/WCX/12/PT-694.
Według rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, wystawiona faktura powinna stwierdzać w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Szczegółowe zasady wystawiania faktur reguluje § 5 ww. rozporządzenia. Pozostają one takie same, bez znaczenia czy faktura jest sporządzona w języku polskim lub obcym.
Oprócz artykułów prawa podatkowego, warta uwagi również jest ustawa o języku polskim, z której wynika, iż wystawianie faktur w języku obcym nie jest możliwe w przypadku sprzedaży towarów lub świadczenia usług na rzecz konsumentów. Wynika z tego, że w każdym z pozostałych przypadków, czyli gdy faktury wystawiane są na rzecz podatników podatku VAT krajowych i zagranicznych, nie ma obowiązku wystawiania ich w języku polskim. Dotyczy to również faktur dwujęzycznych.
CIEKAWOSTKA: Faktura dwujęzyczna może zostać wystawiona na rzecz konsumenta, pod warunkiem, że jednym z języków na fakturze będzie język polski.
Warto jednak zwrócić szczególną uwagę na § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Stanowi on bowiem, że zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów. Podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są m. in. faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami (§ 12 ust. 3 pkt 1).
Dodatkowo wg. § 12 ust. 4 ww. rozporządzenia dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej.
UWAGA! Kwota podatku VAT na fakturze powinna zawsze być wyrażona w walucie polskiej.
Jednak może wystąpić sytuacja, w której podatnik będzie zobowiązany przedstawić organom kontroli podatkowej tłumaczenia na język polski dowodów księgowych sporządzonych w języku obcym. Jest to zgodne z Ordynacją Podatkową art. 287 § 1 pkt 2, gdzie podatnik ma obowiązek przedstawić na żądanie kontrolującego, tłumaczenie na język polski sporządzonej w języku obcym dokumentacji dotyczącej spraw będących przedmiotem kontroli.
