Zeznanie roczne PIT mają obowiązek złożyć wszyscy podatnicy, którzy osiągnęli przychody w roku podatkowym. Ażeby obniżyć obciążenie podatkowe lub uzyskać większy zwrot podatku, można skorzystać z ulg podatkowych. Ich katalog jest ściśle określony w ustawie o PIT. Mogą one powodować obniżenie dochodu lub podatku. Sprawdź jakie przysługują Ci ulgi w zeznaniu rocznym!
Ulgi w zeznaniu rocznym - rodzaje
Ulga na internet
Z ulgi na internet mogą korzystać tylko podatnicy rozliczający się według skali podatkowej oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Wydatki na użytkowanie internetu mogą być odliczone od dochodu tylko w przypadku, gdy nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej. Ulga ta nie przysługuje podatnikom rozliczającym się według podatku liniowego. Podlega ona odliczeniu od podstawy opodatkowania.
Ulga na internet przysługuje podatnikom, którzy do tej pory z niej nie korzystali oraz podatnikom, którzy po raz pierwszy skorzystali z niej przy rozliczaniu zeznania rocznego za rok 2017.
Kwota możliwa do odliczenia jest limitowana - maksymalna, o którą podatnik może pomniejszyć dochód, wynosi 760 zł na osobę.
Podatnik, który zamierza skorzystać z ulgi na internet, musi posiadać dokumenty stwierdzające poniesienie tego rodzaju wydatków. Muszą one zawierać w szczególności: dane identyfikujące kupującego usługę dostępu do internetu i sprzedającego tę usługę, rodzaj zakupionej usługi oraz kwotę zapłaty.
Ulga na dziecko
Ulga na dziecko jest kolejną kategorią ulgi która podlega odliczeniu od podatku. Przysługuje na dziecko, w stosunku do którego podatnik:
wykonywał władzę rodzicielską,
pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Ulgi przysługują za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał czynności, o których mowa powyżej, i jest zależna od liczby małoletnich dzieci.
Ulgi te nie są limitowane, w przypadku jednego małoletniego dziecka jej miesięczna wartość wynosi 92,67 zł, pod warunkiem że:
dochody podatnika pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
dochody podatnika niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł; wyjątek od tej reguły stanowi podatnik samotnie wychowujący małoletnie dziecko, dla którego limit dochodów wynosi 112.000 zł.
W przypadku dwojga małoletnich dzieci miesięczna wartość ulgi w zeznaniu rocznym wynosi 92,67 zł na każde z nich.
W przypadku trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
166,67 zł na trzecie dziecko,
225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
Ulga na wydatki rehabilitacyjne
Z ulgi rehabilitacyjnej w rozliczeniu PIT, podobnie jak w latach poprzednich, mogą skorzystać podatnicy, którzy są niepełnosprawni lub mają na utrzymaniu następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają 12 357, 60 zł.
Warunkiem odliczenia wydatków rehabilitacyjnych jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z 3 stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Odliczeniu od dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Za wydatki rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na:
adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł,
utrzymanie, przez osoby niewidome I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa, psa przewodnika – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł,
opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
opłacenie tłumacza języka migowego,
kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia,
leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne: osoby niepełnosprawnej – karetką transportu sanitarnego, osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż karetką transportu sanitarnego,
używanie samochodu osobowego stanowiącego własność lub współwłasność osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16. roku życia – maksymalna kwota odliczenia w roku podatkowym wynosi 2280 zł,
odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem: na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej, opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych, na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25. roku życia.
Wskazane powyżej wydatki rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu w rozliczeniu rocznym, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Wysokość wydatków na cele rehabilitacyjne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.
Nie wymagają dokumentowania wydatki poniesione na:
opłacenie przewodników przez osoby niewidome I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa (na żądanie urzędu wystarczy przedstawić imię i nazwisko przewodnika),
utrzymanie psa przewodnika przez osoby niewidome I lub II grupy inwalidztwa oraz osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczone do I grupy inwalidztwa (na żądanie urzędu wystarczy okazać certyfikat potwierdzający status psa asystującego),
używanie samochodu osobowego na dojazdy na konieczne zabiegi rehabilitacyjnej (na żądanie urzędu wystarczy udostępnić do wglądu dokument potwierdzający zlecenie i odbycie niezbędnych zabiegów leczniczych, rehabilitacyjnych).
Tutaj w ramach limitu za cały rok można odliczyć wydatki z każdego z tych tytułów w wysokości nieprzekraczającej 2.280 zł.
Darowizna - rozliczenie w zeznaniu rocznym
Zgodnie z przepisami ustawy o PIT od dochodu można odliczyć kwoty darowizn przekazanych na cele:
określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, organizacjom pozarządowym i pożytku publicznego lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele,
kultu religijnego,
krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi, zgodnie z ustawą o publicznej służbie krwi w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew
- w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu.
Zatem łączna kwota ulgi w zeznaniu rocznym z tytułów przekazanych darowizn nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty stanowiącej 6% dochodu, z tym że odliczeniu nie podlegają darowizny poniesione na rzecz:
osób fizycznych,
osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5% oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali lub handlu tymi wyrobami.
Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny.
