Co określa ustawa o podatku dochodowym
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, jakie wydatki poniesione przez osoby prowadzące działalność gospodarczą mogą stanowić koszt uzyskania przychodu.
Zgodnie z jej art. 22 ust. 1, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Znajdziemy w nim informacje na temat wydatków, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, a co za tym idzie nie przyczyniają się do obniżenia podatku dochodowego. W ustawie uregulowana została również kwestia niektórych podatków.
Jakie podatki nie stanowią kosztu
Ważne jest, iż za koszty uzyskania przychodu kategorycznie nie uznaje się podatku dochodowego oraz podatku od spadków i darowizn (art. 23 ust. 1 pkt 12).
W przypadku podatku VAT - może on niekiedy stanowić ww. koszt, co zostało określone w art. 23 ust.1 pkt 43 ustawy.
VAT kosztem
W przypadku podmiotów zwolnionych z VAT, którzy są tą charakterystyczną grupą podatników, nieposiadających prawa do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów, ani ubiegania się o jego zwrot, koszt uzyskania przychodu stanowi wartość brutto z faktury. Podobnie kształtuje się sytuacja, gdy przedsiębiorca ten dokonuje importu usług lub WNT. Wówczas podatek naliczony stanowi koszt uzyskania przychodu, gdyż ze względu na zwolnienie podatnik nie ma prawa go odliczyć.
Co do zasady, w przypadku podmiotów będących czynnymi podatnikami, podatek od towarów i usług nie jest kosztem. Jednak, jak w wielu sytuacjach, również i w tym zakresie istnieją pewne odstępstwa. Art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT reguluje kwestię odliczania podatku od usług hotelowych i gastronomicznych. Wyjątkiem w tym przypadku jest nabycie gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.
Sytuacją, która może wywołać zainteresowanie wśród wielu przedsiębiorców jest zakup samochodu osobowego do firmy. Podatnik przy tego typu transakcji może odliczyć maksymalnie 60 proc. podatku VAT, jednak nie więcej niż 6.000 zł. Pozostała część nieodliczonego podatku zwiększa wartość początkową samochodu podlegającą amortyzacji. Przy zakupie paliwa do samochodu osobowego podatnik również nie ma prawa do odliczenia VAT, a co za tym idzie, koszt stanowi cała wartość brutto z faktury. Gdy wydatki związane z eksploatacją samochodu osobowego są rozliczane w ramach ewidencji przebiegu pojazdu, czyli tzw. kilometrówki wówczas sytuacja dotycząca paliwa wygląda analogicznie.
Przedsiębiorca, który wykonuje zarówno działalność zwolnioną, jak i opodatkowaną (sprzedaż mieszana) dokonuje proporcjonalnego podziału podatku VAT naliczonego (zakup). Część dotycząca działalności opodatkowanej pomniejsza podatek należny, natomiast część dotycząca działalności zwolnionej stanowi koszt uzyskania przychodu.
Lista tego typu wyjątków nie jest zamknięta. Do innych najczęściej spotykanych podatków ujmowanych w kosztach firmowych można zaliczyć m.in. podatek od środków transportu wykorzystywanych w ramach transportowej działalności gospodarczej, podatek od czynności cywilnoprawnych (PCC) występujący np. przy zakupach na podstawie umowy kupna- sprzedaży, czy też podatek od nieruchomości użytkowanych w prowadzonej działalności.